ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာခံစားမႈ

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာခံစားမႈ

       

        ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာအေၾကာင္းမေျပာခင္ ေခတ္ေပၚအေၾကာင္း နည္းနည္းပါးပါးေတာ့ ေျပာရပါမယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာကေတာ့ ရွင္းပါတယ္။ ၁၉၇၀ မုိးေ၀ကဗ်ာေခတ္ကေန စတင္ခဲ႔ၿပီး ၁၉၉၀ ၀န္းက်င္တ၀ုိ္က္မွာ အားအေကာင္းဆုံးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာအမ်ားစုကုိ ဆုိလုိတာပါပဲ။ ဒီေန႔ေခတ္အထိလည္း အားေကာင္းေမာင္းသန္ ေရးေန၊ ေဖာ္ျပေနတုန္းပါပဲ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ တနည္းေျပာရရင္ ပင္မေရစီး ကဗ်ာေပါ့။ ပင္မေရစီးဟန္ဆုိတဲ့ ေနရာမွာလည္း အေၾကာင္းအရာ ၊ ပုံသ႑ာန္တင္ျပပုံ၊ ဘာသာ စကားအဖြဲ႔အႏြဲ႔ စတာေတြအျပင္ ဆရာ ျမဇင္ တင္ျပခဲ့တဲ႔ ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေယဘုယ်လကၡဏာ ေတြလည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

           ေခတ္ေပၚကဗ်ာတည္ေဆာက္မႈမွာ ကဗ်ာေရးသူဟာ မိမိရဲ႕အတြင္းစိတ္ခံစားမႈ(၀ါ) ငါ ဗဟုိျပဳအေရးအသား၊ ျပင္ပကေန ႐ုိက္ခတ္ ထိေတြ႔လာတဲ့ အသိတရား၊ ေခတ္စနစ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ျပအာ႐ုံခံစားမႈ စတာေတြေပၚမွာ မူတည္ၿပီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ တည္ေဆာက္ ပါတယ္။ စကားလုံးသုံးစြဲျခင္းနဲ႔ တည္ေဆာက္ပုံမွာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ပါရမီအခံရွိမႈအေပၚမူတည္ၿပီး လွပေျပျပစ္မႈရွိခဲ့သေလာက္ ဘာသာစကားကုိ ၾကားခံမီဒီယာအဆင့္ထက္ပုိမုိၿပီး မသုံးစြဲခဲ့တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဟာ တစ္ပုဒ္လုံး ေျပျပစ္ ညီညႊတ္တဲ႔ စီးဆင္းမႈရွိတယ္။ ကဗ်ာဓါတ္ကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားတယ္။

           ေခတ္ေပၚကဗ်ာနဲ႔အတူ ဒီဘက္ႏွစ္မ်ားမွာ အၿပိဳင္အားေကာင္းျဖစ္ထြန္းလာတဲ႔ ကဗ်ာေတြကိုလည္း သတိထားမိပါတယ္။ အမ်ားစုေတြ႔ရွိရတဲ႔ ေခတ္ၿပိင္ကဗ်ာေတြကေတာ့ Expremental, Hybrid, Collage, Lauguage, Conceptual, Prose Poetry နဲ႔ အေတြ႔ရနည္းတဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ ကဗ်ာေတြကေတာ့ Flart, Digital, Performent, Installation Poetry စတာ ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ (Comtemporary Poetry) ဆုိတာ ပင္မေရစီး ေခတ္ေပၚကဗ်ာ အလြန္ ၂၀၀၀ ၀န္းက်င္ေနာက္ပုိင္းမ်ား အမ်ားဆုံး ေရးဖြဲ႔လာၾကတဲ့ ကဗ်ာအမ်ားစုကုိ ဆုိလုိတာပါ။ ေခတ္ၿပိဳင္ ဆုိတဲ့ စကားလုံးကုိ သုံးရတာ ျပႆနာတစ္ခုပါပဲ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ ေခတ္ၿပိဳင္ဆုိတာ အခ်ိန္ကာလကုိ ေျပာတာလား။ ကဗ်ာဆုိင္နာ နည္းနာတကၠနိေတြကို ေျပာတာလား။ လက္ရွိအခ်ိန္မွာ အသက္အရြယ္နဲ႔ မဆုိင္ဘဲ အတူတကြျဖတ္သန္းေနတဲ့သူေတြကုိ ေျပာတာလား စသျဖင့္ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္စရာရွိႏုိင္တဲ့အျပင္ ပုံသ႑ာန္၊ အေၾကာင္းအရာ၊ တင္ျပပုံ၊ ဘာသာစကား သုံးစြဲမႈေပၚမွာလည္း ေမးခြန္းေတြ မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ၾသစေၾတးလ်ကဗ်ာဆရာ လူး၀စၥအာမန္ကေတာ့  Contemporary Poetry ဆုိတာ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုခု၊ ေခတ္ကာလ တစ္ခုခုအေပၚမွာ မူတည္တာမဟုတ္ဘဲ အေရးအသား/ ျပဳလုပ္မႈအေနအထားေပၚမွာ အမွီျပဳေခၚဆုိတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းအေနနဲ႔ ေျပာရရင္ေတာ့ ပင္မေရစီးဟန္နဲ႔ ကင္းလြတ္လာတဲ့ ကဗ်ာအမ်ားစုကုိ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ စာရင္းထဲမွာ ထည့္ခ်င္ပါတယ္။ ဒါဟာ အၾကမ္းထည္ ဆန္ေကာင္းဆန္ႏုိင္ေပမယ့္ အခ်ိန္ ကာလၾကာျမင့္လာတာနဲ႔အမွ် ကြဲျပားျခားနားပိရိေသသပ္တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြကုိ ေတြ႔လာႏုိင္မယ္လုိ႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

           ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာမွာေတာ့ ကဗ်ာေရးသူဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုံးမွာ ေခတ္ေပၚကဗ်ာဟန္ရဲ႕ ဖြဲ႔စည္းပုံနည္းစနစ္ေတြကုိ အမ်ားစု ဆန္႔က်င္ လာတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကဗ်ာထဲမွာ ငါ ဗဟုိျပဳအေရးအသားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္တယ္။ အကယ္၍ ကဗ်ာထဲမွာ ငါ ဆုိတာ ပါလာရင္လည္း အဲဒီ ငါဟာ ကဗ်ာေရးသူငါကုိ ရည္ညႊန္းတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ကဗ်ာထဲက ငါ ကိုသာ ဆုိလုိရင္းျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲမွာ ငါ မ်ားစြာကို ထည့္သြင္း ေရးဖြဲ႔ၿပီး အၿပိဳင္အဖြဲ႔ေတြကုိ ေရာေႏွာတင္ျပတာမ်ဳိးအထိ ေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ ကဗ်ာေတြမွာ single Voice ထက္ Multivoice ေတြကုိ ပုိုမုိေတြ႔ရွိရပါတယ္။  ဆရာေမာင္ျပည့္မင္း ရဲ႕ `ယခုမွစ တစ္၀က္ဆီ´ ကဗ်ာထဲမွာဆုိရင္ ကဗ်ာဆရာဟာ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ရႈေထာင့္ကေန ပါ၀င္ပတ္သတ္ေနတယ္ဆုိတာကအစ စဥ္းစားစရာပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲက (ခင္ဗ်ား) ဆုိတဲ့သူဟာ ကဗ်ာ ဖတ္သူလား။ အျခားတစ္စုံတစ္ေယာက္လား။

ယခုမွစ တစ္၀က္စီ

ခင္ဗ်ားဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္ေနရာက စဥ္းစားၾကည့္ပါ

ေပ်ာ္ရႊင္ေနဆဲ ဆဲဆုိခံလုိက္ရသလုိ

အစ္ကို ညီေလးေနရာက ခံစားၾကည့္ပါအစ္ကုိရာ

မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ဘ၀ႏွစ္ခု သူမ ဘာလုိ႔ ေပါင္းစပ္ခ်င္ရတာလဲ

(ဒီေနရာမွာ ခင္ဗ်ား၀င္ရၿပီ)

ျပန္လည္ေခ်ပျခင္းၾကားႀကီးနဲ႔ ေရကုိယူ

အုိးကုိ မတုနဲ႔ ေမာင္တုိ႔ရာ

ျဖစ္တတ္တာေတြလည္း ျဖစ္ကုိ ျဖစ္တတ္လြန္း

မျဖစ္ႏုိင္တာေတြကလည္း ျဖစ္ကုိ ျဖစ္မလာႏုိင္ပါ

( ခင္ဗ်ား ၀င္ပါရျပန္ပါၿပီ)

ပစ္ခ်လုိက္ရမလား၊ ပစ္ခ်လုိက္ရမလား ဆုိတဲ့အသံ

ဘယ္သူတုန္႔ျပန္ခဲ့ဖူးပါသလဲ

ကုိယ္က ပစ္သာ ခ်လုိက္စမ္းပါဗ်ာ၊ ပစ္သာ ခ်လုိက္စမ္းပါဗ်ာ

အဲဒီလုိ တုန္႔ျပန္ဖူးပါရဲ႕၊ ေရႊထုပ္ႀကီးလုိခ်င္လုိ႔ပါ

(ခင္ဗ်ား ၀င္ပတ္သက္ရဦးေတာ့မယ္)

သစ္ခုတ္သမားဟာ ဘ၀တစ္သက္တာ ဗီလိန္ပါ

လမ္းဘားဂ်က္ဟာ လူၾကမ္းသ႐ုပ္ေဆာင္ပါ

သားကုိ ဆုိင္ကယ္ကယ္ရီမလုပ္ေစခ်င္ဘူး

သမီးကုိ အဲဒီဆုိင္မွာ သီခ်င္းမဆုိေစခ်င္ဘူး

ခဏေလးပါ ခဏေလးပါ

ေနပြင့္လာရင္ ေပ်ာ္စရာပါ

ခဏေလးေစာင့္ပါ ၀င္သူမ်ားအားလုံးေပ်ာ္ရမွာ။

                                      ေမာင္ျပည့္မင္း

          ထပ္ေျပာရရင္ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြဟာ ကဗ်ာဆုိင္ရာ နည္းနာအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ထည္႔သြင္းေရာစပ္ ျပဳလုပ္လာတာကုိလည္း ေတြ႔ရွိ ရပါတယ္။ အမ်ားစု သုံးႏႈန္းၾကတာေတာ့ Laugage, Concept, Collage စတာေတြကို အမ်ားဆုံး ေရာစပ္အသုံးျပဳၿပီး ထူးျခားတဲ့ Hybrid, Expremental Poetry ေတြကုိ ျပဳလုပ္လာပါတယ္။ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေရးသူအမ်ားစုဟာ Making ကုိ လက္ခံယုံၾကည္ၾကသူေတြပါပဲ။ ကဗ်ာဆုိတာ ျပဳလုပ္ျခင္းပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကုိ မၾကာခဏေျပာပါတယ္။ လက္ေတြ႔ဖန္တီးျပပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ လင္းရမၼာ ရဲ႕` ကားသေဘၤာ´ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာထဲမွာဆုိရင္ ကဗ်ာဆရာဟာ Facebook ဆုိတဲ့ လူမႈကြန္ယက္မီဒီယာကေန ရရွိလာတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္တစ္ခုနဲ႔ ကဗ်ာကုိ အစျပဳတည္ေဆာက္လုိက္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုရွိတာက Facebook ဆုိတဲ့ လူမႈကြန္ယက္မီဒီယာကရရွိတဲ့ သတင္းဆိုတာ ယုံၾကည္လုိ႔ ရႏုိ္င္မလား။ ေသခ်ာရဲ႕လား။ ေနာက္တစ္ခုက ေ၀လကား တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ပုံမွန္ၾကားဖူးေနက်စကားလုံးက ေရက်ခ်ိန္ ကုန္းေပၚမွာ တင္က်န္ ေနရစ္ခဲ့တဲ့ ေ၀လငါး။ အခု ကဗ်ာဆရာ သုံးထားတာက ေ၀လကား ဆုိေတာ့ Wales ျပည္နယ္က တင္ပုိ႔လာတဲ့ကားမ်ား ျဖစ္ေနမလားေပါ့။ ဘာသာစကားတည္ေဆာက္မႈအရ မွန္ကန္သလုိရွိေနတဲ့အျပင္ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ကဗ်ာဆရာဟာ ကဗ်ာဖတ္သူကုိ ပထမဆုံး စာေၾကာင္း မွာတင္ အလုပ္လုပ္ေစပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ေတြ႔ရမွာက ေခတ္ၿပိဳင္လူမႈအဖြဲ႕အစည္းအတြင္းက ျပႆနာေတြ၊ ထိတ္လန္႔အံ့ၾသစရာ ေတြကုိ အဆက္အစပ္မဲ့ ခ်ိတ္တြဲယွက္ေဖာက္ထားတဲ့ စကားေတြပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေန႔စဥ္ၾကားေန ျမင္ေနရတဲ့ စာသားေတြ စကားလုံး ေတြကုိပဲ ကဗ်ာဆရာက ဆက္စပ္တည္ေဆာက္ၿပီး ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ျပဳလုပ္သြားျခင္းပါပဲ။

ကားသေဘၤာ

ဆိပ္ကမ္းမွာ ေသာင္တင္ေနတဲ့ ေ၀လကားေတြကို ယမန္ေန႔ နံနက္ ၉း၂၈ က အၿပီးသတ္ ပင္လယ္ဆီ ျပန္ပုိ႔

Source: Facebook.com

အာေခါင္ျခစ္ၿပီး ဒုိးနတ္ေပၚ ျဖဴးေပးလုိက္တယ္

ရလာတဲ့ လုိအပ္ခ်က္ အေသးစားေတြဟာ ေျခမွာ တြဲေနတဲ့ အႀကီးစားဗုံးသီး

ထူးဆန္းအံ႔ဖြယ္ ၀က္ဘ္သတင္းေတြဟာ Google Reader ေပၚဆက္တုိက္ ခုန္တက္ေနဆဲ

အာ႐ုံေၾကာအားနည္းလာတဲ့ ရင္ခုန္ဖြယ္အခ်ိန္ေလးေတြ

တစ္မိနစ္စာ မ်က္စိမွိတ္လုိ႔ အားျပန္ယူတုိင္း

ေသဆုံးသြားတဲ့ ဆဲ ကုေဋကုဋာ

လက္မည္းႀကီးဟာ ေၾကာက္စရာပါ

အိမ္သာတက္လည္း ငါပဲ

ရႊံ႕ေတြကုိင္လည္း ငါပဲ

ထမင္းစားေတာ့လည္း ငါပဲ

အမယ္ေလး လက္မည္းႀကီး လက္မည္းႀကီး

မည္းနက္ေျပာင္ေမွာင္ မဟူရာ ပိတုန္းေရာင္ ေကသာထေနတဲ့ သူ႔ဆံသားေလးေတြ

အာရုံေၾကာအားနည္းလာတဲ့ ရင္ခုန္ဖြယ္အခ်ိန္ေလးေတြ

ဇာတ္လမ္းသြား ဂိမ္းထဲက အတြဲလုိက္ထြက္လာတဲ့ က်ည္ဆံေတြ

ကုိၾသဒိနိတ္ပြိဳင့္ေတြ အေသအခ်ာခ်ိန္ၿပီး ေခါင္းနဲ႔ပစ္တုိက္လုိက္

ေျခနဲ႔ ကန္ေက်ာက္လုိက္

ဆိပ္ကမ္းမွာတင္ ေသာင္ ေနေသးတဲ့ ေ၀လကားေတြ

အ၀လြန္လာတဲ့ ကမာၻႀကီးမွာ ေသစရာ ေသရာေတြ အမ်ားႀကီး

ဒီေန႔ မင္းကုိ ငါ သတ္ရလိမ့္မယ္

ေက်ာ္ပစ္လည္း အလြတ္ရေနတဲ့ ဇာတ္လမ္း။

                                                          လင္းရမၼာ

           ေနာက္တစ္ခုက ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေရးသူေတြဟာ ဘာသာစကားရဲ႕ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြကို အက်ဳိးရွိရွိ အသုံးျပဳၿပီး ကဗ်ာ ဖတ္သူကုိ လမ္းျပပါတယ္။ ကဗ်ာဖတ္သူဟာ ကဗ်ာရဲ႕အနက္အဓိပၸာယ္ကုိ စုပ္ယူလုိရင္းကေန ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ဘာသာစကားသုံးစြဲမႈ၊ စကားလုံးေဆာ့ကစားမႈ၊ ထင္ေယာင္ထင္မွား ျဖစ္ေစမႈေတြေနာက္ကုိလုိက္ရင္း ကဗ်ာရဲ႕အျပင္ဘက္ကုိ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားတာမ်ဳိး ေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါဟာ ကဗ်ာဖတ္သူကုိ အလုပ္ေပးျခင္း (၀ါ) ကဗ်ာရဲ႕ အျပင္ဘက္က သိမႈဆီကုိ အေရာက္သြားေစလုိျခင္း လည္း ျဖစ္တယ္ လုိ႔ ထင္မိပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ျမင္မိတာက ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြမွာ သုံးစြဲေလ့ရွိတဲ့ ပုိင္းစစိတ္မႊာျခင္း ( Fragmentation)  နဲ႔  တြဲစပ္ခ်ိတ္ယူျခင္း (Juxtaposition) ေတြပါပဲ။ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြဟာ Collage ျပဳလုပ္ ျခင္းကုိ စိတ္၀င္စားတယ္။ မတူကြဲျပားျခားနားတဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ ျမင္ကြင္းေတြ၊ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကုိ စုစည္းၿပီး အဲဒီအရာေတြနဲ႔မသက္ဆုိင္တဲ့ အေၾကာင္းအရာနယ္ပယ္ တစ္ခုဆီကုိ အေရာက္ ပုိ႔ခ်င္တာမ်ဳိးကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။

နစ္ျမွပ္ျခင္း

အရင္ဦးဆုံး ေရပူစီေဖာင္းေလးေတြ မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္မိတယ္

ေနာက္ the Piano စႏၵယားႀကီးနဲ႔ အတူ ေဖာက္ျပန္တဲ့ မယားျဖစ္သူကုိ ေရထဲ နစ္ျမွပ္ေစတဲ့ ျပကြက္

သံတန္ခ်ိန္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ထားတဲ့ Titanic

သေဘၤာႀကီး  တအိအိေရထဲ နစ္သြားပုံ ျမင္ကြင္းေတြဟာ သ႐ုပ္ေပၚလြန္းၿပီး

မျမင္ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြရဲ႕ နစ္ျမွပ္ျခင္းေခါင္းစဥ္ေအာက္ သြင္းယူႏုိင္ဖြယ္ရာ

က်ဳပ္က အ တယ္၊ န တယ္၊ ထူ တယ္၊ ထုိင္း တယ္

အဲဒီမွာ စကားပုံေတြ ကားထြက္လာတယ္

ဗူးေတာင္းနစ္၍ ေဇာင္းျခမ္းေပၚတယ္တဲ႔ ပတၱျမားမွန္ရင္ ႏြံမွာ ဘယ္နစ္မလဲ

၀ါးနဲ႔သာ ကူထုိးလုိက္ေတာ့ ေရနစ္ေနသူကုိ အသာကေလး မယူသြားကာ

ထူးခၽြန္ေအာင္ျမင္သူရဲ႕ ဘ၀ဇာတ္လမ္း

ေဟ့ ဒီမွာ ရာသီဥတုအေျခအေနေတြနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းလာရင္ ငွက္ေတြကုိသာ ေရြးလုိက္ပါ

၁၀ ရက္ေလာက္ စမ္းသုံးၾကည့္ပါ ႏွစ္မ်ဳိးလုံး ရွိေနတာကုိ ႏွစ္သက္ပါ

ဂၽြန္ဟင္နရီဖာ့သည္ ပုိးေကာင္မ်ားကုိ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းနယ္ ဆားတုံးရြာ ေဒၚဗုံတုတ္ ပုရပုိက္အမွတ္ ၂ အရ ကုိလွေရႊတုိ႔က ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ခင္မင္သည္ဟု ယူဆပါတယ္ဟု ယူဆပါတယ္ဟု ယူဆပါတယ္ တျဖည္းျဖည္းနစ္ဆင္းသြားလုိက္တာ ျပႆနာစုံလုံးကုိ သိမ္းက်ဳံးၿပီး ဆြဲနစ္လုိက္မတတ္ ေရပူေပါင္းေလးေတြ ပလုံစီလုိက္ကာ လူထုနဲ႔ အေတာ္ကုိ ကင္းကြာေနတဲ့အျပင္ ေျခသလုံးအိမ္တုိင္ တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူ ဆင့္သတဲ့ သိၿပီ ေလာကႀကီးဟာ လုံး၀စိတ္၀င္စားစရာ မေကာင္းတဲ့အျပင္ ေတာ္ေတာ္ပ်င္းစရာေကာင္းေပတာပဲ တဲ့

                                                                                                ခင္ေအာင္ေအး

           ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာဟာ ကဗ်ာဖတ္သူကုိ အၿမဲတမ္းေမးခြန္းေတြ ထုတ္တယ္။ ကဗ်ာေရးသူဟာ အရာရာ တစ္ထစ္ခ် အမွန္တရားလုိ႔ မယူဆဘဲ အရာရာကို သံသယအျမင္နဲ႔ပဲ ၾကည့္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာဟာ သူေရးလုိက္ တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကုိ အမွန္လုိ႔ မယူဆေစခ်င္ဘူး။ ကဗ်ာဖတ္သူ ကုိယ္တုိင္ သိမႈတည္ေဆာက္ေစတယ္။ ပုံသ႑ာန္အေနနဲ႔ ေျပာရရင္လည္း ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာဟာ ယေန႔လက္ရွိ အမ်ားဆုံး ေတြ႔ေနရတဲ့ အလ်ားလုိ္က္ စာမ်က္ႏွာ အျပည့္စီတဲ့ ပုံသ႑ာန္ကုိ အမ်ားဆုံးေတြ႔ရွိရၿပီး အဲဒီပုံသ႑ာန္ဟာ Prose Poem ကေန ျမစ္ဖ်ားခံတယ္ လုိ႔လည္း ယူဆမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလုိ အလ်ားလုိက္ အျပည့္စီလုိက္တာနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ ျဖစ္သလားဆုိတဲ့ ေမးခြန္းပါ။ မဆုိင္ပါဘူး။ အထက္မွာ ကြ်န္ေတာ္လက္လွမ္းမီသေလာက္ ခ်ျပေပးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြဟာ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြပါပဲ။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာမွာ သူ႔ရဲ႕ အလွဓါတ္ ရွိသလုိပဲ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာဟာလည္း သူ႔ရဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ျဖစ္မႈ သီးျခား အလွဓါတ္ေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ဳိ႕ကဗ်ာဆရာေတြ လက္ရွိ ေရးသားေနတဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ ကဗ်ာေတြမွာ ပုံသ႑ာန္အရပဲ ေျပာင္းလဲမႈရွိတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြအျဖစ္လည္း ေရာေႏွာပါ၀င္ေနတာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာရဲ႕ သိသာျခားနားတဲ့ အလွဓါတ္ကေတာ့ ဘာသာစကားအေပၚ လက္ခံသုံးစြဲျခင္းပါပဲ။ ဥပမာ-ေဇယ်ာလင္း၊ လူဆန္း၊ လူလန္းတုိ႔ရဲ႕ ကဗ်ာေတြကုိ ဖတ္ၾကည့္ရင္ ဘာသာစကားဆန္းျပားစြာ သုံးစြဲထားတာေတြ၊ ဘာသာစကား လက္တစ္ လုံး ျခား လုပ္တာေတြ၊ ဘာသာစကားအေပၚ ေမးခြန္းထုတ္ထားတာေတြအမ်ားႀကီးကုိ ဖတ္မိမွာပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ တင္ျပထားတာေတြ အားလုံး က ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာမိသေလာက္ ကၽြန္ေတာ္ျပန္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ သိမႈသက္သက္ပါပဲ။ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာဆုိတာ ဒီထက္ ပုိမုိက်ယ္ျပန္႔ နက္႐ႈိင္းပါတယ္။ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ စတင္တည္ေဆာက္စကာလမွာ ခက္ခဲပင္ပန္းခဲ့သလုိပဲ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာလမ္းေၾကာင္းဟာ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔ လိမ့္မယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္ပါဘူး။ အထက္က ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြနဲ႔ စာသားေတြက ကၽြန္ေတာ့္သိမႈအနည္းငယ္ရွိသေလာက္နဲ႔ ခ်ဥ္းကပ္ၾကည့္ မိျခင္းသက္သက္ပါပဲ။  လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာကုိ ဘယ္လုိခ်ဥ္းကပ္မလဲ။ ဘယ္လုိ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္မလဲ။ ဘယ္အခ်ိန္ ကာလအထိ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာရဲ႕ လႊမ္းမုိးဖမ္းစားမႈကုိ ခံေနရဦးမလဲဆုိတာ ဒီဘက္ႏွစ္မ်ားမွာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေမးမိတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားပါပဲ။ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

မင္းနဒီခ

(ကုိးကား။           ။ ျဖစ္ႏုိင္ေခ်ရွိေသာ ေခတ္ၿပိဳင္ျမန္မာကဗ်ာအလားအလာ- ေဇယ်ာလင္း)

ေရဦးမဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၄၊ ၂၀၁၅