တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ တယ္လီဖုန္းဟာ အခုအခ်ိန္ထိ အသံမျမည္။ အသံမ်ားပိတ္ထားမိသလားလုိ႔ ငါျပန္စစ္ေဆး။ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလုံး မွန္ကန္ေၾကာင္း ခလုပ္ႏွိပ္။ ငါ ျပန္နားစြင့္။ မၾကာခင္ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါၾကားရလိမ့္။ ငါေစာင့္ဆုိင္း။ ငါဟာ တုိင္ကပ္နာရီကုိ မၾကာခဏ ေမာ့ၾကည့္။ နာရီလက္တံရပ္ေနတာကုိ ေတြ႕ရ။ ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီ ငါမသိရ။ တယ္လီဖုန္းက နာရီကုိ ငါသတိမရ။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံ ငါနားစြင့္ေနတုန္း။ လုိင္းေတြ မၾကာခဏျပတ္ေတာက္ေနတာ ငါဖတ္ရ။ တယ္လီဖုန္းသံ ဘယ္လုိျမည္ ျမည္။ တယ္လီဖုန္း ျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ တယ္လီဖုန္းခလုတ္ကုိ ပိတ္ၾကည့္။ ျပန္ဖြင့္ၾကည့္။ တယ္လီဖုန္းဟာ ငါ့လက္ထဲမွာ။ ကစားစရာဂိမ္းတစ္ခုကုိ ဖြင့္လုိက္။ သတင္း အသစ္တစ္ပုဒ္ကုိ ဖတ္လုိက္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးလုိက္။ အဲဒီလုိ ငါနားစြင့္ တယ္လီဖုန္းျမည္သံ။ တယ္လီဖုန္းဟာ အခု စားပဲြေပၚမွာ။ စားပဲြေပၚက တယ္လီဖုန္းက အသံျမည္မလား ငါေစာင့္ၾကည့္။ တယ္လီဖုန္းက ၿငိမ္သက္။ တယ္လီဖုန္းက မလႈပ္မယွက္။ တယ္လီဖုန္းက တုံဏွိဘာေဝ။ တယ္လီဖုန္းက ဝစီပိတ္တရားက်င့္။ တယ္လီဖုန္းက ဆြံ႕အ နားမၾကား။တယ္လီဖုန္းက ခုခံအားက်ဆင္း။ တယ္လီဖုန္းကုိ ငါဆဲေရး။ တယ္လီဖုန္းက သည္းခံ။ စိ္တ္ကူးနဲ႔ တယ္လီဖုန္းကုိ ငါကုိင္ေပါက္။ တယ္လီဖုန္းက ၾကမ္းျပင္ေပၚတစ္စစီ။ လြင့္စင္ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ တယ္လီဖုန္းေပၚ မေပ်ာ္ရႊင္စြာ ငါ ခုန္ေပါက္။ ငါငုိေႂကြး။ ငါဟာ တယ္လီဖုန္းေလးကုိ ၾကည့္ၿပီး ေတြေဝေငးေမာ။ အခု တယ္လီဖုန္းက စားပဲြေပၚမွာ။ ငါက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ တယ္လီဖုန္းကုိ ငါအားသြင္းႀကိဳးတပ္။ အခု တယ္လီဖုန္းဟာ အၿမီးတန္းလန္းနဲ႔ တိရိစာၦန္တစ္ေကာင္လုိ။ ငါ့ကုိ မာန္ဖီ။ ငါ့ကုိ မ်က္ေစာင္းထုိး။ ငါ့ကုိ လွည့္မၾကည့္။ ငါ့ကုိ စိတ္ဆုိး။ ငါ မေနတတ္ေတာ့။ ငါ ထုိင္မရေတာ့။ ႏူးညံ့ကတၱီပါစနဲ႔ တယ္လီဖုန္းကုိ ငါ ပြတ္သပ္။ တယ္လီဖုန္းကုိ ငါ့ခ်စ္သူတစ္ေယာက္လုိ ေခ်ာ့ျမဴ။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံမ်ား ၾကားရေလမလားလုိ႔။ ငါ တယ္လီဖုန္းကုိ ေမးၾကည့္။ စိတ္ဆုိးမေျပေသးတဲ့ တယ္လီဖုန္းက ျပန္မေျဖ။ ငါ အားပါးတရ ရယ္ေမာ။ တယ္လီဖုန္းေလးက ျပန္ရယ္ေမာ။ တယ္လီဖုန္းေလးနဲ႔ ငါနဲ႔ ျပန္ခ်စ္ၾက။ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ဖက္လုိက္ၾက။ အခု ၾကမ္းျပင္ေပၚက ငါတကယ္ထလုိက္ၿပီး။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ ရပ္ေနတဲ့ နာရီက ျပန္ၾကည့္မိေတာ့ စကၠန္႔တံက တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ျပန္သြားလုိ႔။ တယ္လီဖုန္းကုိ ငါျပန္ၾကည့္။ တယ္လီဖုန္းက ငါ့ကုိ ျပန္ၾကည့္။ အၾကည့္ခ်င္းဆုံခုိက္ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ ငါ့မွာ တယ္လီဖုန္းမွ မ႐ွိတာ။ ငါ့မွာ ဘယ္တုန္းကမွ တယ္လီဖုန္း မရွိခဲ့တာ။ အဲဒီ မ႐ွိတဲ့ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ ေသသူတစ္ေယာက္ျပန္လာမယ့္လမ္း ထုိင္ေစာင့္သလုိ။ ကုိယ္ဝန္ေဆာင္မိန္းမတစ္ေယာက္ဆီက ကေလးငုိသံေမွ်ာ္လင့္သလုိ။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံကုိ ငါနားစြင့္။ ငါနားစြင့္။ တယ္လီဖုန္းျမည္သံ။
မင္းနဒီခ
၂၀ ဇူလိုင္ ၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment