ငါ့မိသားစုကုိ
အခါမလပ္ ငါကာကြယ္ေနရတယ္
ႏွင္းေတြ
တ႐ႈံ႕ု႐ႈံ႕ က်ေနတာ ဝမ္းနည္းစရာေတာင္ ေကာင္းပါရဲ့
အဝါေရာင္မီးခုိးေတြဟာ
အိမ္နံရံၾကားကေန တုိးထြက္လာတယ္
ျမင္း႐ုိင္းျဖဴျဖဴေတြ
ကစုန္ေပါက္ေျပးလာသလုိ လူးလူးလြန္႔လြန္႔နဲ႔
အေပၚဝတ္
ခ်ည္သားအက်ႌဟာ အေႏြးဓာတ္ကုိ ဆုပ္ယူဖုိ႔ ျငင္းဆန္တယ္
အရင္က
ဒီလို ညေတြဆုိ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္
အေႏြးဓာတ္ေပးလုိ႔
ငါတုိ႔ ခ်စ္မႈျပဳခဲ့ၾကဖူးတာေပါ့
ျခံဳေစာင္ေတြဟာ
ငါတုိ႔ေျခရင္းမွာ အထပ္ထပ္ပုံတုိက္လုိ႔ ပန္းႏုေရာင္ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္လုိ
အခုေတာ့
ေခါင္းေလာင္းပန္းေတြဟာ ေသျခင္းကုိ ကုိယ္စားျပဳလုိ႔ လႈပ္ယမ္းေနၾကတယ္
လူဦးေရ
ႏွစ္သန္းေလာက္ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ၿမိဳ႕ေလးထဲ
ကုိယ့္သက္ျပင္း
ခ်သံဟာ က်ယ္ေလာင္လြန္းေနခဲ့သလား
ခန္းစီးစေတြဟာ
ျပတင္းေပါက္ကုိ ကြယ္ေနတုန္းမွာပဲ ငါ႔အခန္းတံခါးကုိ ပိတ္လုိက္တယ္
ဒီအမႈဟာ
ငါထင္ထားတာထက္ ပုိခက္ခဲ ပုိ႐ွည္ၾကာ ပုိေျဖ႐ွင္းရဦးမွာပါပဲ
ေလးႀကိမ္ေျမာက္
႐ုံးခ်ိန္းဟာ ေနာက္တစ္ပတ္တနလၤာတိတိကုိ သတ္မွတ္လုိက္တယ္
ကိုယ္နံ႔သင္းသင္းေလးဟာ
ကုိယ္နံေဘးက ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားသလုိ
နာရီကုိ
ၾကည့္မိတယ္။ ကိုယ္ျပန္မလာတဲ့ ေန႔ေတြဆုီ သူဘယ္လုိမ်ားေနမွာပါလိမ့္
ေၾကာင္လိမ္ေလွကားေတြဟာ
တရစ္ခ်င္း တရစ္ခ်င္းနဲ႔ မုိးသားထဲ တုိးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္
ေခၚသံေတြဟာ
ၾကယ္လုိ တလက္လက္ လင္းလုိ႔ ေတာက္ေတာက္ပပ
လာပါ။
ကုိယ့္ေဘးနားမွာ ထုိင္ပါ။ ပန္းသစ္ေတာ္ေတြရဲ႕ အရည္ရႊမ္းျမမႈေတြနဲ႔အတူ
အားရႏွစ္လုိစြာ
တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ေပြ႔ဖက္ထားရေအာင္
ၿငီးေငြ႔မႈေတြ
ကုိယ့္ကုိ လာ မပတ္သက္ခင္ ခဏေလး ကိုယ္ၾကည္ႏူးပါရေစ
ခါးပတ္ႀကိဳးေတြက
တစ္ပတ္အတြင္းမွာပဲ ပုိ႐ွည္ထြက္လာတယ္
ေျခဖ်ား
လက္ဖ်ားေတြဟာ ေအးခဲထုံက်င္လုိ႔ သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြားမတတ္
လက္အိတ္ေတြကုိ
စြပ္လုိက္တယ္။ အခု ခြၽတ္ထားတဲ့ ေျခအိတ္က ဘယ္သူ႔ပိုင္ဆုိင္မႈလဲ
အေသးစားအာမခံကုမၸဏီကုိ
ခ်က္ခ်င္းဆက္သြယ္လုိက္တယ္
တယ္လီဖုန္းနံပါတ္ေတြတဆင့္
ဆက္သြယ္ထားတဲ့
ႀကိဳးတန္းတေလ်ာက္
အေျဖာင့္သြားတဲ့ စကားလုံးေတြ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ
ေခါင္းေလာင္းမထုိးဘဲ အသံေတြ ဆူညံျမည္ေၾကြးလုိ႔
ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့
အျဖစ္ေတြ၊ အပ်က္ေတြ၊ ဘဝေတြ၊ ဘဝေတြ
လမ္းဟာ
ငုိက္ျမည္းေနတုန္းပါပဲ အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ဟာ ေနာက္က်က်န္ရစ္ေနတုန္းပါပဲ
လက္ေတြဟာ
တစ္ဖက္ကုိ တစ္ဖက္ နီးနီးကပ္ကပ္ဆုပ္ကုိင္ဖ်စ္ညႇစ္လုိက္တယ္
အေႏြးဓာတ္ဟာ
ေသြးေၾကာတေလွ်ာက္ စီးဆင္းလာတယ္
ေမာဟုိက္ပင္ပန္းၾကည္ႏူးေက်နပ္မႈရဲ႕
အနံအလ်ားမွာ
ေသြးစက္ေတြဟာ
ျဖဴလြလြ အိပ္ယာခင္းေတြေပၚ စြန္းထင္းလုိ႔
ကုိယ္ေအာ္ေျပာခ်င္မိတယ္။
ကို္ယ္႔စိတ္ေနာက္ကုိ ကုိယ္ မလုိက္ႏုိင္ခဲ့ဘူးလုိ႔
တိတ္တိတ္ကေလး
ေဝးေဝးက တနဂၤေႏြ
ဓမၼေတးေတြဟာ
အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ ျပည့္လွ်ံလုိ႔ေပါ့ တစ္မနက္ခင္း
လမ္းမီးတုိင္ေတြဟာ
မီးလင္းေနတုန္းပဲ။
မင္းနဒီခ
(၂၈၊ ၉၊ ၂၀၁၅)
No comments:
Post a Comment