တင္ဆက္သူ ပလတ္စတစ္ဆာဂ်ရီ မုိး - မ်ဳိးသန္႔

တင္ဆက္သူ ပလတ္စတစ္ဆာဂ်ရီ မုိး - မ်ဳိးသန္႔

တင္ဆက္သူမ်ားအေၾကာင္း - လူလန္း
ပလတ္စတစ္ဆာဂ်ရီ - မင္းနဒီခ
မုိး မုိး မုိးလားေမာင္ရုိ႕ - ေမာင္ႏုိင္လင္း(ေကာလင္း)

၄-၁၂-၂၀၁၄ ေန႔က မႏၱေလးက ကဗ်ာဆရာ မင္းနဒီခ ပုိ႔ေပးလုိက္တဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ (၃) အုပ္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာပါတယ္။ ဒီမတုိင္ခင္က လူလန္းရဲ႕ `တင္ဆက္သူမ်ားအေၾကာင္း´ ကဗ်ာစာအုပ္ကုိ ႏုိ၀င္ဘာလတုန္းက ရန္ကုန္မွာ ေရာက္ေနတုန္း အျခားကဗ်ာစာအုပ္မ်ားနဲ႔အတူ ၀ယ္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ဖတ္ၿပီးပါၿပီ။ ဒီခု မင္းနဒီခနဲ႔ ေမာင္ႏုိင္လင္း (ေကာလင္း)ရဲ႕ စာအုပ္တုိ႔ကုိ ဆက္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္ၿပီးေတာ့ လတ္တေလာေရးသားဖုိ႔ စိတ္ကူးေနတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတြနဲ႔ တုိက္ဆုိင္ေနတာ တခ်ဳိ႕ ေတြ႔ရေတာ့ ဒီကဗ်ာ(၃)အုပ္ကုိ ေပါင္းၿပီး ေရးသားလုိက္ပါတယ္။

ခုေနာက္ပုိင္း ၂၀၁၀ အလြန္ႏွစ္ေတြမွာ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြဟာ လႈိင္လႈိင္ႀကီးထြက္လာပါတယ္။ တခ်ဳိ႕လေတြဆုိ ဖတ္လုိ႔ မႏိုင္ဆုိရေလာက္တယ္။ ေခတ္ေပၚ၊ ေခတ္ၿပိဳင္ စမ္းသပ္အစုံအလင္ပါပဲ။ တခ်ဳိ႕စာအုပ္ေတြဆုိ ေျပးေျပး လႊားလႊား ဖတ္ရ၊ လွ်ပ္တျပတ္ ျဖတ္သန္းၿပီး ဖတ္ရတာေတြ မ်ားလာတယ္။ တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ အရသာခံဖတ္ဖုိ႔ ဆုိတာကေတာ့ အေနာက္မွာ ကဗ်ာစာအုပ္ေတြက တန္းစီေစာင့္ေနတယ္။
ဒါေတာင္ လုံးခ်င္းကဗ်ာစာအုပ္ေလးေတြပဲ ရွိေသးတယ္။ မဂၢဇင္းထဲက ကဗ်ာေတြ၊ Online ေပၚက ကဗ်ာေတြ မပါေသးဘူး။ ကဗ်ာေကာင္းတာ မေကာင္းတာ အပထား၊ ကဗ်ာယဥ္ေက်းမႈဟာ အားရဖြယ္ ထြန္းကားေနတယ္ ဆုိရမယ္။ ကဗ်ာေတြကုိ လွ်ပ္တျပတ္သုံးသပ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ေခတ္ေပၚေမာ္ဒန္ေရစီးက အားေကာင္းေနဆဲျဖစ္ၿပီး ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ ေတြကလည္း မနည္းမေနာပါပဲ။ တစ္ခုသိသာလာတာကေတာ့ အစြန္းေရာက္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္အေရးအသား တခ်ဳိ႕ဟာ ေခတ္ေပၚထဲ ျပန္၀င္လာၿပီး ေခတ္ေပၚ+ေခတ္ၿပိဳင္ ေရစီးေၾကာင္းကဗ်ာတစ္မ်ဳိး ထြန္းကားလာတာကုိ ေတြ႔ရ တယ္။

ဒီလုိ ေခတ္ေပၚ+ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေရစီးထဲမွာ သိသာတဲ့ အခ်က္(၂)ရပ္ကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္သစ္ ကဗ်ာေ၀ဖန္ေရးမွာ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပုံသ႑ာန္ကုိ ခြဲေျပာတာမ်ဳိးဟာ ေခတ္ေနာက္က်သြားၿပီလုိ႔ က၀ိတခ်ဳိ႕က ေျပာေန ၾကေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ႕ လက္ရွိႏုိင္ငံေရး၊ လူမႈေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ အခင္းအက်င္းေတြအရ ဒီလုိပဲ ခြဲေျပာဖုိ႔ လုိေနဦးမွာ ျဖစ္တယ္။

ေခတ္ေပၚ+ေခတ္ၿပိဳင္ ေပါင္းစပ္ကဗ်ာမ်ဳိးေတြကုိ ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါ ေယဘုယ်အားျဖင့္-
(၁) အေၾကာင္းအရာပုိင္းမွာ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၀န္းက်င္ေခတ္ၿပိဳင္ျဖစ္ရပ္ေတြကုိ သိသိသာသာ ကုိင္တြယ္ၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈဆက္ဆံေရး ယဥ္ေက်းမႈ စသည္. . .။ ဒါဟာလည္း ၂၀၁၂ ေနာက္ပုိင္း စာေပစိစစ္ေရး လြတ္လပ္လာမႈနဲ႔ လႈိင္းတံပုိးထန္လာတဲ့ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြားေရး လူမႈဘ၀ေျပာင္းလဲမႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ တဖက္ကလည္း အီလက္ထရႊန္းနစ္ ဆက္သြယ္ေရးေတြ ပုိမုိက်ယ္ျပန္႔အားေကာင္းလာတာလည္း ပါတယ္။
(၂) ပုံသ႑ာန္ တင္ျပပုံပုိင္းမွာ LP စသည့္ နည္းေဗဒသက္သက္ အႏွစ္မပါ၊ အေပၚယံဟန္ျပ စကားလုံး၊ အတတ္ပညာ ကစားမႈသက္သက္မွ်သာ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ပင္မေရစီးျဖစ္တဲ့ ေခတ္ေပၚထဲကုိ ေခတ္ၿပိဳင္နည္းေဗဒေပါင္းစုံ ၀င္ေရာက္ ပူးေပါင္းလာၿပီး ပင္မေခတ္ေပၚေရစီးနဲပ ေခတ္ၿပိဳင္တုိ႔ ေပါင္းစပ္ထားတဲ့ ဟုိက္ဘရစ္ကဗ်ာမ်ဳိးေတြ အားေကာင္းလာတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ေသခ်ာေျပာႏုိင္တာ တစ္ခုကေတာ့ လွ်ဳိ႕၀ွက္နက္နဲ ဆန္းၾကယ္ ဂမၻီရမ်ဳိးေလာက္နဲ႔ ရပ္မေနဘဲ ေခတ္ၿပိဳင္လူမႈဘ၀ ပုံရိပ္ကားခ်ပ္ေတြကုိ သိပ္ၿပီး အခက္အခဲမရွိဘဲ တင္ျပေရးဖြဲ႔လာတာ ျဖစ္တယ္။

တနည္းအားျဖင့္ မုိးေ၀၊ ေခတ္ေပၚ ပင္မေရစီးကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းဟာ ေခတ္ၿပိဳင္ေရးဖြဲ႕ပုံနည္းနာမ်ား ၾကြယ္၀ ေပါင္းစည္းမႈအားျဖင့္ ပုိမုိအားေကာင္းလာျခင္းပဲျဖစ္တယ္။ ကဗ်ာဟာ ဖတ္သူ တနည္း ျပည္သူဆီကုိ ျပန္လာေနၿပီလုိ႔ ဆုိရမယ္။

ခု ကဗ်ာစာအုပ္(၃)အုပ္မွာ ဒီလုိ ေခတ္ေပၚ၊ ေခတ္ၿပိဳင္၊ ဟုိက္ဘရစ္ေပါင္းစပ္ကဗ်ာ အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ရတယ္။ အကုန္လုံး မဆုိလုိပါဘူး။ ကဗ်ာေရးသူဟာ တခါတရံစိတ္ထြက္ေပါက္အျဖစ္ စကားလုံးကစားတာ၊ ဖြဲ႔ပုံ ကစားတာ၊ အေတြးကစားတာေတြလည္း ေရးရမွာပါပဲ။ ဒါဟာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အခြင့္အေရးျဖစ္တယ္။ ေရရွည္မွာ သူဘယ္လုိ ကဗ်ာေတြ အမ်ားဆုံးေရးဖြဲ႔ခဲ့သလဲဆုိတာက ေျပာသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အေၾကာင္းအရာအေနနဲ႔ ဒီကဗ်ာ(၃)အုပ္မွာ လက္ရွိျမန္မာႏုိင္ငံႀကီးမွာ ႀကဳံေတြ႔ေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္၊ ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရး၊ ေတာင္သူလယ္သမားျပႆနာ၊ ႏုိင္ငံေရးအက်ပ္အတည္း၊ စစ္ေဘးဒုကၡသည္မ်ား . . . စတဲ့ ျပည္သူအမ်ားစုခံစားႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ကိစၥေတြကုိ ေရးဖြဲ႕ထားၾကပါတယ္။ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ ၾကည့္ပါ။

`အယုိင္တီးမွာ
ထုိင္ၿပီးကခ်င္ေနတဲ႔ လႊတ္ေတာ္အမတ္ေတြနဲ႔
၀ါးအေျပးမွာ
ကားေလးေပၚက မဆင္းေတာ့တဲ့ အတုိက္အခံတခ်ဳိ႕နဲ႔
ေရႊဒုိးသံ သာသာယာယာ ျပည္ျမန္မာ
လက္ခုပ္တီးတာ တုိ႔ရုိးရာဆုိတဲ့ အစည္းအေ၀းခန္းမက်ယ္ေတြထဲ
ေမာင္ေရႊ႐ုိးကကြက္ေပ်ာက္တာလည္း
ဘယ္သူ႔မွာမွ တာ၀န္မရွိဘူး ထားၾကပါစုိ႔´
( ေမာင္ႏုိင္လင္း(ေကာလင္း)- မုိး မုိး မုိးလားေမာင္႐ုိ႕ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)

`အခု ငါတုိ႔ဟာ ငါတုိ႔ေနရာမွာ ရွင္သန္ခြင့္မဲ့ရ
ငါတုိ႔ဟာ ငါတုိ႔လယ္ယာမွာ စိုက္ပ်ဳိးခြင့္မဲ့ရ
ငါတုိ႔ဟာ ငါတုိ႔ေဘးေတြလုိ ဆင္းရဲမြဲေတၾကရ
လမ္းမေတြေပၚ
ငါတုိ႔အသံေတြဟာ ျပာလုိ႔´ (စာမ်က္ႏွာ-၂၅)
`ငါတုိ႔ဟာ ေတာကၿပိတၱာ
ငါတုိ႔ဟာ ဆြမ္းမွ် မတင္ႏုိင္
ငါတုိ႔ဟာ ယာစကာမ်ဳိး
ငါတုိ႔ဟာ မ်က္ရည္မုိးလည္း မစဲေတာ့မယ့္ ရာသီ´ (စာမ်က္ႏွာ-၂၇)

`. . .
အမ်ားညီ ဤကၽြဲ မျဖစ္ေတာ့တဲ့ ကာလမွာ
ပိန္ညင္းျမည္သံ ဘယ္ေလာက္သာသာ
မုိးမရြာဘူး
ရြာလည္း လယ္မရွိဘူး၊ ယာမရွိဘူး
လမ္းမရွိဘူး၊ ထန္း မရွိဘူး
ငဘထက္ ဆတုိး ဆုိးတဲ့
ဘ၀ေတြ´ (စာမ်က္ႏွာ -၃၅)

သစ္တစ္ပင္ခုတ္ ေထာင္ဆယ္ႏွစ္ဆုိေတာ့လည္း
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဘ၀ေတြ မီးေသြးလုိ မည္းခဲ့ၾကရပါတယ္
ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအုိင္ ေလလံစနစ္ဆုိေတာ့လည္း
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘ၀ေတြ ျမစ္လုိ ေခ်ာင္းလုိ ေကာခဲ့ၾကရပါတယ္
ေခတ္က လက္ညွဳိးညႊန္ရာ ပုဒ္မ (၁၈) ျဖစ္တဲ့ ေခတ္
စနစ္က
ျခင္းၾကားႀကီးနဲ႔ ေရကုိ သယ္တဲ့ စနစ္´(စာမ်က္ႏွာ-၄၂)

`၂၀၀၈ ကုိ
က်ဳပ္တုိ႔ မခ်စ္လည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ ခ်စ္တယ္
၂၀၁၅ မွာ
က်ဳပ္တုိ႔ မမွားလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ မွားခုိင္းမယ္
လွလွပပ´(စာမ်က္ႏွာ-၄၉)
`. . . အခုကုိ
ကုိယ့္ရြာမွာ စာသင္ေက်ာင္း၊ ေဆး႐ုံရေတာ့မလုိ
အခုကို
လွ်ပ္စစ္ႀကိဳးေတြ သြယ္ေတာ့မလုိလုိ
လုိၿပီးရင္း လုိေနတဲ့ ဘ၀ေတြဟာ ဘာမွ ထူးမလာခဲ့´ (စာ-၆၆)

ေမာင္ႏုိင္လင္း(ေကာလင္း)ရဲ႕ ` မုိး မုိး မုိးလားေမာင္႐ုိ႕´ ကဗ်ာစာအုပ္မွာပါတဲ့ ကဗ်ာရွည္ ၁၀ ပုဒ္ဟာ ဒီေန႔ ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ ဂ်ပန္ေခတ္လယ္သမား`ငဘ´ေတြထက္ ဆတုိးဆုိးတဲ့ ေတာင္သူလယ္သမား၊ ယာသမား ေတြ၊ ရြာသားေတြရဲ႕ ႀကံဳေတြ႔ေနရေသာ အျဖစ္ဆုိးစနစ္ဆုိးေတြကုိ ေၾကကြဲဖြယ္၊ ခံျပင္းဖြယ္ေလသံေတြ ညံေနေအာင္ စာနာဖြယ္ ၾကားေနရပါတယ္။ အရပ္သားဘာသာစကား၊ အရပ္သားဥပမာ နိမိတ္ပုံေတြနဲ႔ ေၾကကြဲစရာေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာေတြ ပါ။ ၾကာရင္ ဒီလုိပုံနဲ႔ ဆရာစံေခတ္ကုိ ျမင္ေယာင္လာမိပါရဲ႕။
လူလန္းရဲ႕ `တင္ဆက္သူမ်ားအေၾကာင္း´ ကဗ်ာစာအုပ္ထဲက ေကာက္ႏုတ္ခ်က္တခ်ဳိ႕ကုိ ၾကည့္ပါ။

`ရုပ္ေသးမ်ား ၉´
ဒီေန႔ပဲ စားရ၊ သုံးရေတာ့မလုိလုိ
ေဟာသည္ ေဆးရည္စိမ္ တ၀င္း၀င္းႀကီးကုိသာ
အတိတ္လုိ ေစာင့္ေရွာက္လာၾက
တစ္ပတ္ၿပီး တစ္ပတ္
ပရိသတ္ေတြသာ အမွည့္လြန္
ပုပ္အံ့ရ´

ဒီကဗ်ာေတြထဲမွာ အပတ္စဥ္တုိင္း ေရဒီယုိက ၾကားေနက် ` မိဘျပည္သူမ်ား ခင္ဗ်ား´ အသံနဲ႔ ၀မ္းခ်ေနတာက လြဲလုိ႔ ဘာမွ မထူးျခားလာတဲ့ ေက်ာမြဲျပည္သူေတြ ဘ၀ကုိ ျပသြားပါတယ္။
` Prevention@Diseace: ရာဘာလည္ရွည္ဖိနပ္ႀကီး စီးမိမွ
ေျခဖ၀ါးကုိ ပုိးထိခံလုိက္ရသလုိ ေျမြေပြးက အထဲမွာ။
သံၿပိဳင္ ။ ကခ်င္ ကယား ကရင္ ခ်င္း မြန္ ဗမာ ရခုိင္ ရွမ္း။(စာ-၂၃ မွ)
ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ႕ လက္ရွိအေနအထားပါ။

`မိဘျပည္သူ ၈´
ေရ မီး မင္း ခုိးသူ
ထုိ မခ်စ္မႏွစ္သက္အပ္ေသာ သူမ်ားလက္မွ
လြတ္ေျမာက္ရပါလုိ၏ အရွင္ဘုရား
မျပည့္မ၀ျခင္းမွ တပါး
အျခား အခြင့္ထူး မခံစားရသူမ်ား´ (စာ -၃၅)

`တုံးေအာက္က ဖားလုိ ေဖာင္းတဲ့ ဖားက ေဖာင္း၊ ျပားတဲ့ ဖားက ျပား၊ တုံးတဲ့ ဖားေတြက တုံးၿမဲ တုံးၿပီး၊ ႐ုန္းတဲ့ ဖားေတြက ႐ုန္းၿမဲ ရုန္းၾက´ ( စာ-၄၂)

`ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေန႔ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္သူမ်ား တရာစြဲဆုိခံေနရ´ (စာ -၄၉)

` တင္ဆက္သူမ်ား ၆
ေနာက္ကားေတါထက္ ဆီစားႏႈန္းသက္သာတယ္
အဆြဲအ႐ုန္း ေကာင္းတယ္
ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ မူလ. . .
ျမင္ရဲ႕လား
ေရွ႕ကားေတြ ပိတ္ဆီးေနသမွ်
လိပ္ႀကီးလုိ ေရြ႕´ (စာ-၉၁)

လူလန္းရဲ႕ ကဗ်ာေတြမွာ စမ္းသပ္ကဗ်ာ၊ ဘာသာစကားအားျပဳကဗ်ာေတြ ပါ၀င္ေသာ္လည္း အမ်ာစုက အညာ သားေလသံ၊ အညာသားအရပ္သုံးစကား၊ ဥပမာအလကၤာေတြနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ခံစားမႈပုံရိပ္ေတြကို ေဖာ္က်ဴးထားတာ မ်ားတာ ေတြ႔ရတယ္။

ေနာက္ဆုံးတစ္အုပ္က မင္းနဒီခရဲ႕ ` ပလတ္စတစ္ ဆာဂ်ရီ´

`ေလးဘက္ေလးတန္ သံတုိင္ၾကားက ေန႔ရက္မ်ား
ဆင္းရဲငတ္ျပတ္ အေမွာင္လမ္းက ေန႔ရက္မ်ား
ဦးညႊတ္စြာ ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါ၏´ (ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမိခင္ )

`ေသနတ္ခ်င္း ယွဥ္ပစ္တာ မေသပါဘူး၊ သားေရကြင္းနဲ႔ပစ္မွာ အသက္ေပ်ာက္သြားတာ
ဒီေခတ္ထဲ အိမ္က ထြက္လုိက္တာနဲ႔ သတ္ကြင္း´
(အိမ္ကထြက္လုိက္တာနဲ႔ သတ္ကြင္း)

`အခုေတာ့
ကေလးေတြက တင့္ကားအစစ္ ေသနတ္အစစ္ေတြနဲ႔ ကစားလုိ႔
ေလထဲ လႊတ္တဲ့စကၠဴစြန္က က်ည္ဆံခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြ ျဖစ္လုိ႔
တစ္ေန႔လုံး ယမ္းေငြ႔ရွဴၿပီး အသက္ရွင္ေနရတဲ့ဘ၀´
(ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းပန္းပြင့္မ်ား)

`ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေပးပါ စစ္ပြဲေတြ ရပ္ေပးပါ
ဒီမုိကေရစီေပးပါ စား၀တ္ေနေရး ေပးပါ
ဆႏၵေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ထားတဲ့ စီတန္းလွည့္လည္မႈမွာ
သူေတာင္းစားေတြ ဘယ္တုန္းကမွ ထမင္းမ၀ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း´
(ပလတ္စတစ္ဆာဂ်ရီ)

`ကဗ်ာဆရာဆုိတာ စင္ၿပိဳင္အစုိးရတစ္ရပ္ျဖစ္တယ္ ဆုိတဲ့
ကဗ်ာဆရာႀကီး ယပ္ဖ္တူရွင္ကုိရဲ႕ စကားနဲ႔ ေခတ္ကုိျဖတ္သန္း
ဒီေခတ္ရဲ႕ ဒီလမ္းမွာ ဒီမုိကေရစီပန္းေတြပြင့္ဖုိ႔
ဒီကဗ်ာကုိ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေရးလုိက္ပါမယ္ အေဖ´
(ဒီကဗ်ာကုိ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေရးမယ္)

ကဗ်ာ (၃)အုပ္ကုိ ၿခဳံၾကည့္ရင္ အေၾကာင္းအရာပုိင္းအေနနဲ႔ ဒီေန႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြ ႀကံဳေတြ႔ေနတဲ့ ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့ စကားလုံးႀကီးေအာက္က မလွမပ၊ အက်ည္းတန္ေၾကကြဲဖြယ္ အျဖစ္ေတြကုိ ထင္ဟပ္ ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြက အမ်ားစုျဖစ္တာကုိ ေတြ႔ရတယ္။
ပုံသ႑ာန္တင္ျပပုံပုိင္းကုိ ၾကည့္လွ်င္ ကဗ်ာဆရာ(၃)ေယာက္စလုံးဟာ အထက္အညာ၊ ေျမလတ္ေဒသကဆုိေတာ့ ႐ုိးရာျမန္မာ့လယ္ယာသုံး၊ ရပ္ရြာသုံးစကားေတြကုိ ကဗ်ာထဲ ပိပိရိရိထည့္သုံးတတ္ၾကတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ ဒီေန႔ ေခတ္ေပၚ၊ ေခတ္ၿပိဳင္၊ ဟိုက္ဘရစ္ေပါင္းစပ္ကဗ်ာေတြမွာ အဓိကလကၡဏာတစ္ရပ္လုိ ေတြ႔လာရတဲ့ ဘာသာစကားကဗ်ာ LP ရဲ႕ အတတ္ပညာေတြကုိ ဒီကဗ်ာေတြမွာ ေတြ႔ရတယ္။
သုိ႔ေသာ္ အစြန္းေရာက္၊ အဓိပၸာယ္မဲ့ ၊ စကားလုံး စကားသက္သက္မွ်သာမဟုတ္ဘဲ ႐ုိးရာစကားပုံ၊ ဥပမာ စကားေတြကုိ ဘာသာစကားအတတ္ပညာနဲ႔ ျပန္ၿပီးတင္ျပလာတာ အညာက ကဗ်ာဆရာေတြပဲ လုပ္ႏုိင္တာမ်ဳိးပါ။ ဥပမာ-
`ေသာက္ေတာ္ဘူးရယ္နဲ႔ အုိမကြာ အုိမကြာ
အလွဴဒါနဟာ တျဖည္းျဖည္းပါးလာ ရွားလာ´

´နတ္ပင့္ ဒုိးတီးခ်က္လည္းမသြက္
အဂၤလိပ္အခက္ ဗမာအခ်က္လည္း မဟုတ္ေတာ့ဘဲ
ဗမာအခက္ ဗမာအခ်က္မွာ
ဗ်ာ ၾကက္ေတြ ခြပ္လက္ေသြးေနၾကတယ္´ (ေမာင္ႏုိင္လင္း-ေကာလင္း)

`စလယ္၀င္အုိးေတြ ဖင္မမည္းခင္က
တပင္ကုိ လွဲလုိ႔ တပင္ကုိ ထူ
ေရသာမ်ား၍ ငါး မေတြ႔သူမ်ား´

`ခ်ဳိက်ဳိးဟာ နားရြက္ပဲ႔နဲ႔အတူ အသင္းအပင္း
အစင္းစင္း အေၾကာင္းေၾကာင္း
အဲလုိ အေၾကာင္းေတြကုိ ဆိတ္လုိ ႏြားလုိ
ႏုိင္ႏုိင္နင္းနင္း ေက်ာင္းေလေလ´(လူလန္း)

`ငေတအေၾကာင္းေျပာဖုိ႔ ငါတုိ႔က စကားလုံးရွာေနတုန္း
ငေတ့ ေပါက္ခၽြန္းဟာ ငါတုိ႔ရင္ဘတ္ေပၚ တဒုတ္ဒုတ္ တူးဆြပစ္လုိက္ၾက´

`ကြ်ဲပါး ေစာင္းတီးတဲ့ တရားမွာ
ငါတုိ႔သာ ကၽြဲျပန္က်ခဲ့ေပါ့´ (မင္းနဒီခ)

ေခတ္ၿပိဳင္ေဗဒမ်ဳိးစုံနဲ႔ ကဗ်ာေတြၾကားမွာ ေခတ္သစ္ကဗ်ာအတတ္ပညာေတြကုိ ျမန္မာ႐ုိးရာ စကား အသြားအလာေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး ျမန္မာ/အညာဆန္တဲ့ ဒီလုိကဗ်ာေလးေတြ ဖတ္ရတာ အားရမိပါတယ္။

မ်ဳိးသန္႔
႐ုပ္ရွင္ေတးကဗ်ာ မဂၢဇင္း၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၂၀၁၅