ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း
အေႏြးထည္အရင္ခြ်တ္လုိက္ရတာပါပဲ
အပူက
အတြင္းကေန အျပင္ကုိလာတယ္
ေဆာင္းဟာ
ႏွင္းကုိ လူမသိသူမသိ ရြာခ်လုိက္သလုိမ်ဳိး
ရန္ကုန္ေျမေပၚ ကြ်န္ေတာ္ ေရာက္ရွိခဲ႔ေပါ့
သူစိမ္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ အၾကည္႔ေတြ
ကြ်န္ေတာ့္ကုိယ္ေပၚ ျမားေတြလုိ စုိက္ဝင္လာခ်ိန္
ကြ်န္ေတာ္က
ရြတ္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ အသံကုိ ရွာတယ္
ျမင္ျမင္ေလရာ ဆက္သြယ္မႈ ျပင္ပကမာၻပါပဲ
အသံေတြ ၾကားတယ္ အရုပ္မျမင္ရဘူး
ပန္းေတြ ပြင့္တယ္ ရနံ႕ရွာမရဘူး
လမ္းေတြ တူတယ္ လူခ်င္းမေတြ႔ရဘူး
ဒီလုိနဲ႔ ခပ္က်ပ္က်ပ္လမ္းမေတြေပၚ
ေျခတစ္လွမ္း စလွမ္းလုိက္ေတာ့
အိမ္လြမ္းစိတ္က တစ္လက္မျမင့္တက္သြားတယ္
ရန္ကုန္
ရန္ေတြ ကုန္ပါေစ အျပစ္ေတြ ေၾကပါေစ
လမ္းေတြ ေျဖာင့္ပါေစ လူေတြ ေျဖာင့္ပါေစ
ဆုေတာင္းခန္းၿပီးတဲ႔ေနာက္
ကဗ်ာဆီ ေရာက္ဖုိ႔ ငါ ဘယ္ကားစီးရမလဲ
ဟြန္းသံကင္းမဲ႔ဇုံမွာ
ေျခစုံရပ္ရင္း ေစာင့္ေနမိေပါ့။
မင္းနဒီခ
၁၅ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၃
မနက္ ၅ နာရီ ၃၀ မိနစ္
( ရုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၄)
No comments:
Post a Comment