အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးေပၚက တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးေပၚမွာ အခု လာေနတဲ့ ဒရာမာဇာတ္လမ္းတြဲ

အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးေပၚက တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးေပၚမွာ အခု လာေနတဲ့ ဒရာမာဇာတ္လမ္းတြဲ 

         

          ၂၀၀၅ ဝန္းက်င္ ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာစေရးတုန္းက ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ “ သားအဖ ဂစ္တာ” ကဗ်ာက အရမ္းႀကိဳက္လုိ႔ မွတ္စုစာအုပ္ထဲမွာ ကူးေရးခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီကဗ်ာကုိ အခုအခ်ိန္ထိ မွတ္လည္းမွတ္မိေနပါတယ္။ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ သားအေပၚထားတဲ့ စုိးရိမ္ပူပန္မႈနဲ႔ သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ တဇြတ္ထုိး စြန္႔စားလုိစိတ္ေတြဟာ အရြယ္ေရာက္စလူငယ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရဖူးပါလိမ့္မယ္။ ကဗ်ာနဲ႔ တုိက္ဆုိင္မိၾကပါလိမ့္မယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရဲ႕ အတြင္းစာသားထဲက ေန သားအဖႏွစ္ေယာက္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ေခတ္၊ သားအဖႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အႏုပညာတစ္ခုအေပၚမွာအျမင္ကြဲျပားမႈ၊ ရူးသြပ္မႈ ကုိယ္စီမွာ ရင့္က်က္မႈနဲ႔ မုိက္ရူးရဲဆန္မႈ၊ ၿပီးေတာ့ စကားလုံး က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္လုိ မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္လာေအာင္ ေရးဖြဲ႕ႏုိင္စြမ္းဟာ တခါဖတ္ၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မပစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။  

“ ဓာတ္ျပားေဟာင္းႀကီးဖြင့္ခ်လုိက္ရင္

ကြန္ဆာေဗးတစ္သီခ်င္းေတြပဲ ထြက္က်လာမွာ သိတယ္

လုိအပ္ရင္ ခုႏွစ္ႀကိဳးတပ္တီးၿပီး

မလုိအပ္ရင္ ရုိက္ခ်ဳိးခ်င္ ရုိက္ခ်ဳိးလုိက္မယ္

ဒါ . . .ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္ရဲ႕ ေလာကဓံကုိ

စည္းလုိက္ေနတာပဲ အေဖ

ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့

အႏုပညာေလွဆိပ္မွာ ဂစ္တာေတြဆုံရင္

ၾကယ္ေတြဆီ ရြက္လႊင့္ၾကမယ္ေပါ့

အဲဒါကုိ အေဖက

ေမွာင္ရိပ္ခုိကၽြန္းမွာ ပင္လယ္ဓားျမေတြဆုံရင္

တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဝုိင္ခြက္ခ်င္းတုိက္

ပင္လယ္နက္ထဲ ခုန္ခ်ၾကေတာ့မယ္ တဲ့

ကၽြန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ့တယ္

လက္နက္အျပည့္နဲ႔ ဂစ္တာအိတ္ကုိလြယ္လုိ႔(ဒစ္စပရာဒုိ မင္းသားလုိ)

ထရပ္ကားသံ တညံညံနဲ႔ ေကာင္းဘြိဳင္ေတြမ်ားတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးကုိ

အေဖဟာ

ေဒါက္တာဇီဗားဂုိးရဲ႕ ဇာတ္ဝင္ေတးကုိ ေလခၽြန္ရင္း

ေဆာင္းရာသီသစ္ကုိင္းေျခာက္ေတြၾကားမွာ ေနရစ္ခဲ့”

(သားအဖ ဂစ္တာ ကဗ်ာမွ)

            ေနာက္ ၂၀၀၇၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္ “ အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးမွာ ေျမပုံအေျပာင္း အလဲနဲ႔” ထြက္ရွိလာပါတယ္။ အဲဒီကဗ်ာစာအုပ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္လက္စြဲ ကဗ်ာႏႈိးစက္ စာအုပ္ တစ္အုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ “ကဗ်ာေရးသူကုိ ထုတ္လုပ္ျခင္း”၊ ဆရာခင္ေအာင္ေအးရဲ႕“ကင္းရွင္းတဲ့စိတ္ရဲ႕ ႏႈတ္တုိက္ခ်ေပးမႈ စာေၾကာင္းေရ ငါးဆယ့္ေလး”၊ ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ “ အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးမွာ ေျမပုံအေျပာင္းအလဲနဲ႔” စတဲ့ စာအုပ္ေတြဟာ ေခတ္ေပၚကေန ေခတ္ၿပိဳင္စပ္ကူးမတ္ကူးကာလမွာ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေရးပါခဲ့တဲ့စာအုပ္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ “အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးမွာ ေျမပုံအေျပာင္းအလဲနဲ႔” ကဗ်ာစာအုပ္မွာ ‘ အခုိးရုိက္မွန္ျပတင္းရဲ႕ တဖက္တစ္ခ်က္’၊ ‘ပုံႏွိပ္ ထုတ္ေဝျခင္းမျပဳမွီ ငါ့အေရးအသား’ လုိ စကားေျပကဗ်ာေတြ၊ ‘ေလာကီေရးရာ’၊ ‘ တျခားစၾကဝဠာတစ္ခုမ်ား ျမင္မိ ေသးလား’ လုိ ေကာ္လာ့ဂ်္ကဗ်ာေတြ၊ ‘ငါ့အစ္ကုိ’၊ ‘သားအဖဂစ္တာ’၊ ‘ေန႔မ်ား’လုိ အားေကာင္းလွတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြ၊ ‘ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္’၊  ‘ကြက္လပ္ျဖည့္ပါ/ ကြက္လပ္အျပည့္ပါ’၊ ‘ပန္းကန္ျပားပ်ံ ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား’ လုိ စမ္းသပ္ကဗ်ာေတြ စတဲ့ စတဲ့ကဗ်ာေတြနဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္လုံးဟာ တစ္ပုဒ္ဖတ္၊ တစ္ပုဒ္ေတြး၊ ကဗ်ာအသစ္တစ္ပုဒ္ ျပန္ေရးၾကည့္လုိ႔ ရေအာင္ ကုိ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အေရးပါခဲ့တဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။

“ ယေန႔ဘယ္အရပ္ကုိ သြားမွာလဲ ယေန႔မသြားရင္ မျဖစ္ဘူးလား

က်က္သေရ ဘယ္အရပ္မွာ ေနသလဲ ယေန႔က်က္သေရဘယ္လုိေနသလဲ

ပုဆုိးဝယ္မလား ထမီဝယ္မလား အဝတ္အစားဝယ္မလား

ယေန႔ ဘာပစၥည္းေပးမလဲ ေရႊက်ီးသာတာ ဘယ္အရပ္ကလဲ

လက္သည္းပြင့္ေနလား ဆံပင္ကုိ ေန႔တုိင္း ဆီလိမ္းသလား

ေငြေခ်းမလုိ႔လား တရားၿပိဳင္ သြားမလုိ႔လား

အသီးလုိသလား အပြင့္လုိသလား စပါးကုိ က်ီသြင္းမလုိ႔လား

မေရာင္းရတဲ့ကုန္ရွိသလား ပစၥည္းေပ်ာက္ေနသလား

နမႏၱာ အခရာပိတ္အရပ္ကုိ မသြားနဲ႔ ခ်မ္းသာခ်င္သလား သစ္ပင္စုိက္

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .”

(ကဗ်ာစ-ဆုံးကို အာရွဦးေက်ာ္၏ အခါေပးေၾကးမုံစာအုပ္မာတိကာမွ ေကာက္ႏႈတ္အသုံးျပဳသည္။

(ေလာကီေရးရာ ကဗ်ာမွ/  အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးမွာ ေျမပုံအေျပာင္းအလဲနဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္)

“ ဇာတိေျမကုိ ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကြက္လပ္မႈကုိ ခံစားရ

ရထားျပတင္းက ၾကည့္တဲ့အခါ ကြက္လပ္ကေလးေတြကုိ ျမင္ရ

လသာတဲ့တစ္ညမွာ ကြက္လပ္အရသာ

ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ကြက္လပ္ေတြ ျဖစ္ေနမိ

ပြဲေတာ္ အခ်ိန္အခါေရာက္တုိင္း ကြက္လပ္စိတ္ေတြ ဝင္လာ

အတိတ္ကုိ ျပန္လည္ေတြးတုိင္း ကြက္လပ္ေတြသာ ျမင္ေယာင္လာမိ

လူငယ္ဘ၀ကုန္ဆုံးလြန္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ ကြက္လပ္ဘဝေရာက္လာ

ကြယ္လပ္ ငယ္ဘဝေတြ ကြက္လပ္ ဓာတ္ပုံေတြ”

(ကြက္လပ္ျဖည့္ပါ/ကြက္လပ္အျပည့္ပါ ကဗ်ာမွ/ အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးမွာ ေျမပုံအေျပာင္းအလဲနဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္)

            အဲဒီေနာက္ ၂၀၀၉၊ ဇြန္မွာ ဒုတိယေျမာက္ကဗ်ာစာအုပ္ “တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လွ်က္” ထြက္ရွိလာပါတယ္။ အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးမွာ ေျပာင္းလဲဖုိ႔ စမ္းသပ္အားထုတ္ခဲ့တဲ့ ေမာင္ယုပုိင္္ဟာ တီဗီဖန္သားျပင္ေပၚမွာေတာ့ ပိရိေသသပ္တဲ့ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ လက္ရာေတြကုိ ဖြင့္ျပႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ‘ၿမိတ္ၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္သည္’၊  ‘မေန႔ညက ၿမိဳ႕စြန္ဘက္မွ  ပန္းကန္ျပားပ်ံ တစ္စီးေတြ႕လုိက္တယ္’၊ ‘ေျမြ’၊ ‘စတီဗင္စပီးဘာ့ခ္အျပာ’၊ ‘ႏႈိး ႏႈိး ႏုိး ႏုိး’၊ ‘ေနာက္ထပ္ေန႔မ်ား’၊’ ဟုတ္တယ္ ေသခ်ာတယ္ ငါ ျဖစ္တယ္’ စတဲ့ ကဗ်ာေတြဟာ တီဗီဖန္သားျပင္ေပၚမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ ဖြင့္ၾကည့္မိတဲ့ ခ်ယ္နယ္လုိင္းမ်ားပါပဲ။

“ ေရးေတာ့ၿမိတ္၊ ဖတ္ေတာ့ ဘိတ္၊ ဘိတ္ ??? ဘိတ္ဆုံးမွာ ေနတာလား

ဘိတ္မွာ ဆုံးေနတာလား

တေစၦေျခာက္ေသာအိမ္ႀကီးနဲ႔ ၿမိဳ႕ရဲ႕လသာေဆာင္မွာ ဆင္ျမဴရယ္ဝႈိက္ရဲ႕ ျဖဴျဖဴသဏၭာန္အရိပ္ေတြ

အခ်ဳိ႕ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ေျမပံုထဲမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ အမည္မဲ့ကၽြန္းေတြ

အခ်ဳိ႕ေတြရဲ႕ ေျမပုံထဲမွာ (ခဲတံခၽြန္ထိပ္ဖ်ားေလးနဲ႔ တစ္ေထာက္စာ)ေနရာေလးမွာ

ဘိတ္သားတစ္ခ်ဳိ႕ေတာင္ မသိတဲ့ ‘မာဂြီး’ လုိ႔ ေရးထားတယ္

ထင္ရွားေသာ အေလာင္းမင္းတရားအမာရြတ္နဲ႔ ေတာင္တန္းေတြ

က အသားနည္းနည္းညိဳသလုိပဲေနာ္

ေရေျမကလည္း နည္းနည္းစိမ္းေနေသးတယ္၊ ဘာသာစကားတဝဲဝဲ

မွတ္ပုံတင္အမွတ္-

ငပိမ်ဥ္းေစာင္းဟြန္ဒါယဥ္ေက်းမႈ(မွတ္သားဖြယ္ရာမုိးေရခ်ိန္)ေရလုပ္ငန္း

ေကာ့ေသာင္းနဲ႔ ထားဝယ္ဆုိတာ ဒီနားေလးတင္ပါ၊ ရွပ္ေျပးအျမန္ယာဥ္က

ေျပာတယ္ ရထားဆုိတာ အလုံးလား အျပားလား”

(ၿမိတ္ၿမိဳ႕တြင္ ျပဳလုပ္သည္ ကဗ်ာမွ /တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လွ်က္ ကဗ်ာစာအုပ္)

“ အိပ္ယာက ႏုိးေတာ့ ဟား ငါ ရန္ကုန္ေရာက္ေနတာပဲလုိ႔၊ ဟုတ္တယ္ မေန႔က

ေရာက္တာ။ . . . ေလး ေျခတံရွည္ မုိးကုပ္ေအာက္မွာ တည္လုိ႔ အလြန္

ၾကည္စိမ္းလဲ့လဲ့ ေရကန္သာ၊ ခုနက အိပ္မက္ မက္ေနတာပဲ၊ ရြာကုိ ျပန္ေရာက္ေနသလုိပဲ

ဘယ္ဟုတ္မလဲ၊ ငါ ရန္ကုန္ေရာက္ေနၿပီ။ (မုိးကလည္း ရြာမွ ရြာပဲ)၊ မေန႔က ေရာက္တာ

အေသအခ်ာပဲ၊ ညဘက္ဆုိ ဖေယာင္းတုိင္မီးေလးေတြ မွိတ္တုပ္မွိတ္တုပ္နဲ႔

ဘတ္စကားႀကီးေနာက္မွာ ျမင္းတစ္ေကာင္ျဖတ္ေျပးသြားတာ ျမင္လုိက္ရတလည္း

နံေဘးမွာ ရန္ကုန္သား ကဗ်ာဆရာသာ သက္ေသမရွိရင္ ယုံမွာမဟုတ္ဘူး ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ေရာက္ေနတာေလ

မေတြ႕ဘူးလား၊ မီးရထား သံလမ္းေလးတစ္ခု၊ ရွည္လ်ားေကြ႕ေကာက္လုိ႔

ခ်ဳံႏြယ္ပိတ္ေပါင္းၾကားေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ ရထားသံလမ္းေလးတစ္ခု၊ ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္ပါ”

(ႏႈိး ႏႈိး ႏုိး ႏုိး ကဗ်ာမွ/ တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးဖြင့္လွ်က္ ကဗ်ာစာအုပ္)

            ဒီေနရာမွာ တုိက္ဆုိင္လု႔ိ ေမာင္ယုပုိင္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့ ကဗ်ာဆုိင္ရာေဆာင္းပါး “ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ အယူသီးမႈအလြန္ ငါ တကယ္ အိပ္ခ်င္ေနၿပီ” ထဲက စာပုိဒ္တစ္ပုိဒ္ကုိ ျပန္လည္ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပခ်င္ပါတယ္။ ဒီေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ကုိ ဖတ္ၾကည့္ရုံနဲ႔တင္ ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္အေပၚအျမင္ကုိ ခန္႔မွန္းလုိ႔ ရႏုိင္မွာပါ။ ေမာင္ယုပုိင္ ဟာ ဒီကဗ်ာဆုိင္ရာ ေဆာင္းပါးမွာ သူရဲ႕ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ အျမင္ကုိ ျပည့္ျပည့္စုံစုံေရးသားထားပါတယ္။ ေဆာင္းပါးေရးတဲ့ႏွစ္ကို ၂၀၁၁ လုိ႔ တပ္ထား ေပမယ့္ ၂၀၀၉ ဝန္းက်င္တုန္းဆီက သူ႔ရဲ႕ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္အေပၚအျမင္နဲ႔ သူျပဳလုပ္ေရးဖြဲ႕ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြဟာ ထပ္တူက် ေနတာကုိ ေတြ႔ရမွာပါ။

“ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကတယ္ဆိုတာ နားလည္ရခက္သြားေအာင္ ျပဳလုပ္ျခင္းနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ ကဗ်ာဓာတ္၊  ကဗ်ာအရသာဟာ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ နားမလည္ေအာင္ေရးဖြဲ႕ျခင္း သက္သက္ထဲမွာ တည္မွီေနတာ မဟုတ္ဘူးလို႕ ယူဆပါတယ္။ နားလည္ရ ခက္ရံုနဲ႔ ကဗ်ာဓါတ္ေပါက္မယ္၊ ပို႔စ္ေမာ္ဒန္ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကဗ်ာ ဖတ္မယ့္ အစား သခၤ်ာ ပုစၧာေတြ ထိုင္တြက္၊ သိပၸံဘာသာရပ္ ေဖၚျမဴလာေတြ ထိုင္ေတြး၊ ဥာဏ္စမ္း ကစားနည္းေတြ ဘာသာစကားဆက္စပ္ကစားရတဲ့ ဆူဒိုခု ကစားနည္းေတြ ထိုင္ကစားေနရံုပါပဲ။ (အလြန္ လွပတဲ့ သခၤ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ ကဗ်ာျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့ စကား ရွိပါတယ္) ဥပမာ ဂြၽန္အက္ရွ္ဘရီရဲ႕ ကဗ်ာေတြမွာ အဆက္အစပ္ျပတ္ေတာက္မႈေတြ ႀကံဳရာက်ပန္းဆန္မႈေတြအမ်ားအျပားသံုးစြဲထားတာ ေတြ႕ရေပ မယ့္ ဘာမွန္းမသိေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားတာမ်ိဳး မရွိပါဘူး။ သူ႔ရဲ႕ အဆက္အစပ္မဲ့တဲ့ ကဗ်ာ(အဂၤလိပ္လို) စာသားေတြ ကိုက သူတို႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲက ျဖစ္ရွိမႈကို ထင္ဟပ္ႏိုင္တဲ့ (သူတို႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းလို႔ ခြဲျခား ေျပာရတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းက သိမွတ္နားလည္မႈနဲ႔ လံုးဝဆက္စပ္ နားလည္ခံစားၾကည့္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကဗ်ာ အလုပ္လုပ္ပံုေတြ ေတြ႕ရလို႔ပဲ) ကဗ်ာ ျဖစ္ေျမာက္မႈ ကဗ်ာဓာတ္တစ္ခုခုကို ထုတ္လုပ္ေနသလို စေရးဖြဲ႕ကတည္းက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ခ်င္းအလိုက္ ေစ့ေစပ္ေသခ်ာစြာ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိစြာ စီရင္ထားတဲ့ တကၠနိပုိင္းကိုပါ သတိျပဳခံစားမိႏိုင္ပါတယ္”

           “တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီး ဖြင့္လွ်က္”ထဲက ကဗ်ာေတြဟာ နားလည္ရခက္ခဲေစေအာင္ စကားလုံး ေဆာ့ကစား ထားမႈေတြ၊ ပံုသဏၭာန္ ဆိုင္ရာ အဆန္းအျပားျပဳလုပ္မႈေတြ မပါရွိဘဲ ကဗ်ာစာသားလုိင္းျဖတ္ပုံ၊ ကဗ်ာဖတ္သူကုိ ေမးခြန္း ထုတ္ပုံ၊ ကဗ်ာနဲ႔ ကဗ်ာဖတ္သူကုိ အတူတကြပူးတြဲတည္ရွိေနေအာင္ ေရးဖြဲ႔ထားပုံ၊ ကဗ်ာထဲမွာ ကဗ်ာဖတ္သူကုိပါ ဝင္ေရာက္ပတ္သက္ခြင့္ ေပးထားပုံနဲ႔ ေခတ္ေပၚကဗ်ာနဲ႔ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ကဗ်ာဖြဲ႔စည္းပုံမ်ဳိးေတြကုိ သိသိသာသာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ နားလည္ျခင္း နားမလည္ျခင္း ဆုိတာကေတာ့ ကဗ်ာဖတ္သူရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳ၊ ကဗ်ာဖတ္က်င့္နဲ႔ ကဗ်ာနဲ႔ ဖတ္သူအကြာအေဝး စတာေတြအေပၚမွာ မူတည္တဲ့အတြက္ နားလည္ရ လြယ္ျခင္း၊ မလြယ္ျခင္းဟာ တီဗီ ဖန္သားျပင္ႀကီးနဲ႔ တုိက္ရုိက္သက္ဆုိင္မယ္လုိ႔ေတာ့ မထင္မိပါဘူး။ ပထမကဗ်ာ စာအုပ္မွာ ေမာင္ယုပုိင္အေပၚ လႊမ္းမိုးခဲ့တဲ့ ေကာ္လာ့ဂ်္ကေတြဟာ ဒုတိယကဗ်ာစာအုပ္မွာ စကားေျပကဗ်ာေတြအျဖစ္  ေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ ေခတ္ေပၚ ေခတ္ၿပိဳင္ စပ္ကူးမတ္ကူးကာလေတြျဖစ္တဲ့ ၂၀၀၇ ကေန ၂၀၀၉ မွာ ေမာင္ယုပုိင္လက္ေတြ႔ခဲ့တဲ့ ေကာ္လာ့ဂ်္ကဗ်ာေတြဟာ စကားေျပကဗ်ာေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့အျပင္ ၂၀၁၃၊ ဇန္နဝါရီမွာေတာ့ စကားေျပာကဗ်ာ စာအုပ္ထြက္ဖုိ႔ ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့အထိ ေမာင္ယုပုိင္အေပၚ စကားေျပကဗ်ာျပဳလုပ္ဖန္တီးမႈေတြက လႊမ္းမုိးခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာရ မလားပါပဲ။

            ၂၀၀၉၊ ၾသဂုတ္လဆီက ဆရာ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ “တကယ့္ဘဝ” စကားေျပကဗ်ာမ်ား စာအုပ္ထြက္လာေတာ့ ကဗ်ာေရးသူ၊ ဖတ္သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရွာ့ခ္ရသြားခဲ့မလားေတာ့ မသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သိရ ၾကားရသေလာက္ေတာ့ စကားေျပကဗ်ာနဲ႔ မရင္းႏွီးအသားမက်ေသးတဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ဒါကဗ်ာမဟုတ္ပါဘူးလုိ႔ စြပ္စြဲခဲ့တဲ့အထိ အသံထြက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ကဗ်ာမဟုတ္ဘူးဆုိေတာ့ စကားေျပလားလုိ႔ ျပန္ေမးၾကည့္ေတာ့လည္း စကားေျပေလာက္ ထိလည္း မေျပျပစ္တာကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကဗ်ာဖတ္သူအမ်ားစုဟာ Prose Poem နဲ႔ ထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္လုိက္ရတဲ့အခါ အငုိက္မိသလုိ ျဖစ္သြားၿပီး ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိဘဲ ျငင္းဆန္ရမွာလုိလုိ၊ လက္ခံရမွာလုိလုိနဲ႔ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ ျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။ ၂၀၁၃၊ ဇန္နဝါရီမွာေတာ့ ကဗ်ာဖတ္သူတစ္ခ်ဳိ႕ဟာ စကားေျပကဗ်ာေတြနဲ႔ အသားက်စျပဳေနၿပီ။ စကားေျပကဗ်ာ ဖတ္က်င့္ရေနၿပီလုိ႔ ေျပာရမလားပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူမ်ားစုမဟုတ္ဘဲ လူနည္းစုသာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ ေရွ႕က ကဗ်ာစာအုပ္ ႏွစ္အုပ္ေလာက္ အသံမထြက္ခဲ့ဘူးလုိ႔ ေျပာရမယ္ ထင္ပါတယ္။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဝန္ခံရရင္ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဖတ္စက ေတာ္ေတာ္ အီလည္လည္ ျဖစ္ရပါတယ္။ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္လုံးကုိ မဆုိထားနဲ႔။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ၿပီးဆုံးေအာင္၊ ကဗ်ာလုိင္းေတြ ေက်ာ္မသြားေအာင္ကုိ ေသခ်ာ အားစုိက္ဖတ္ရပါတယ္။ ပထမဆုံး ကဗ်ာလုိ႔ သိထားတဲ့ လုိင္းစီပုံနဲ႔ စကားေျပပုံစံ လုိင္းစီဟန္ အကြဲအျပားမွာ ကဗ်ာလုိ႔သိစိတ္နဲ႔ ဖတ္ေနရင္း စကားေျပတစ္ပုဒ္လုိ ျဖစ္သြားလုိက္၊ စကားေျပတစ္ပုဒ္လုိ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ ကဗ်ာအေျချပဳစကားလုံးအသုံးအႏႈန္းနဲ႔ စာသားပုိင္းျဖတ္ပုံ စတာေတြမွာ ကဗ်ာအျဖစ္ျပန္ေရာက္သြားလုိက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္အားစုိက္ထုတ္ရပါတယ္။ စာသားေတြ ျပည့္သိပ္ေနတဲ့ ကဗ်ာ အစုအေဝး ႀကီး တစ္ခုကုိ ခ်က္ခ်င္းကဗ်ာအျဖစ္လက္မခံခ်င္တာက တစ္ပုိင္း၊ စကားေျပကဗ်ာနဲ႔ ရင္းႏွီးစျပဳလာတာ မွန္ေပမယ့္ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္အျဖစ္ စုစည္းလုိက္တဲ့အခါမွာ အုိင္သြားေလ့ရွိတာက တစ္ပုိင္း။ အဲဒီလုိနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ဖတ္ယူခဲ့ရ ပါတယ္။

            ေမာင္ယုပုိင္ဟာ ေခတ္ေပၚကေန ေခတ္ၿပိဳင္ကာလအၾကားမွာ ေတာက္ေလွ်ာက္ စမ္းသပ္ကဗ်ာေတြ၊ ဟုိက္ဘရစ္ ကဗ်ာ ေတြ၊ အယ္လ္ပီႏြယ္တဲ့ ကဗ်ာေတြ၊ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္အေျချပဳကဗ်ာေတြ ေရးဖြဲ႔လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ၂၀၁၃ မွာေတာ့ ကဗ်ာကုိ စကားေျပ နယ္ပယ္ထဲအထိ တုိးဝင္ျဖန္႔က်က္ေရးဖြဲ႔လာပါေတာ့တယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ စကားေျပဖြဲ႕စည္းမႈအလွနဲ႔ ဖုံးအုပ္ သုိဝွက္ၿပီး ကဗ်ာဖတ္သူ၊ စကားေျပဖတ္သူကုိ ျပန္ရွာခုိင္းပါတယ္။ စကားေျပထဲမွာ ကဗ်ာရဲ႕ အသံကုိထည့္ဖြက္ၿပီး ကဗ်ာဖတ္သူကုိ နားေထာင္ခုိင္းပါတယ္။ ေခတ္ေပၚတုန္းဆီက ကဗ်ာအလွဓာတ္နဲ႔ စမ္းသပ္ကဗ်ာ၊ ဟုိက္ဘရစ္ ကဗ်ာေတြ ဆီမွာ အသုံးျပဳခဲ့တဲ့ ကဗ်ာနည္းနာတကၠနိေတြဟာ စကားေျပကဗ်ာရဲ႕  ရုိးစင္းေျပျပစ္ေသာ အလွဓာတ္ေအာက္မွာ သုိသိပ္ ဝွက္ကြယ္စြာ လုိက္ပါၿပီး စကားေျပကဗ်ာဖတ္သူကုိ က်ီစယ္လန္႔ႏုိးလုိက္ပါတယ္။ ဘယ္လုိ အေၾကာင္းအရာလဲ။ ဘယ္လုိ တင္ျပမလဲ။ ဘယ္လုိကြယ္ဝွက္ထားမလဲ။ ဘယ္လုိ သဲလြန္စခ်န္ေပးမလဲ ဆုိတာေတြဟာ စကားေျပ ကဗ်ာရဲ႕ အသက္ပါပဲ။

“ ရုိးရွင္းပါတယ္။ ဘဝဟာ ရုိးရွင္းစြာ ေနထုိင္ရပါတယ္။ ရုိးရွင္းတဲ့ ဘဝမွာ ေနထုိင္ပါတယ္။ ျပာလြင္လြင္ ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္မွာ ကြင္းျပင္က်ယ္ေနရာလြတ္ႀကီးတစ္ခုနဲ႔ ဘဝဟာ ေျပာင္သလင္းခါ၊ ေလယူရာ ယိမ္းပါ ေလာက္ေအာင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေပါ့။ ဘဝမွာ ရုိးတယ္မဟုတ္လား။ ရုိးရုိးပဲ။ ေတာသူေတာင္သားမ်ား သဘာဝ၊ ကမ္းထရီး စတုိင္လ္လုိ႔လည္း ေခၚႏုိင္၊ ဂႏုိင္္က်က်လည္း ေျပာလုိ႔ရ၊ ရွယ္ မဟုတ္ဘူး။ ေနရာက နယ္လုိ႔ ေခၚမယ္ဆုိလည္း ေခၚႏုိင္ ပါတယ္။ ရွင္းပါတယ္။ ဒီဘဝကုိပဲၾကည့္ ၊ မြန္းတည့္မွ အိပ္ရာက ထ၊ တဝတၿပဲစား၊ တေရးတေမာျပန္အိပ္၊ စာအုပ္ကေလးေတြ ကုိယ္တုိင္ထုိင္ခ်ဳပ္၊ ပလတ္စတစ္အဖုံးတပ္၊ ေရမခ်ဳိးခင္ ဒုိက္အႀကိမ္ ႏွစ္ဆယ္ထုိး၊ ကာ့ဖ္ကာထဲက လူပ်ဳိႀကီးလုိ အားအားရွိတုိင္း နဖူးကုိ လက္ဖဝါးနဲ႔ ရုိက္ေနရုံပဲေပါ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေသြးအယားေျဖ၊ ၿပီးေတာ့ ေသြးသားအယားေျဖ၊ ၿပီးေတာ့မွ ဘယ္တုိက္ကုိ စာမူပို႔ရမလဲစဥ္းစား”

( ဘဝထက္ ရွင္းတာေတာင္ ဘဝေလာက္ မရွင္းဘူး ကဗ်ာမွ/ စကားေျပာကဗ်ာ စာအုပ္)

“ ရန္ကုန္ စေရာက္တဲ့ေန႔ကလုိပဲ ၊ ေရွာ့ခ္အႀကီးႀကီးနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲ ဝင္လာတယ္။ ရုတ္တရက္ တိတ္ဆိတ္၊ အေဆာက္အဦေတြ ရုတ္ခ်ည္းနိမ့္ဆင္း၊ ေျခာက္ကပ္သြားသေယာင္နဲ႔ ဟြန္ဒါဆုိင္ကယ္ေတြက်ေတာ့ အံ့ဖြယ္သေဘာက်စရာ ပလူပ်ံ၊ ငါ့ကုိ တင္ေခၚ သြားဖုိ႔အသင့္။ လူကေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္ ဟုိမွာ ေခြးေလေခြးလြင့္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ငါဆုိတဲ့ လူသားတန္ဖုိးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ခ်က္ခ်င္းပဲ ႀကီးထြား၊ တဖန္ျပန္ ရွင္သန္ထေျမာက္၊ ငါ့ကုိယ္ ငါ အခုမွ ျပန္ေတြ႔။ ငါ့ ‘ ေက်းဇူးႀကီးေပ တုိ႔ေဖေဖ’ ကုိ ငါ အခုမွ (စာေတြ႔မဟုတ္ဘဲ) လူေတြ႔ ျပန္ေတြ႔၊ ငါ့ ‘ အေမ့အိမ္’ ကုိ သူမရဲ႕ အရင္လုိ ေလာဘေရွ႕ထားလ်က္္ အဆုိးျမင္ အျပစ္တင္ ေရရြတ္သံမ်ားၾကားက ျပန္ေတြ႔။ နားပူတာေလာက္ေတာ့ ‘သား’ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးခံႏုိင္သြားၿပီ၊ ဟုိမွာ မတရား ေက်ာပူခဲ့တာကုိး၊ ဒီမွာ ဆုိက္ကားဆရာအဆုံး ေပါ့ပါးၿပဳံးေပ်ာ္လွ်က္။ သိပ္အဆင္မေျပဘူးဗ်ကုိ  လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ စီးကရက္ေလးခဲၿပီး ေအးေအးလူလူ ညည္းညဴလွ်က္။”

(ၿမိတ္ျပန္ေရာက္ၿပီး သုံးနာရီ ကဗ်ာမွ/ စကားေျပကဗ်ာ ကဗ်ာစာအုပ္)

            ေမာင္ယုပုိင္ဟာ ဒီေလာက္နဲ႔ ရပ္မေနပါဘူး။ ကဗ်ာကုိ သူဘယ္လုိ ခ်ဲဲ႕ထြင္ရမလဲဆုိတာ အၿမဲစဥ္းစားေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာ တစ္ေယာက္ပါ။ ၂၀၁၄၊ ဒီဇင္ဘာမွာ ေနဝုိင္ဝုိင္၊ လင္းဇင္ေယာ္၊ ႏုိင္ေဝတုိ႔နဲ႔အတူ “ပင္လယ္စာ” ကဗ်ာစာအုပ္၊ ၂၀၁၅၊ ေဖေဖာ္ဝါရီမွာ ေမာင္ယုပုိင္ + ကဗ်ာဆရာ ၄၄ ေယာက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တြဲကဗ်ာ (၄၀)၊ သုံးေယာက္တြဲကဗ်ာ (၂)ပုဒ္ ပါဝင္တဲ့ Double Poetry Project ကဗ်ာစာအုပ္္ ဆက္လက္ထြက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိႏွစ္ေယာက္တြဲ၊ သုံးေယာက္တြဲ ကဗ်ာေတြ ေခတ္ေပၚကဗ်ာ ေခတ္ဦး ကတည္းက ရွိခဲ့ေပမယ့္ ဒီေန႔လုိ ေခတ္ႀကီးထဲမွာ ပုိမုိလြယ္ကူစြာ၊ ပုိမုိလြတ္လပ္စြာ၊ ပုိမုိ စုေပါင္းေရးဖြဲ႔လာၾကပါတယ္။ အဲဒီလို စုေပါင္း ေရးဖြဲ႕တဲ့ကဗ်ာေတြထဲမွာ မႏၱေလးလူငယ္ကဗ်ာဆရာ (၁၀)ဦးစုထုတ္တဲ့ “ ဒါကဗ်ာလား ဒါလား ကဗ်ာ” ကဗ်ာစာအုပ္နဲ႔ ေမာင္ယုပုိင္ တုိ႔ရဲ႕  “Double Poetry Project” ကဗ်ာစာအုပ္တုိ႔ဟာ ထင္ရွားပါတယ္။ တစ္ခုကြဲျပားတာက “ ဒါကဗ်ာလား ဒါလား ကဗ်ာ” ကဗ်ာ စာအုပ္ထဲက စုေပါင္းကဗ်ာေတြဟာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ စားပြဲဝုိင္းတစ္ခုမွာ ေတြ႔ဆုံၿပီး တစ္လွည့္စီေရးျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာ ေတြ မ်ားေပမယ့္  DPP ကုိေတာ့ ေမာင္ယုပုိင္က ဦးေဆာင္ၿပီး Close Group တစ္ခုဖြင့္၊ ကုိယ္ေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ လူငယ္ကဗ်ာဆရာ ေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္စီကုိ ႏွစ္ေယာက္တြဲကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရး၊ သမာၻရင့္ကဗ်ာဆရာမ်ားဆီက ေခါင္းစဥ္ေတာင္းၿပီး အြန္လုိင္းဂရုေပၚ မွာတင္ အဆုံးသတ္ ေရးဖြဲ႔ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဟာ ကဗ်ာဆရာႏွစ္ေယာက္ဆီက လာတဲ့ မတူညီတဲ့ အေတြး၊ မတူညီတဲ့ စကားလုံးတည္ေဆာက္ပုံ၊ မတူညီတဲ့ေရးဟန္ေတြနဲ႔ အခ်ဳိးက်က် ကဗ်ာေျမာက္သြားေအာင္ ဖန္တီးဖုိ႔ဆုိတာ လြယ္ကူတဲ့အရာမဟုတ္ပါဘူး။ အကယ္၍ ကဗ်ာေျမာက္လွတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ေရာက္ရွိ သြားၿပီ ဆုိရင္လည္း မတူညီတဲ့ အလွတရားကုိယ္စီနဲ႔ ေနာက္ထပ္အလွတရားအသစ္တစ္ခုကုိ ရရွိလုိက္တာမုိ႔ ထူးျခားဆန္းသစ္တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ အျဖစ္ ရွင္သန္က်န္ရစ္မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ DPP ဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ တြဲဖက္မႈတစ္ခုလုိ႔ပဲ ဆုိလုိက္ပါရေစ။ ကဗ်ာေတြ ေကာက္ႏႈတ္ျပတာထက္ ကဗ်ာစာအုပ္တစ္အုပ္ အျမန္ေျပးဝယ္လုိက္တာ ပုိေကာင္းမယ္လုိ႔ပဲ အႀကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ ဒရာမာ ဇာတ္လမ္းတြဲ လာေတာ့မယ္ေလ။

            ေမလ၊ ၂၀၁၆ ရဲ႕ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပုိင္းေလးမွာပဲ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ယုပိုင္ရဲ႕ ဒရာမာ ကဗ်ာစာအုပ္ ႏွင္းဆီျဖဴ စာအုပ္တုိက္ကေန ထြက္ရွိလာပါတယ္။ ဒရမ္မာကဗ်ာတြဲအျဖစ္ ၁ ကေန ၇၀ အထိ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဒီကဗ်ာ စာအုပ္ထဲက တစ္ခ်ဳိ႕ကဗ်ာေတြကုိေတာ့ အြန္လိုင္းေဖ့ဘြတ္ခ္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေမာင္ယုပုိင္ေရးတင္ေနကတည္းက ဖတ္ၿပီး သား ျဖစ္ေနေပမယ့္ အစဥ္လုိက္ေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ အခု ၁ ကေန ၇၀ အထိ အစဥ္လုိက္ တစုတစည္းတည္း ျပန္ဖတ္ လုိက္ရေတာ့ ကဗ်ာေတြဟာ အသစ္တဖန္ျပန္ေမြးဖြားလာသလုိ လတ္ဆတ္သစ္လြင္ေနတဲ့အျပင္ ဘဝအသစ္တစ္ခု တည္ ေဆာက္မႈ၊ မိသားစုတစ္စုအစျပဳမႈ၊ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝျဖတ္သန္းမႈ စတာေတြအျပင္ မိသားစုဘဝ၊ အိမ္ေထာင္သည္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေလာကအျမင္၊ ဘဝေနနည္း ေတြကုိပါ ကဗ်ာထဲမွာ ပါးပါးလွပ္လွပ္ကေလး ထည့္ျပသြားတာေတြကုိ သတိထားမိလုိက္ပါတယ္။

“လက္ထက္ပြဲ ခန္းမငွားဖု႔ိ ႀကိဳတင္စာရင္းေပးသြင္းရတယ္

စာေရးမေလးက ငါ့နာမည္ေမးၿပီး သူ႔ေဘးက ျပကၡဒိန္ေပၚမွာ

မင္နီနဲ႔ ေတးမွတ္လုိက္တယ္

သူ႕အတြက္ေတာ့ ကားလက္မွတ္ေရာင္းသေလာက္ပါပဲ

ကုိယ့္္အတြက္က ျပန္လမ္းမဲ့ ခရီး။”

                                                (ဒရာမာ ၁)

“ ႏွစ္ေယာက္သုံး ဗီရုိႀကီးမွာ ေသာ့အိမ္ပ်က္ခ်င္လာတယ္

မီးေခ်ာင္းေတြက ေဖ်ာ့ေတာ့လာ

ျပကၡဒိန္ဟာ ျမန္ဆန္စြာပဲ ေဟာင္းႏြမ္းသြားတယ္

မဂၤလာဦးတုန္းက ငါတုိ႔ဝယ္ခဲ့တဲ့ ပရုပ္လုံးေတြ ကုန္ၿပီေပါ့ကြာ

ဒါေတြဟာ တခါတပ္ဆင္ေနရာခ်ထားရုံနဲ႔ မၿပီး

အႀကိမ္ႀကိမ္ ျပဳရျပင္ရဦးမွာ ငါတို႔ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ပံု”

                                                (ဒရာမာ ၁၆)

မနက္ကအထိ ကေလးေခါင္းအုံးထြက္ဝယ္ဖုိ႔ စဥ္းစားတုန္း

သူမ တစ္နာရီအတြင္း ေဆးခန္းကုတင္ေပၚေရာက္လာ

ခြဲစိတ္မီးဖြားဖုိ႔ ႏွာေခါင္းပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ ထုိင္ေစာင့္ရင္းအေတြးထဲ

ေသြးေတြ တုိးဝင္လာ

ဘဝဟာ ငါ့ဟမ္းဖုန္းျပကၡဒိန္ထဲ ဆြဲထားတဲ့ ဇယားအတုိင္းမဟုတ္

အားလုံးျပင္ဆင္စုေဆာင္းထားၿပီးမွ နီးရာလက္နက္ကုိင္စြဲရျပန္တဲ့ ခ်ဳံခုိတုိက္ခုိက္မႈ

                                                            (ဒရာမာ ၆၂)

            ဒရာမာ အစကုိ ဖတ္ရင္းနဲ႔ တစ္ပုဒ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ လက္ကမခ်ခ်င္ေတာ့။ ဒရာမာ ေတြဟာ ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ ေန႔စဥ္ မွတ္တမ္းပဲ ျဖစ္တယ္။ မဂၤလာေဆာင္ဖုိ႔ ရက္ေရြး၊ ဖိတ္စာေရြး၊ အဝတ္အစားေရြး၊ မိတ္ကပ္ျပင္၊ မဂၤလာေဆာင္၊ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ ေနရထုိင္ရ အသားမက်ပုံ၊ ပ်ားရည္ဆမ္းခရီး၊ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ ဆရာနဲ႔တကြ နည္းလမ္းတက် ျဖစ္ခ်င္ပုံ၊ လင္နဲ႔မယားလွ်ာနဲ႔သြားျဖစ္ရပုံ၊ အဆင္မေျပမႈမ်ား၊ ဒီလုိနဲ႔ ကုိယ္ဝန္ရွိလာပုံ၊ သားတစ္ေယာက္ဘဝကေန မိဘ ဘဝစတင္အကူးအေျပာင္းကာလ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဒရမ္မာဇာတ္လမ္းတြဲက တစ္ေန႔တည္း တစ္ထုိင္တည္း ၾကည့္ပစ္လုိက္ မိပါတယ္။ ေမာင္ယုပုိင္ရဲ႕ ကဗ်ာတည္ေဆာက္မႈမွာ အဲဒီကၽြန္းၿမိဳ႕ေလးကေန အခုစာအုပ္ ဒရာမာ အထိ ကဗ်ာဆုိင္ရာ စာအုပ္ေတြၿပီးရင္ ႏုိင္ငံျခားရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြဟာ သူ႔အေပၚ အမ်ားဆုံးလႊမ္းမုိးေနရာယူထားပါတယ္။ သူ႔ကဗ်ာစာအုပ္ တုိင္းမွာ တီဗီဖန္သားျပင္ေတြ၊ တီဗီခ်ယ္နယ္ေတြ၊ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းေတြဟာ သိသိသာသာ ပါဝင္ပတ္သက္ေနေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ ကဗ်ာနည္းနာေတြ၊ ေမာ္ဒန္၊ ပုိ႔စ္ေမာ္ဒန္ေတြနဲ႔ မဆုိင္ဘဲ ကဗ်ာတည္ေဆာက္မႈ၊ ကဗ်ာျပဳလုပ္မႈမွာ ကဗ်ာဆရာအေပၚ လႊမ္းမုိးေလ့ရွိတဲ့ ျပင္ပရုိက္ခတ္မႈတစ္ခုကို ေျပာတာပဲျဖစ္တယ္။ အခု ဒရာမာ ဇာတ္လမ္းေတြက်ေတာ့ ေမာင္ယုပုိင္ဟာ သူ႔ဘဝတစ္ခုလုံးကုိ တီဗီဖန္သားျပင္ႀကီးထဲ ဆြဲသြင္းလုိက္တယ္။ သူျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အိမ္ေထာင္သည္ဘဝ ေန႔ရက္ေတြဟာ ဒရာမာ ဇာတ္လမ္းတြဲေတြအျဖစ္ တစ္ပုိင္းၿပီး တစ္ပုိင္း တင္ဆက္ျပသလာခဲ့တယ္။ ဒရာမာ ၄၈၊ ဒရာမာ ၅၀၊ ဒရာမာ ၅၂၊ ဒရာမာ ၆ဝ၊ ၆၁ တျဖည္းျဖည္း ဇာတ္ရွိန္ျမင့္သြား၊ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းတစ္ခုမွာဆုိရင္ ဇာတ္ရွိန္ အျမင့္ဆုံးအခန္း( Climax Sence) ေတြျဖစ္မယ့္ ဒရာမာ ၆၈၊ ဒရာမာ ၆၉၊ ဒရာမာ ၇၀ (Track 1)၊ ဒရာမာ ၇၀ (Track 2)။ အားလုံးၿပီးမွ အသက္ကုိ ဝဝျပန္ရွဴရတယ္။ ဒရာမာ ဟာ ဒရာမာ ဆုိတဲ့အတုိင္း ၾကည္ႏူးမႈ၊ ဝမ္းနည္းမႈ၊ စိတ္ပ်က္ အားငယ္မႈ၊ အလုိမက်မႈ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႔ တခန္းၿပီး တခန္း၊ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုိင္းၿပီး တစ္ပုိင္း ကဗ်ာဖတ္သူကုိ အရသာရွိရွိ ထုိင္ရာမထေစဘဲ ဆြဲေဆာင္သြားႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေန႔စဥ္ၾကည့္ေနရတဲ့ Super Hero ေတြ၊ Avengers ေတြ၊ Political Corruption ေတြၾကားထဲမွာေတာ့  ဒရာမာ ဟာ ေအာင္ျမင္တဲ့ဇာတ္လမ္းတြဲ၊ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာစီးရီး တစ္ခုပါပဲ။ ေမာင္ယုပုိင္ဟာ အရုိးရွင္းဆုံးအေရးအသားနဲ႔၊ သူကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္တဲ့ စကားေျပကဗ်ာဆန္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔၊ သူ႔အေပၚလႊမ္းမုိးထားတဲ့ ျပင္ပရုိက္ခတ္မႈက အေတြ႔အႀကဳံေတြနဲ႔၊ သူ႔ရဲ႕ ရင့္က်င္မႈေတြ၊ သူရဲရင့္ခဲ့ပုံေတြ၊ သူရင္ဆုိင္ခဲ့ပုံ ေတြကုိ ဒရာမာမွာ ပုံေအာခဲ့ပါတယ္။ ဒရာမာ ေအာင္ျမင္ပါေစ။ ေမာင္ယုပုိင္လည္း ေန႔ရက္တုိင္းမွာ ပုိမုိေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းတဲ့ မိသားစု ဘဝေလးကုိ တည္ေဆာက္ႏုိင္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးလုိက္ပါတယ္။

မင္းနဒီခ

၂၆၊ ၅၊ ၂၀၁၆