တံလွ်ပ္မ်ား
ျမင္ကြင္းက
ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားတယ္ ျမင္ရင္းတန္းလန္း
ေရွ႕ဘယ္ႏွမီတာ
ေနာက္ဘယ္ႏွမီတာ အကြာအေ၀းအတုိင္းအတာအရ
ေရာက္တဲ႔ေနရာကေန
ဒီကဗ်ာကို စေရးလုိက္ရင္ အဆင္ေျပမလား
စဥ္းစား။
မုိးရြာၿပီးစ အေျခအေနတစ္ခုလုိ ထင္ေယာင္ထင္မွားလွည္႔စားျခင္း
မုိးႀကိဳးလ်ပ္စီးေတြ
တဖ်ပ္ဖ်ပ္ အသုိက္ေျပာင္းငွက္တုိ႔ရဲ႕ ေတာင္ပံခတ္သံ တဖ်တ္ဖ်တ္
တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔
ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနတဲ႔အရာေတြ ဖ်တ္ကနဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ႔အခါ
ဘ၀ဆုိတာလည္း
ဖ်တ္ကနဲ ဖ်တ္ကနဲနဲ႔ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကတာပဲလုိ႔ ခံစားမိလုိက္ရ
မ်က္ေတာင္တခတ္အတြင္းမွာ
ဘာေတြဆုံး႐ႈံးလုိက္ရဦးမလဲဆုိတဲ႔ စိတၱဇ
က်န္ရွိေနေသာအရာမ်ားသာ
အစစ္အမွန္ ျဖစ္ေၾကာင္း ယူဆခ်က္အေတြးအေခၚ
လမ္းခြဲထြက္လာတဲ႔
ဆင္ျခင္တုံတရားဟာ
လမ္းေလွ်ာက္လုိက္တုိင္း
လည္ေခ်ာင္း၀အထိ ပ်ဳိ႕ပ်ဳိ႕တက္လာတယ္
အထင္မွား အျမင္မွာ
ဘယ္သူဘာထင္ၿပီး အလုိက္မွားၾကဦးမလဲ
ေရ က ေရ သမင္ က
သမင္
မစားရတဲ႔
အသီးတုိင္းခ်ဥ္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကည္႔ ထပ္ေျပာၾကည္႔
ကုိယ္ကလြဲရင္
ဘယ္ေျမေခြးမွ အၿမီးမရွိေတာ႔ဘူးဆုိတာ ေတြ႔လိမ္႔မယ္
ဒါဟာ
ခင္ဗ်ားနားေထာင္ရင္း မၾကားလုိက္တဲ႔ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္လား
ဒီအတုိင္းေရွ႕ဆက္သြား
ျမင္ႏုိင္ေသာ အလင္းတန္းမ်ား
ဒီအတုိင္းေရွ႕ဆက္သြား
မျမင္ႏုိင္ေသာ အလင္းတန္းမ်ား
မွတ္သားထားသမွ်နဲ႔
လြဲေခ်ာ္သြားတဲ႔ ေမးခြန္းစာရြက္တစ္ရြက္ထဲမွာ
ေငးငိုင္ မွဳိင္က်
၀မ္းနည္း ခံစား အေျဖအားလုံးဒီအတုိင္းေရးထည္႔
နည္းနည္း
ေရွ႕ဆက္တုိးလုိက္ရင္ ျမင္ကြင္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ႔မယ္
ဒီကဗ်ာကို
ဘယ္ေနရာမွာ အဆုံးသတ္လုိက္ရင္ ေကာင္းမလဲ
ျမင္ျမင္သမွ်ပုံရိပ္ေယာင္ပဲဆုိတဲ႔
စကားတစ္ခြန္းအတြက္
အျမင္အာရုံေတြရွင္းလင္းေအာင္
အေမရိကန္ဗြီးရွင္းမွာ မ်က္မွန္တစ္လက္လုပ္ပါ
လမ္းေဘးမ်က္လွည္႔ပဲြေတြကုိ
ခဏျဖစ္ျဖစ္ ၀င္ၾကည္႔ပါ
ေရွ႕က
ကတၱရာလမ္းေပၚမွာ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနတဲ႔ တံလ်ပ္မ်ား
ေဟ႔
ကြ်န္ေတာ္ေျပာေနတဲ႔ စကားကုိ ခင္ဗ်ား ၾကားလား ၾကားရဲ႕လား။
မင္းနဒီခ
No comments:
Post a Comment