ကြယ္လြန္သူတို႔ ေတးသြား

ကြယ္လြန္သူတို႔ ေတးသြား
————————————————
ေလက တဝူးဝူးတိုက္ေနတယ္
မရဏတရားဟာ ဆည္းလည္းလို တခၽြင္ခၽြင္ ျမည္လို႔
သူရွိရာ အရပ္ဆီ ဦးတည္ၿပီး ေမတၱာ ပို႔တာပါပဲ
အၾကမ္းဖက္မႈေတြဟာ စားပဲြအလယ္က ဟင္းပဲြလို တင့္တင့္တယ္တယ္
ေနာက္ထပ္ ဘယ္ေလာက္ၾကာဦးမယ္လို႔ ၾကားလိုက္ေသးလား
မၾကာေတာ့ဘူးဆိုတာကိုက ေနာက္ထပ္ နည္းနည္းၾကာဦးမယ္
ေျပာေနရင္းနဲ႔ပဲ အသံေတြ ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားတယ္
ျမင္ေနရင္းနဲ႔ပဲ မ်က္လုံးေတြ ကြ်တ္ ကြ်တ္သြားတယ္
အနိ႒ာ႐ုံေတြဟာ ျမင္ဖူးမွ ယုံစဖြယ္
ဆဲြျဖဳတ္စရာကို လည္ပင္းမရွိေတာ့တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္အသားဆဲြႀကိဳးေတြ
လက္က်န္ရွင္းတမ္းမွာ လက္က တစ္ဖက္တည္း က်န္ေနရေကာင္းလား
အသားစိုင္ေတြဟာ အသက္ရွိစဥ္ကအတိုင္း လတ္ဆတ္ေနတုန္းပဲ
ေလက အခုနလို တဝူးဝူးဆက္တိုက္ေနတုန္း
ေသြးညွီနံ႔ေတြဟာ ပင္လယ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ ပ်ံသန္းလာတယ္
စာအိတ္ေတြထဲ မဖတ္ခ်င္ေတာ့တဲ့ စာေတြ ထည့္ပိတ္လိုက္တဲ့ေန႔ေတြကို ငါမုန္းတယ္
ဆုေတာင္းခန္းမွာ ဖေယာင္းတိုင္မီးေတြက လုပ္ၾကံထားသလို တဖ်စ္ဖ်စ္ ထေတာက္တယ္
အဲဒီေန႔က စလို႔ ဘယ္သူမွ ကဗ်ာေရးဖို႔ မေျပာၾကေတာ့ဘူး
သီခ်င္းသံေတြကိုေတာ့ အတိုင္းသား ၾကားေနရေသးတယ္
ေသလြန္ၿပီးသူတို႔ရဲ႕ ဓမၼေတးေတြအလား
သံၿပိဳင္လိုက္ဆို ညီညီညာညာ 

ဘယ္ ညာ ဘယ္ ညာ။

မင္းနဒီခ
၂၇၊ ၄၊ ၂၀၁၇