ဒီတစ္ခါ ငါ့အလွည္႔ေရာက္ရင္ မုန္တုိင္းကုိ နင့္နာမည္ေပးလုိက္မယ္ ဟန္နီ
ပုံလာလာေျပာတုိင္း ေခါင္းညိတ္ေပးရေအာင္
ငါက နင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ပုတ္သင္ညိဳမွ မဟုတ္တာဘဲ ဟန္နီ
နင္ဆုိးထားတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းနီဟာ ဒီေန႔အတြက္ ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္လဲ
အေပါစားေရေမႊးနံ႔နဲ႔ လႊမ္းၿခံဳထားတဲ႔ အိပ္ယာခင္းေတြေပၚမွာ
ငါ့ကဗ်ာေတြကုိ မဖတ္ခ်င္ပါနဲ႔လုိ႔ ေျပာေတာ့
ဟန္နီက တခစ္ခစ္အသံထြက္ေအာင္ရယ္တယ္
ငါ့ေနာက္ေက်ာက ဒဏ္ရာေတြဟာ နင့္လက္သည္းေတြရဲ႕ ကုတ္ျခစ္ရာလား
ငါ့ေခါင္းထဲ ထုိးဖြေ့ဆာ့ကစားေနတာ နင့္လက္ေခ်ာင္းေတြလား
အဲဒီညက အသံမထြက္ဘဲ မုိးလင္းခဲ႔တာ ဘယ္သူ႔တိတ္ဆိတ္မႈလဲ
တပတ္ၿပီး တစ္ပတ္လည္ေနတဲ႔ ေရာင္စုံစလုိက္မီးေတြၾကား ငါတုိ႔က တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္
ယာယီအေသးစားသာယာမႈကုိ သံပတ္ေပးမိၾက ခလုပ္ႏွိပ္မိၾက
ပြင့္ထြက္သြားတဲ႕ ဆင္ျခင္တုံတရားမွာ
မႈတ္ထုတ္လုိက္တဲ႔ သက္ျပင္းဟာ တစ္နာရီ မုိင္တစ္ရာႏႈန္းနဲ႔ တိုက္လုိ႔
နင္ဟာ အဝါေရာင့္အဆင့္လား ငါေမးမယ္ ဟန္နီ
နင္ဘယ္လုိ ႀကီးျပင္းခဲ႔လဲ နင္ဘယ္လုိအားေကာင္းခဲ႔သလဲ
တစ္ေယာက္ေမးတုိင္း အေျဖတစ္မ်ဳိးထြက္တဲ႔ မုိးေလဝသခန္႔မွန္းလုိ
နင္ဟာ ပေထြးေၾကာက္လုိ႔ အေမအုိႀကီးကုိ လုပ္ေကြ်းဖုိ႔နဲ႔
မရွိတဲ႔ ညီမေလးကုိ ေက်ာင္းထားဖုိ႔ ပုိက္ဆံခက္ခက္ခဲခဲမရွာတတ္လုိ႔နဲ႔
ေနာက္ဆုံး ဟန္နီကုိ မသနားဘူးလားဟင္ ဆုိတာ နင္ေမးမယ့္ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္း
ငါကလည္း နင္ဘာေျဖေျဖ ေအာင္မွတ္ေပးခ်င္ေနတဲ႔ က်ဴရွင္ဆရာလုိ
ကြ်တ္တစုပ္စုပ္ လွ်ာတသပ္သပ္ ခက္ၿပီ
နင့္မာယာကုိ ငါဘယ္လုိကာကြယ္ရမလဲ ဟန္နီ
နင္ ပါးစပ္ဟတာနဲ႔ ကုတင္ေအာက္ဝင္ပုန္းရမလား
ေရာက္တဲ႔ေနရာက ထုိင္ခ်လုိက္ရမလား
နင္ၿပံဳးလုိက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ဆက္သြယ္ရမယ့္ အေရးေပၚဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုေပးပါ
နင္က ဘယ္ေဒသကုိ အေျချပဳထားတဲ႔ ေလဖိအားနည္းရပ္ဝန္းလဲ
ဘယ္ေဒသဆီ ဦးတည္ေနတဲ႔ မုန္တုိင္းငယ္လဲ
အမူးမေျပခင္ ထန္းပင္ေမာ့ၾကည္႔တတ္ေအာင္ မသင္ၾကားပါနဲ႔ေတာ့ ဟန္နီ
ငါ့နာရီ ဘယ္မွာလဲ ငါ့အိမ္ျပန္ခ်ိန္ဘယ္မွာလဲ
တျဖည္းျဖည္းနင့္ရယ္သံေတြ ၾကမ္းရွလာတဲ႔အခါ
ငါတုိးဝင္ခဲ႔တဲ႔ အေမွာင္ဟာ နက္သထက္နက္ခဲ႔ေပါ့
ပင္ပင္ပန္းပန္းစုိးစုိးထိတ္ထိတ္ စိတ္အလုိလုိက္မိတဲ႔ ညကုိ မုန္းတယ္
ဒီတစ္ခါ ငါ့အလွည္႔ေရာက္ရင္
မုန္တုိင္းကုိ နင့္နာမည္ေပးမယ္ ဟန္နီ။
မင္းနဒီခ
၁၁ ေမလ ၂၀၁၃
ပုံလာလာေျပာတုိင္း ေခါင္းညိတ္ေပးရေအာင္
ငါက နင္ေဆာင္ထားတဲ႔ ပုတ္သင္ညိဳမွ မဟုတ္တာဘဲ ဟန္နီ
နင္ဆုိးထားတဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းနီဟာ ဒီေန႔အတြက္ ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္လဲ
အေပါစားေရေမႊးနံ႔နဲ႔ လႊမ္းၿခံဳထားတဲ႔ အိပ္ယာခင္းေတြေပၚမွာ
ငါ့ကဗ်ာေတြကုိ မဖတ္ခ်င္ပါနဲ႔လုိ႔ ေျပာေတာ့
ဟန္နီက တခစ္ခစ္အသံထြက္ေအာင္ရယ္တယ္
ငါ့ေနာက္ေက်ာက ဒဏ္ရာေတြဟာ နင့္လက္သည္းေတြရဲ႕ ကုတ္ျခစ္ရာလား
ငါ့ေခါင္းထဲ ထုိးဖြေ့ဆာ့ကစားေနတာ နင့္လက္ေခ်ာင္းေတြလား
အဲဒီညက အသံမထြက္ဘဲ မုိးလင္းခဲ႔တာ ဘယ္သူ႔တိတ္ဆိတ္မႈလဲ
တပတ္ၿပီး တစ္ပတ္လည္ေနတဲ႔ ေရာင္စုံစလုိက္မီးေတြၾကား ငါတုိ႔က တစ္ပတ္ၿပီးတစ္ပတ္
ယာယီအေသးစားသာယာမႈကုိ သံပတ္ေပးမိၾက ခလုပ္ႏွိပ္မိၾက
ပြင့္ထြက္သြားတဲ႕ ဆင္ျခင္တုံတရားမွာ
မႈတ္ထုတ္လုိက္တဲ႔ သက္ျပင္းဟာ တစ္နာရီ မုိင္တစ္ရာႏႈန္းနဲ႔ တိုက္လုိ႔
နင္ဟာ အဝါေရာင့္အဆင့္လား ငါေမးမယ္ ဟန္နီ
နင္ဘယ္လုိ ႀကီးျပင္းခဲ႔လဲ နင္ဘယ္လုိအားေကာင္းခဲ႔သလဲ
တစ္ေယာက္ေမးတုိင္း အေျဖတစ္မ်ဳိးထြက္တဲ႔ မုိးေလဝသခန္႔မွန္းလုိ
နင္ဟာ ပေထြးေၾကာက္လုိ႔ အေမအုိႀကီးကုိ လုပ္ေကြ်းဖုိ႔နဲ႔
မရွိတဲ႔ ညီမေလးကုိ ေက်ာင္းထားဖုိ႔ ပုိက္ဆံခက္ခက္ခဲခဲမရွာတတ္လုိ႔နဲ႔
ေနာက္ဆုံး ဟန္နီကုိ မသနားဘူးလားဟင္ ဆုိတာ နင္ေမးမယ့္ ေနာက္ဆုံးေမးခြန္း
ငါကလည္း နင္ဘာေျဖေျဖ ေအာင္မွတ္ေပးခ်င္ေနတဲ႔ က်ဴရွင္ဆရာလုိ
ကြ်တ္တစုပ္စုပ္ လွ်ာတသပ္သပ္ ခက္ၿပီ
နင့္မာယာကုိ ငါဘယ္လုိကာကြယ္ရမလဲ ဟန္နီ
နင္ ပါးစပ္ဟတာနဲ႔ ကုတင္ေအာက္ဝင္ပုန္းရမလား
ေရာက္တဲ႔ေနရာက ထုိင္ခ်လုိက္ရမလား
နင္ၿပံဳးလုိက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ ဆက္သြယ္ရမယ့္ အေရးေပၚဖုန္းနံပါတ္တစ္ခုေပးပါ
နင္က ဘယ္ေဒသကုိ အေျချပဳထားတဲ႔ ေလဖိအားနည္းရပ္ဝန္းလဲ
ဘယ္ေဒသဆီ ဦးတည္ေနတဲ႔ မုန္တုိင္းငယ္လဲ
အမူးမေျပခင္ ထန္းပင္ေမာ့ၾကည္႔တတ္ေအာင္ မသင္ၾကားပါနဲ႔ေတာ့ ဟန္နီ
ငါ့နာရီ ဘယ္မွာလဲ ငါ့အိမ္ျပန္ခ်ိန္ဘယ္မွာလဲ
တျဖည္းျဖည္းနင့္ရယ္သံေတြ ၾကမ္းရွလာတဲ႔အခါ
ငါတုိးဝင္ခဲ႔တဲ႔ အေမွာင္ဟာ နက္သထက္နက္ခဲ႔ေပါ့
ပင္ပင္ပန္းပန္းစုိးစုိးထိတ္ထိတ္ စိတ္အလုိလုိက္မိတဲ႔ ညကုိ မုန္းတယ္
ဒီတစ္ခါ ငါ့အလွည္႔ေရာက္ရင္
မုန္တုိင္းကုိ နင့္နာမည္ေပးမယ္ ဟန္နီ။
မင္းနဒီခ
၁၁ ေမလ ၂၀၁၃
No comments:
Post a Comment