"ဆံသဆရာပါးစပ္ထဲက သြားအတုေတြ"

"ဆံသဆရာပါးစပ္ထဲက သြားအတုေတြ"
---------------------------------------------------

ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္ေရွ႕မွာ လူတန္းႀကီးက ေတာ္ေတာ္ရွည္ေနၿပီ
တန္းစီစနစ္ေတြဟာ ဘယ္တုန္းကမွ ဒီကလူေတြနဲ႔ အသားမက်ခဲ့ေတာ့
လူတစ္ခ်ဳိ႕က လစ္ရင္ လစ္သလုိ
ကုိယ့္ေရွ႕က လစ္ဟာသြားတဲ့တစ္ေနရာကုိ ေခ်ာင္းေျမာင္းလုိ႔
ဆံသဆရာဟာ လူတန္းႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီး သက္ျပင္းကုိ ခ်တယ္
သူ ညွပ္ထားတဲ့ ဆံပင္ေတြဟာ သူ႔ေျခရင္းမွာ မည္းနက္ ရႈပ္ပြလုိ႔
ေခါင္းေတြ တေခါင္းၿပီး တေခါင္းေျပာင္းသြားတယ္
ဆံသဆရာရဲ႕ လက္ေတြဟာ ေညာင္းညာကုိက္ခဲစျပဳေနၿပီ
လူတန္းႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္းပုိၿပီး ရွည္လာတယ္လုိ႔ သူထင္တယ္
သူ႔အက်ႌေပၚမွာ ကပ္ၿငိေနတဲ့ ဆံပင္အစအနေတြကုိ သူမခါထုတ္ႏုိင္ေသးဘူး
လူေတြဟာ စိတ္မရွည္မႈမ်ားစြာနဲ႔ ဆံသဆရာကုိ ေငးၾကည့္ေနၾကတယ္
ဆံသဆရာဟာ တခုခုကုိ ဆုံးျဖတ္လုိက္သလုိ အံကုိ တင္းတင္းႀကိတ္ၿပီး ၿပဳံးလုိက္တယ္
ၿပီးေတာ့ သူ႔ေရွ႕ေရာက္ေနတဲ့ လူရဲ႕ ဆံပင္ေတြကုိ စုကုိင္ၿပီး
အဲဒီလူရဲ႕ လည္ပင္းကုိ ထက္ေျမ့ေနတဲ့ ဓားအသစ္ေလးနဲ႔ တိတိရိရိ လွီးျဖတ္လုိက္တယ္
ေသြးေတြဟာ ထုိင္ခုံေျခရင္းက ဆံပင္ေတြဆီ ပန္းထြက္သြားတယ္
ဆံပင္ညွပ္ဖုိ႔ ေစာင့္ေနတဲ့ လူေတြက ဆံသဆရာကုိ တအံ့တၾသေငးၾကည့္ေနၾကတယ္
ေနာက္ စိတ္မရွည္စြာ ကၽြတ္တသပ္သပ္လုပ္ရင္း အလွည့္ေရာက္ဖုိ႔ ေစာင့္ၿမဲေစာင့္ၾကျပန္တယ္
ဆံသဆရာဟာ သူ႔လက္ထဲက ဦးေခါင္းကုိ ဆံပင္ေတြထည့္ထားတဲ့ အမႈိက္ျခင္းထဲ ပစ္ထည့္ုလုိက္တယ္
ေရွ႕ဆုံးက တန္းစီသူဟာ ထုိင္ခုံေပၚက ေခါင္းမပါတဲ့လူကုိ ဆြဲဖယ္ပစ္လုိက္တယ္ စိတ္မရွည္စြာ
ဆံသဆရာဟာ ၿခံဳလႊာအသစ္တစ္ထည္ကုိ အဲဒီလူအေပၚလႊမ္းၿခဳံလုိက္ၿပီး
တံဆိပ္မခြာရေသးတဲ့ ဓားအသစ္တစ္လက္ကုိ ျပတယ္
ဓားဟာ ေနေရာင္မွာ ဖ်တ္ကနဲ တလက္လက္ ထတယ္
ထုိင္ေနသူဟာ ေခါင္းကုိ တညိတ္ညိတ္နဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳလုိက္တယ္
တန္းစီသူေတြဟာ အခုထိ တျဖည္းျဖည္းေရာက္လာေနတုန္းပဲ
ဆံသဆရာဟာ စိတ္ညစ္ညဴးေမာပန္းစြာ ၿပဳံးလုိက္ျပန္တယ္
ဘယ္သူမွေတာ့ မေတြ႔လုိက္ဘူး
ဆံသဆရာရဲ႕ ပါးစပ္ထဲမွာ ေသသူဆီက ခြ်တ္ယူထားတဲ့ သြားအတုေတြ။

မင္းနဒီခ
၂၉၊ ၃၊ ၂၀၁၆