Sunday, January 5, 2014

နင္က ေမးခြန္းေတြ အၿမဲတမ္းထုတ္ေနတာပဲ ဂ်ဴလီ



နင္က ေမးခြန္းေတြ အၿမဲတမ္းထုတ္ေနတာပဲ ဂ်ဴလီ

ေခြးသြားစိပ္ေတြကုိ ဘယ္သူတီထြင္ခဲ႔လဲဆုိတာ ငါနဲ႔ မဆုိင္ဘူး။ အေရးႀကီးတာက မင္းနဲ႔ငါ မွန္မွန္လည္ပတ္ဖုိ႔။ မင္းက အျပာေရာင္ကုိ ဘယ္သူစေတြ႔တာလဲ သိခ်င္တယ္။ ငါေျပာျပခ်င္တာက မုိဒီကလီလ်ာနီရဲ႕ သတုိ႔သားနဲ႔ သတုိ႔သမီးပန္းခ်ီကားအေၾကာင္း။ ေနာက္ထပ္ ငါမၾကားခ်င္တဲ႔ ေမးခြန္းအေဟာင္းက ခ်စ္လား ခ်စ္ရဲ႕လား ဆုိတာ။ ငါလမ္းေလွ်ာက္တဲ႔အခါ ဘယ္ေျခပဲလွမ္းလွမ္း လုိရာခရီးေရာက္ဖုိ႔ပဲ အဓိကမဟုတ္ဘူးလား ဂ်ဴလီ။ ငါစိတ္ဆုိးေတာ့ မင္းက နာရီစမွတ္တယ္။ ေနာက္ထပ္ေမးတဲ႔ ေမးခြန္းက အရင္တစ္ခါ စိတ္ဆုိးတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသလဲတဲ႔။ အုိဘားမားက ဘယ္ႏွေယာက္ေျမာက္ အေမရိကန္သမၼတလဲဆုိတာ ငါမေျဖတတ္ဘူး ဂ်ဴလီ။ အာဒံနဲ႔ ဧဝ ကေလးဘယ္ႏွေယာက္ရလဲဆုိတာ ငါမွတ္မထားမိဘူး ဂ်ဴလီ။ ျပည္တြင္းစစ္ ဘယ္သူစသလဲ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ဘယ္ေတာ့ရမလဲ ကအစ နင့္ေမြးေန႔ကုိ မမွတ္မိတာ။ နင့္ဖုန္းနံပါတ္အလြတ္မရတာ။ နင္စီးတဲ႔ ဖိနပ္ဆုိဒ္နံပါတ္ မေျပာႏုိင္တာအဆုံး။ ငါမေျဖႏုိင္ခဲ႔တာ ငါ့ အားနည္းခ်က္ပါ။ နင္ေျဖခုိင္းတဲ႔ စာေမးပဲြမွာ ငါ့အေျဖလႊာဟာ ေအာင္မွတ္ရႏုိင္ပါ့မလား။ နင္ေမးလုိက္တဲ႔ အင္တာဗ်ဴးမွာ ငါ့ဗဟုသုတဟာ လုံေလာက္မိရဲ႕လား။ နင္ဟာ မသိျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ ႏွာေစးေနတဲ႔ ယုန္မေလးလား ဂ်ဴလီ။ နင့္အျပစ္ကင္းစင္မႈမွာ ငါဟာ အားပါးတရေပ်ာ္ရႊင္လုိ႔။ နင္ေမးတဲ႕ ေမးခြန္းတုိင္းကုိ ့ငါက ေခါင္းတခါခါလုပ္လုိ႔။ ငါတုိ႔ မသိျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ အားပါးတရ ရယ္ၾကတယ္။ ငါတုိ႔ အခုလုိရယ္ေမာႏုိင္တာ ေနာက္ထပ္ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမလဲ နင္မေမးနဲ႕။ ငါတုိ႔ မသိျခင္းကပဲ ငါတုိ႔ကုိ ရယ္ေမာေစခဲ႔တာပါ ဂ်ဴလီ။ ငါလက္ကုိ တဲြပါ။ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး ကမာၻႀကီးကုိ ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးရေအာင္။ ေမးခြန္းတုိင္းမွာ အေျဖ႐ွိသလား။

မင္းနဒီခ
၁၅၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၃


ဟာကြက္

ဟာကြက္

ဒီေန႔
သမၼတႀကီးနဲ႔ လက္ေဝွ႔ထုိးျဖစ္တယ္
သမၼတႀကီးက
စည္းစနစ္က်က် လွလွပပ ထုိးသတ္ပါတယ္
ဆက္တုိက္ထုိးခ်က္ေတြလည္း ေကာင္းပါတယ္
အဲဒီလုိ အထုိးခံေနရခ်ိန္မွာပဲ
သမၼတႀကီးရဲ႕ ဟာကြက္တစ္ကြက္ကုိ ေတြ႔လုိက္တယ္
ခ်က္ေကာင္းမိရင္ ပဲြသိမ္းသြားႏုိင္တဲ႔ ဟာကြက္တစ္ခုေပါ့
ဒါေပမယ့္
ကြ်န္ေတာ္ မထုိးျဖစ္ခဲ႔ဘူး
သူက သမၼတႀကီးေလ
ပဲြၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အမွတ္နဲ႔ ရံႈးတယ္
အိမ္ျဖဴေတာ္ေလ့က်င့္ကြင္းက ျပန္ေတာ့
သမီးက ေမးတယ္
ေဖေဖက ဘယ္ေတာ့မွ ႏုိင္မွာလဲ တဲ႔
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေပါ့ကြယ္ ဆုိေတာ့
အဲဒီေနာက္တစ္ႀကိမ္က ဘယ္ေတာ့လဲ ေဖေဖ တဲ႕
သမီးရယ္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္က
သမၼတႀကီး အနားယူၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္ေပါ့ ကြယ္လုိ႔
ေျဖလုိက္တယ္
အိမ္အျပန္လမ္းမွာ
သမီးက တခစ္ခစ္ရယ္လုိ႔
ကြ်န္ေတာ္က လက္သီးကုိ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္လုိ႔။

မင္းနဒီခ
၂၂ ႏုိဝင္ဘာ ၂၀၁၃
(OLYMPUS HAS FALLEN ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမွ ဇာတ္ဝင္ခန္းတစ္ခန္းကုိ ခံစားေရးဖဲြ႔ပါသည္)




ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ



ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ ( ကဗ်ာ၀တၳဳ) 


`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ ´ လုိ႔ ေျပာေတာ႔ ဘယ္သူမွ မယုံၾကဘူး။
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ပါ´လုိ႔ ထပ္ေျပာတယ္။
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´ `ကြ်န္ေတာ့္ကေလာင္နာမည္ မင္းနဒီခပါ´ ဆုိေတာ႔
အားလုံးက ၀ုိင္းရယ္ၾကတယ္။
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ပထမဆုံးကဗ်ာစာအုပ္က
ပုိးသားေရာင္ပင္လယ္လမ္းပါ´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´လုိ႔ ထပ္ေျပာလုိက္ေတာ႔
      လူေတြအားလုံးမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕သြားတယ္။
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ကြ်န္ေတာ္အမွန္တရားဘက္ကေန
    အၿမဲတမ္းရပ္တည္ပါတယ္´
`ကြ်န္ေတာ္ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ကြ်န္ေတာ္အၾကမ္းဖက္၀ါဒကုိဆန္႔က်င္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာေတာ႔
     လူတစ္ခ်ဳိ႕က တံေတြးကုိ ထြီကနဲ႔ မည္ေအာင္ ေထြးတယ္´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ကြ်န္ေတာ္က အာဏာရွင္စနစ္နဲ႔
ခ႐ုိနီစီးပြားေရးကုိ ဆန္႔က်င္သူတစ္ေယာက္ပါ´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ကြ်န္ေတာ္ေမာင္ေခ်ာႏြယ္နဲ႔
        ေဇယ်ာလင္းကုိႏွစ္သက္မိသူပါ´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´` ေနမ်ဳိးနဲ႔ ကုိၿငိမ္း(မႏၱေလး)ကုိ ကုိးကြယ္ခဲ႔ပါတယ္´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ကြ်န္ေတာ္မွာ ဇနီးတစ္ေယာက္နဲ႔
သမီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ခ်စ္ျခင္းတရား၊ ပရီးမီးယားလိဂ္နဲ႔
      ေခါင္းကုိက္ေပ်ာက္ေဆးေတြကုိ ႀကိဳက္ခဲ႔ပါတယ္´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ကြ်န္ေတာ္ရင္ထဲမွာ မေပါက္ကြဲေသးတဲ႔ မီးေတာင္တစ္လုံးနဲ႔
                                                                   မပ်ံသန္းရေသးတဲ႔ ငွက္တစ္ေကာင္ရွိပါတယ္´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`အရက္မေသာက္တတ္တာနဲ႔
                                      ကဗ်ာမရြတ္တတ္တာကလြဲရင္ ကြ်န္ေတာ္ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ပါ´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´ `ေနေကာင္းရက္သာေလးတစ္ခုနဲ႔
                                                     ေျခခင္းလက္ခင္းေကာင္းတဲ႔ ေနရာေလးေရာက္ရင္ေျပာပါ´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´`ဘယ္သူ႔ကုိမွ မျပရေသးတဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကုိ
ခင္ဗ်ားကုိ ဖတ္ျပမွာ´
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´။ 
                အဲဒီလုိေျပာၿပီးေတာ႔ ကဗ်ာစာရြက္ေတြနဲ႔ ေလးလံေနတဲ႔ လြယ္အိတ္ေလးကုိ ေကာက္လြယ္လုိက္တယ္။ အစီခံမီးေလာင္လုေဆးေပါ႔လိပ္ေလးကုိ မီးျပန္ညွိလုိ္က္တယ္။ ပုဆုိးကုိခပ္တုိတုိျပင္၀တ္ၿပီး ေရာက္ေနတဲ႔  ေနရာက
လွည္႔ထြက္လုိက္တယ္။ ေကာင္းကင္ကုိ ေမာ႔ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ စကားလုံးေတြ တေရြ႕ေရြ႕စီးေမ်ာလုိ႔။
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´။
(အသံမ်ား) ထင္ေတာ႔ ထင္တယ္ဗ်။ ဒီလူကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ဆုိတာ။
(အသံမ်ား) ကြ်န္ေတာ္ေျပာသားပဲ။ ဒီလူက ကဗ်ာဆရာအစစ္ပါဗ်ာ။
(အသံမ်ား) `ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´လုိ႔ ေျပာတုန္းက ကြ်န္ေတာ္မယုံခဲ႔ဘူး။
(အသံမ်ား) ဒီကဗ်ာဆရာရဲ႕ ကေလာင္နာမည္ကုိ ကြ်န္ေတာ္ၾကားဖူးေနတယ္လို႔ စိတ္ထဲထင္ေနတာ။
(အသံမ်ား) ဒီေခတ္ႀကီးထဲမွာဗ်ာ။
(အသံမ်ား) အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္သြားတယ္။
(အသံမ်ား) ကားဟြန္းသံမ်ား။
(အသံမ်ား) ေတာက္ေခါက္သံမ်ား။
(အသံမ်ား) ေအာ္ဟစ္ဆဲေရးသံမ်ား။
(အသံမ်ား) ယာဥ္ထိန္းရဲမွ ခရာမႈတ္သံမ်ား။
(အသံမ်ား) ဟာ
(အသံမ်ား) (ယခုကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲမွ အသံမ်ားကုိ ေဖာ္ျပရန္ စကားလုံးမရွိ)
(အသံမ်ား) `ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´။
`ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´။ 
           သူတကာခင္းတဲ႔လမ္း ေလွ်ာက္ရမွာ အားနာလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္ ကုိယ္႔လမ္းကုိယ္ေဖာက္ခဲ႔ပါတယ္။ `ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ပါ´။

မင္းနဒီခ
၂၉၊ ေအာက္တုိဘာ၊ ၂၀၁၃