Thursday, April 11, 2013

ေခတ္ၿပိဳင္ႏြားေက်ာင္းသား - ၃



ေခတ္ၿပိဳင္ႏြားေက်ာင္းသား - ၃

ေခတ္က မေကာင္းလုိ႔ ေက်ာင္းပုိ႔လည္း လက္ခံမယ္႔သူမရွိေတာ့
ကုိယ့္အားကုိယ္ကုိး ကုိယ္က်ဳိးနဲ႔ ႏုိင္ငံတည္
ကုိႀကီးေက်ာ္ပလီလြန္းလုိ႔
ကုိယ့္ေျမမွာ ကုိယ့္ေရမွာ ပေထြးအေဖေခၚရမယ့္ ဇာတ္သိမ္း
ကိန္းႀကီးခန္းႀကီးဝါးရင္းတုတ္ကုိင္လက္မ်ား
နီးရာဓါးဆဲြ သမုိင္းမွာ ေသြးရဲခဲ႔ သူမ်ား
ရာဇဝင္ဟာ ေသြးစြန္ခံထမ္းတင္ထားတဲ႔ ပခုံးနဲ႔
ျပတုိက္ထဲမွာပဲ ရုပ္လုံးၾကြလုိ႔
ျမစ္လည္း က်ဳိးခဲ႔ၿပီ ေခ်ာင္းလည္းေကာခဲ႔ၿပီ
ေတာင္လည္း ေျမစာပုံျဖစ္ခဲ႔ၿပီ
ဂြ်န္ ငါတုိ႔ပင္လယ္ဆီ ဘယ္လုိသြားမလဲ
အသံဟာ
တိတ္ဆိတ္ျခင္းရဲ႕ သိမ္းပုိက္ခံထားရသူလုိ မြန္းက်ပ္ပိတ္ေလွာင္လုိ႔
အခု စကားေတြလည္း မပီေတာ့ဘူး အသားေတြလည္း မညိဳေတာ့ဘူး
စာေမးပဲြေျဖမယ့္ ေက်ာင္းသားက ဖေယာင္တုိင္းထြန္း စာက်က္ေနခ်ိန္
ၿမိဳ႕ရုိးဟာ တရုတ္ျဖစ္မီးလုံးေတြနဲ႔ လွလုိ႔ ပလုိ႕
ငါဟာ ဒီၿမိဳ႕သားပါလုိ႕ က်ိန္ေျပာလည္း ငါဖယ္ေပးခဲ႔ရတာပါပဲ တဲ႔
ဘီးေပါက္ေနတဲ႔ စက္ဘီးတစ္စီးရဲ႕ စကားသံမွာ
သူ႕ကုိယ္သူ မတလတံဆိပ္ကပ္ထားတဲ႔ ဆုိင္ကယ္က ရယ္တယ္
ေတာင္စြယ္မရွိလည္း ေနက ကြယ္တာပါပဲ ႀကီးေတာ္ရယ္
ပေလြတစ္ေခ်ာင္းကုိင္ရင္း ေစာင့္ေနခဲ႔တာပါ
က်ဳပ္ႏြား ဘယ္သူေက်ာင္းသလဲ။

မင္းနဒီခ
၆ မတ္လ ၂၀၁၃

No comments:

Post a Comment