Thursday, April 11, 2013

စက္ေခါင္းအသစ္တင္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚ လူလန္းႏွင္႔ အတူခရီးသြားျခင္း ( ကဗ်ာစာအုပ္ခံစားမႈ)



 စက္ေခါင္းအသစ္တင္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚ လူလန္းႏွင္႔ အတူခရီးသြားျခင္း

စာအုပ္အမည္                 စက္ေခါင္းအသစ္တင္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚမွာ
    လူလန္း ကုိ ေတာ္ပါေတာ႔ေတြနဲ႔အတူ  ေတြ႔လုိ္က္ပါသလား
ေရးသူ                         လူလန္း
ထုတ္ေ၀သည္႔ ကာလ        ၂၀၁၃၊ ဇန္န၀ါရီ
ထုတ္ေ၀သည္႔ တုိက္         ေက်ာ္ေမႊးစာေပ

        အြန္လုိင္းစသုံးတတ္ခါကစ ကြ်န္ေတာ္႔ကို စိတ္အေႏွာက္အယွက္အေပးဆုံးမွာ လူလန္းျဖစ္သည္။ တစ္ရက္ကုိ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ Tagg လုပ္ၿပီး ပုိ႔ေပးသည္။  သူ႔ကဗ်ာမ်ားႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ Facebook Wall မွာ ျပည္႔ေနသည္။ လူလန္းက ေန႔တုိင္းကဗ်ာေရးသလား။ ကြ်န္ေတာ္မသိ။ သုိ႔ေပမယ္႔ ေန႔တုိင္း ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ Tagg လုပ္ပုိ႔ေပးေနေသာ ကဗ်ာေတြ ကေတာ႔ လတ္ဆတ္သည္။ ေခတ္ၿပိဳင္ခံစားမႈအျပည္႔ရွိသည္။ လူလန္း တဲ႔။ မဂၢဇင္းစာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ အေတြ႕နည္း ေသာ္လည္း လူလန္းဆုိေသာ ကေလာင္နာမည္မွာ ကြ်န္ေတာ္ သတိ ထားမိသည္႔အထဲ ပါခဲ႔သည္။  သည္လုိႏွင့္ အြန္လုိင္း တြင္ ခင္မင္ၿပီးသည္႔ေနာက္ပုိင္း ကြ်န္ေတာ္ ေခ်ာက္ၿမိဳ႕သုိ႔ အလုပ္ကိစၥျဖင့္ခရီးသြားရင္း ၀တၳဳတုိစကားေျပ အေရးေကာင္း ေသာ  ဆရာသက္ဦးေမာင္၏ မိတ္ဆက္ ေပးမႈ ျဖင့္ လူလန္းႏွင့္ ခင္မင္ခြင့္ရခဲ႔သည္။ စကားမပြင့္တပြင့္ေျပာတတ္ေသာ၊ စည္းစနစ္က်က်လုပ္ကုိင္တတ္ေသာ၊ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာျဖစ္ထြန္းမႈကို ရူးသြပ္ေသာ၊ ဂႏၳ၀င္ကဗ်ာစာေပ ေလ႔လာအား ေကာင္းေသာ၊ ပါ၀ါမ်က္မွန္ထူထူႏွင့္ ခင္မင္ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းေသာ၊ ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ အညာပဲေလွာ္ႏွင့္ အေၾကာ္စုံ လက္ေဆာင္ယူလာေသာ လူလန္းကုိ အျပင္ေလာကမွာ အရွင္လတ္လတ္ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ရလုိက္ပါသည္။
ဆရာ လူလန္းေရ မဂၤလာပါဗ်ာ။

မင္းနဒီခ။              ။ စက္ေခါင္းသစ္တင္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚမွာ လူလန္းကုိ ေတာ္ပါေတာ႔ေတြနဲ႔ အတူ ေတြ႔လုိက္ပါသလား ဆုိတဲ႔ ေခါင္းစဥ္ကုိ ဘယ္လုိေပးျဖစ္သြားတယ္ဆုိတာက စလုိက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခုက ဒီစာအုပ္ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ကဗ်ာဆုိင္ရာအေရးအသားဆုိေတာ႔ ဒီစာအုပ္ထဲက ဟာေတြက ကဗ်ာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာခ်င္တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာနဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ႔ အေရးအသားလား။ဒါမွမဟုတ္ ကဗ်ာလုိ႔ ေခါင္းစဥ္မတပ္ရဲတာလား။
လူလန္း။       အဟဲ။ ဒီေခါင္းစဥ္ေပးျဖစ္တဲ႕ကိစၥမွာေတာ့ ခင္ဗ်ား ရဲ႕စိတ္ကူးလည္းပါတယ္လို႕ပဲ လက္သည္ ရွာလိုက္ပါရဲ႕ဗ်ာ။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ္စာအုပ္လုပ္မယ႔္ အေၾကာင္း အြန္လိုင္းမွာ F.B က သူငယ္ခ်င္းေတြကို အသိေပးရင္း အႀကံဥာဏ္ေတာင္းေတာ့ မူလေခါင္းစီးက ( ေနာက္ဆံုးလူသားကို ရွာေဖြျခင္း ႏွင့္ ကဗ်ာဆိုင္ရာအေရးအသားမ်ား)ေလဗ်ာ။ အဲဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားစုက အလွဴအိမ္က လက္သုပ္၀တ္ လိုျဖစ္ေနတဲ႕ဒီစကားလံုးကို အစားထိုး ေျပာင္းလဲ သံုးေစ ခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလာတယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း စာအုပ္မွာပါမယ္႔ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေတြကိုပါ မာတိကာထည္႕ေပး လိုက္ ေတာ့ ခင္ဗ်ားပဲ မာတိကာမွာပါတဲ႕ (စက္ေခါင္းသစ္တင္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚမွာ လူလန္းကုိ ေတာ္ပါေတာ႔ေတြနဲ႔ အတူ ေတြ႔လုိက္ပါသလား)ဆိုတဲ႕ ေခါင္းစီးကိုပိုႀကိဳက္မိေၾကာင္းေျပာခဲ႕တယ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ္မူလစီစဥ္ထားခဲ႕ဖူးတဲ႕ ေခါင္းစီး မွာလဲ ဒါကိုေရြးခဲ႕ဖူးေတာ့   ဒီေခါင္းစဥ္ကို အတည္ျပဳေရြးလိုက္တာဗ်။ ကဗ်ာဆိုင္ရာအေရးအသားလို႕ ဆိုတဲ႕ကိစၥ ကေတာ့ ေျပာမယ္ဆိုအရွည္ႀကီးဗ်။ တိုတိုပဲေျပာရရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဒီစာအုပ္ကိုမူလကေပးထားတဲ႕ ေခါင္းစီး အတြင္း မွာလည္း အဲဒီသေဘာမ်ိဳးပါပါတယ္။ (ေနာက္ဆံုးလူသားကိုရွာေဖြျခင္း)နဲ႕ တိုက္ရိုက္ဆိုင္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ေနာက္ပိုင္း အထူး သျဖင့္ေတာ့ ၂၀၁၂ခုမွာ ကြ်န္ေတာ္ေရးျဖစ္တဲ႕ ကဗ်ာေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္႔ အမွာထဲမွာ ေျပာခဲ႕သလို သတၱေလာကႀကီး အေၾကာင္းကို ေရးထားတာေတြမ်ားတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္႔ ပတ္၀န္း က်င္က လူသားေတြ အေၾကာင္းကို ေရးတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္က ကဗ်ာေရးတာဆိုေပမဲ႕ အေရး အသားေတြက ကြ်န္ေတာ္႔ ကိုေမးခြန္းေတြ တက္လာ တယ္။ ကြ်န္ေတာ္႔ ကဗ်ာမွာ ဇာတ္လမ္းေတြ ပါလို႔ပါ။ စရိုက္ေတြကိုဖြဲ႕မိလိုဖြဲ႕မိ။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲ ကိုးလိုးကန္႕လန္႕ ေတြကို ဟာသထုတ္ျပက္လံုး ဆင္လိုဆင္မိ။ လက္ရွိသံုးေနတဲ႕ ဘာသာစကားေတြနဲ႕ လူေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို ေပၚေအာင္ ေရးဖို႕ စကားလံုးေတြ မလံု ေလာက္သလိုလို ခံစားရေတာ့ စကားလံုးေတြကိုပဲ ျပက္ရယ္ျပဳလိုျပဳလိုက္ရနဲ႕ ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ကဗ်ာ ဆိုၿပီးေရးထားတဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ ကဗ်ာေတြကိုယ္တိုင္က ကြ်န္ေတာ္တို႕ ကြ်န္မတို႕ဟာ ကဗ်ာေတြလား။ အက္ေဆးေတြလား။ ၀တၳဳတိုအစအနေတြလား။ သေရာ္စာ ကုန္ၾကမ္းေတြလားနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ေမးခြန္း ထုတ္လာတယ္။ ဆိုလိုတာက ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ငါ့အေရးအဖြဲ႕ေတြဟာ ကဗ်ာအျပင္ အျခားအေရးအသားေတြလားဆိုတဲ႕ သံသ ယႀကီး ၀င္လာတယ္ဗ်။ မဟုတ္ဘူး။ ဟုတ္တယ္ဆိုသလိုပါပဲဗ်ာ။ ကဗ်ာဓါတ္စီးၿပီး စတင္ ခဲ႕တဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ ကဗ်ာ အပုဒ္တိုင္းကို ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က ကဗ်ာအျဖစ္က တစ္ျပားသားမွ ေလွ်ာ့မေပး ႏုိင္သလို အျခား တစ္ဘက္ကလည္း အျခားအေရးအသားတစ္ခုခုျဖစ္ခြင့္ကို ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ကပဲ ေပးခ်င္ေနတယ္။ ဒါပါပဲကိုမင္း။ ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ ေျပာရရင္ သစ္ဖို႕ႀကိဳးစားမိတာပါဗ်ာ။

မင္း။   ။၂၀၀၈ ေနာက္ပုိင္းကဗ်ာေတြပဲ သီးသန္႔ ျပန္စုထားတယ္ဆုိေတာ႔ ကန္႔သတ္မႈတစ္ခုလုိ႔ ျမင္တယ္ေလ။ ဘာကုိ ကန္႔သတ္တာလဲ။ ႏွစ္ကုိ ကန္႔သတ္တာလား။ ကဗ်ာကုိ ကန္႔သတ္တာလား။ စိတ္ခံစားမႈကုိ ကန္႔သတ္တာလား။ အဲဒီကန႔္သတ္မႈက ဒီစာအုပ္အေပၚ ရုိက္ခတ္မႈ ဒါမွမဟုတ္ ခင္ဗ်ားေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႔ တုံ႕ျပန္လာမႈ တစ္ခုခုေပါ႔ ေျပာျပပါဦး။
လန္း။  ကြ်န္ေတာ္က တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ေရးအက်ဥ္း မွာေဖၚျပခဲ႕သလို( ၁၉၈၇ခုေလာက္ကကဗ်ာစေရးၿပီး ၁၉၈၈ခုမွာ စာနယ္ဇင္းပို႕တယ္။ ပံုႏွိပ္မွာ ၁၉၉၅ ေအာက္တိုဘာ၊ ျမားနတ္ေမာင္မွာ။ စတင္ေဖၚျပခံခဲ႕ရတဲ႕ အေၾကာင္းက စေျပာခြင့္ ျပဳဗ်ာ။ ခု ခင္ဗ်ား ေမးခြန္းနဲ႕ဆက္စပ္လို႕ပါ။ ဒီလို။ ၁၉၉၉ကေန ၂၀၀၅ထိ ပံုႏိွပ္စာေစာင္ေပၚက ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာက္သြား ခဲ႕တယ္။ မိသားစုအေရး၊ ၀န္ထမ္းတာ၀န္စတာေတြနဲ႕ လံုးေထြး ရစ္ပတ္ၿပီးစာမူအေခ်ာေရး။ စာတိုက္ကပို႕ ဆိုတဲ႕ အလုပ္ကိုမလုပ္ႏိုင္ခဲ႕လို႕။ ဒါေပမဲ႔-ကဗ်ာေတြေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေရးေနခဲ႕တာပါပဲ။ ၂၀၀၆ကစၿပီး တစ္ခါ ေနာက္ပိုင္း စာမူေတြကိုစာနယ္ဇင္းျပန္ပို႕ျဖစ္ခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာကိုယ္တိုင္ေရးအမွာစာမွာ ေျပာခဲ႕သလို-ပံုႏွိပ္ေဖၚျပခံ ကဗ်ာအေရအတြက္ထက္ ေရြးစာရင္းမွာပါၿပီး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပံုႏွိပ္မေဖၚျပရေတာ့တဲ႕ကဗ်ာအေရအတြက္က မ်ားပါတယ ္ဆိုသလို။ တကယ္ဗ်။ အဲဒီကဗ်ာေခါင္းစဥ္ေတြကို စုၿပီးေတာင္ (ေရြးကဗ်ာစာရင္း)ဆိုၿပီးေရးဖူးတယ္။ New Style ေမ  ၂၀၁၂ မွာ ပါတဲ႕ကဗ်ာေလ။ အဲဒီလိုေတြပဲမၾကာခဏျဖစ္ေနေတာ့ ကိုယ္ေရးထားတဲ႕မူရင္းကိုပဲ စာနယ္ဇင္း မွာ ပံုႏွိပ္ခံရဖို႕ ကိုယ္တိုင္ပဲအျမီးျဖတ္။ ေခါင္းျဖဳတ္လုပ္ေပးရတဲ႕အေျခအေနကို ကြ်န္ေတာ္ သည္းမခံႏိုင္ေတာ၊့ ေရြးခ်ယ္ ေပးရတဲ႕အယ္ဒီတာေတြကိုလည္း အားနာလာေတာ့ စာမူေတြ၂၀၁၀က စၿပီးမပို႕ေတာ့ဘူး။ ေရးေတာ့ ေရးျဖစ္ ေနတာပါပဲ။ ၂၀၀၈ေနာက္ပိုင္းအေရးအသားေတြကိုသာ ကြ်န္ေတာ္႔ ႀကိဳက္လို႕ ခုကဗ်ာစာအုပ္မွာ အဲဒီ အေရး အသားေတြကိုသာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္ဆိုတာ အခု  ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပတဲ႕ အေၾကာင္း ေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ပါပဲ။ ဆိုလိုတာက ႏွစ္ကို ကန္႕သတ္ တာမဟုတ္ဘူး။ စိတ္ခံစားမႈနဲ႕ကဗ်ာပံုသ႑ာန္ကို ကန္႕သတ္တာဆိုပါစို႕ဗ်ာ။  ဒီလိုကန္႕သတ္ခဲ႕မႈအတြက္ ဘယ္လို တံု႕ျပန္ ရိုက္ခတ္လာမလဲဆိုတာကေတာ့ ေစ်းဦးေပါက္ ခင္ဗ်ားကိုပဲ ေမးပါ ရေစ။ ဘယ္လုိျမင္ပါသလဲ ကုိမင္းေရ။

မင္း။   ။ကြ်န္ေတာ္အျမင္အရေတာ႔ ဒီစာအုပ္ဟာ လူလန္းရဲ႕ စမ္းသပ္မႈေတြကုိ ခ်ျပတာပဲ။ ဒီထက္ပုိေျပာရရင္ LP ဆန္ေသာ အေရးအသားနဲ႔ ျပဳလုပ္ထားတဲ႔ ကဗ်ာေတြေပါ႔ဗ်ာ။ ဒီဘက္ေခတ္ေတြမွာ ခင္ဗ်ားအေပၚ ေဇယ်ာလင္းရဲ႕ လႊမ္းမုိးမႈ/ၾသဇာ က ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားရွိေနမလဲ။
လန္း။  လႊမ္းမိုးမႈကိစၥဆိုတာ ရိုးရိုးေျပာရရင္ ဖန္တီးသူတိုင္းမွာ ေရွ႔က မွတ္ေလာက္သားေလာက္ ဖန္တီးသူ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈဆိုတာရွိစၿမဲပါဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္႔အေပၚေတာ့ ဘယ္သူေတြလႊမ္းမိုးခဲ႕တဲ႕ဆိုတာ အရြယ္နဲ႕ ျဖတ္သန္းမႈကာလအလိုက္ ကြ်န္ေတာ္ဖြင့္ဟျပထားပါတယ္ဗ်။ စာအုပ္ပါ ကြ်န္ေတာ္ ့အမွာမွာ ေလဗ်ာ။ ခဏဗ်ာ။ စာအုပ္မွာ ေရးထားတဲ႕အတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပမယ္။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္လို ဆရာျပဳ ခဲ႕ရပါတယ္ဆိုတာရွင္းထားလို႕ဗ်။ အဲဒီဆရာ(၇)ေယာက္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ ရွိခဲ႕ပါတယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ ၀န္ခံခဲ႕ပါတယ္။ ဒါေပမဲ႕ ခု ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခဲ႕တဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ အေၾကာင္းနဲ႕ပဲ လႊမ္းမိုးခံခဲ႕တာပါ။ အခ်ိန္ကာလနဲ႕ေနရာေဒသ ရွိတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္  ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ားဆိုတဲ႕ ေမးခြန္းအတြက္ေျဖစရာ မလိုေတာ့ဘူးလားလို႕။

မင္း။   ။ အခုခင္ဗ်ားေရးလုိက္တဲ႔ ကဗ်ာေတြက ပင္မေရစီးကေနခြဲထြက္လာတဲ႔ ေခတ္ေပၚလြန္ကဗ်ာေတြပါပဲ။ တနည္း ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာေတြေပါ႔ဗ်ာ။ ေခတ္ေပၚနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ရဲ႕ သိသာထင္ရွားတဲ႔ ကြဲလြဲမႈေလး နည္းနည္းပါးပါးေလာက္ အျမည္းေပါ႔။
လန္း။  ကိုမင္း ။ ဟာ။ မေနာက္နဲ႕ဗ်ာ။ အင္း ကဗ်ာေရးသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ေတာ့ ေျပာေပးသင့္ေတာ့ ေျပာပါ့မယ္။ မ်ားမ်ားေျပာဆိုလည္း မေျပာႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။ အျမည္းေလာက္နည္းနည္းပါးပါးဆိုလို႕ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ့္ အျမင္ သက္သက္ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ လက္ခံနာယူထားပံုေပါ့ဗ်ာ။ ေခတ္ေပၚကို Modern/ ေခတ္ၿပိဳင္ကို Contemporary Poetry ထားရင္ေပါ့။ ေခတ္ေပၚဟာဘ၀ေ၀ဒနာကိုဖြဲ႕တယ္။ မ်ဥ္းေၾကာင္းသေဘာသြားမယ္။အသံေျပျပစ္မယ္။ ဖတ္ရတာ နားလည္ ခံစားလြယ္တယ္။ ကဗ်ာအဆံုးမွာ ဖတ္သူကို ေက်နပ္မႈအတိုင္းအတာတစ္ခု ထိေပးႏိုင္ခဲ႕တယ္။ေခတ္ၿပိဳင္မွာက ေခတ္ေပၚ နဲ႕ ေျပာင္းျပန္ သေဘာေဆာင္တယ္ တဲ႕။ (ဟဲဟဲ-တဲ႕လို႕ အမွတ္တရထည္႕ေျပာတာေနာ္။ ေလ့လာသိပါေပါ့ဗ်ာ) ဆိုလို တာက ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာဟာ မွ်ေ၀ခံစားရတဲ႕ ဘ၀ေ၀ဒနာေတြအစား အျခားအျဖစ္အပ်က္ေတြကိုသာ ေခတ္ၿပိဳင္က ေရးဖြဲ႕ တယ္။ မ်ဥ္းေျဖာင့္သေဘာမဆန္ေတာ့ ေထြျပားမယ္။ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို လက္ရွိသံုးစြဲ ေနရတဲ့ ဘာသာ စကားနဲ႕ ေဖၚျပဖို႕မလံုေလာက္တဲ႕အခါ စမ္းသပ္ဆက္စပ္ စကားလံုးေတြနဲ႕ မတင္းမတိမ္ ေရးဖြဲ႕လာရတယ္။ ဗဟိုခ်က္ေတြ မ်ားလာ တယ္။ (မဲ႕တာမဟုတ္ဘူးေနာ္။) ရြက္က်ပင္ေပါက္လိုျဖစ္ျဖစ္ Rhizomatic သေဘာတရား နဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္းအရာ၊ အာရံုထိခတ္မႈ၊ အေရးအသား၊ စကားလံုးေတြဟာ ကဗ်ာျဖစ္မႈဆီ တြန္းရင္းတိုးရင္း ထိုးရင္းယိမ္းရင္းရုန္းကန္ ရံုးဖြဲ႕ေနမယ္။ အဲအဲ က်ေနာ္ဆိုလိုခ်င္တဲ႕ အဓိပၸါယ္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ လိုက္တယ္။ ခင္ဗ်ားေတာ့ ဘယ္လိုနားလည္လိုက္မယ္ မသိဘူး။ ေမးလို႕သာေျဖလိုက္တာပါ။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္နားလည္မႈသီအိုရီနဲ႕ပဲကိုယ့္စာကိုယ့္ကဗ်ာကို ကြ်န္ေတာ္ ေရး ေနတာပါ။ ခုေျပာခဲ႕တာ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ လက္ခံထားတဲ႕ အျမင္သက္သက္ပါ။

မင္း။   ။ခင္ဗ်ားကဗ်ာဖတ္သူေတြက နားမလည္ဘူးလို႔ ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားက မဖတ္နဲ႔လုိ႔ ေျပာမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ တျခားစကားလုံးအသစ္တစ္ခုခုေျပာမွာလား။
လန္း။  ဒီေနရာမွာေတာ့ ဆရာေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕စကားနဲ႕ပဲ ေျပာပါရေစ။ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ ဆရာေခ်ာ ေျပာခဲ႕ တာဗ်။ (လူထုနားလည္ေအာင္ ကဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္ မေရးႏိုင္ေသးပါဘူးး။ အဲဒီေလာက္လဲ အစြမ္းအစ ကြ်န္ေတာ့္ မွာ မရွိ ေသးပါဘူး) တဲ႕ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္က သူ႕တပည့္ျဖစ္ဖူးခဲ႕တယ္လို႕ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ႕ဖူးတယ္ ေလဗ်ာ။ ဒါေၾကာင့္ နားမ လည္ ဘူးလို႕ေျပာလာခဲ႕ရင္ ပထမ ကြ်န္ေတာ္ေျပာမွာက `ဟုတ္ကဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ႀကိဳးစာပါဦးမယ္´။ ဒုတိယ ကိုယ့္ ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ေမးရမွာက ကဗ်ာဖတ္သူေတြအေၾကာင္း ငါဘယ္ေလာက္ သိလို႕လဲ ´ဆိုတာပါပဲဗ်ာ။

မင္း။   ။ ခင္ဗ်ားကုိ LP ကဗ်ာဆရာလုိ႔ သတ္မွတ္လုိ႔ ရမလား။ လက္ေရာ ခံမွာလား။
လန္း။  ေခတ္ေပၚနဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္ကြာျခားခ်က္ကို ခင္ဗ်ားေမးတဲ႕ ေမးခြန္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခဲ႕သလိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္မႈ သီအိုရီနဲ႕ပဲ ကြ်န္ေတာ္႔ ကဗ်ာေတြကို ကြ်န္ေတာ္ ေရးတာပါလို႔။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာေတြဟာ ကြ်န္ေတာ့္ နည္း ကြ်န္ေတာ့္ဟန္အမ်ားဆံုးပါေအာင္ေရးဖြဲ႕ထားတာ ေသခ်ာပါတယ္လို႕။ ေရးသူနဲ႕ ဖတ္သူအၾကား ကြ်န္ေတာ္ အနီးစပ္ ဆံုး ထိေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္လို႕။ ဒါထက္တိက်တဲ႕ အေျဖေပးပါဦးဆိုရင္ေတာ့ ခုထိ ကြ်န္ေတာ္ နားလည္ လက္ခံထားတဲ႕ ေခတ္ၿပိဳင္နဲ႕ ေခတ္ေပၚ သေဘာတရား မိဘ ႏွစ္ပါးကေန ကြ်န္ေတာ္ ကဗ်ာေတြကို မီးဖြား သန္႕စင္ ထားတာပါလို႕ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ပဲ ေျပာလိုက္ ရေတာ့ မွာပဲဗ်။ ခင္ဗ်ာကေရာ ကြ်န္ေတာ္႔ကို ဘယ္လို သတ္မွတ္ သလဲဗ်။ လက္ခံ/မခံ အခုပဲ တခါတည္း ေျဖခ်င္လို႕ပါ။

မင္း။   ။ ကဗ်ာက ေရြ႕တယ္ဗ်ာ။ အေရြ႕ကလည္း ျမန္လြန္းတယ္။ LP , Neo, Concept, Flart, Digital, Slam စသည္ျဖင့္ေပါ႔ ။ ကဗ်ာနည္းနာတကၠနိေတြဟာ သာမန္ကဗ်ာဖတ္သူတစ္ေယာက္အတြက္ လုိအပ္လား။ လုိအပ္ရင္ ဘာျဖစ္လုိ႔ လုိအပ္တာလဲ။ မလုိအပ္ရင္ေရာ ဘာျဖစ္လုိ႔ မလုိအပ္ဘူးလဲ။
လန္း။  ကဗ်ာနည္းနာတကၠနိေတြဟာ သာမန္ကဗ်ာဖတ္သူတစ္ေယာက္အတြက္ လုိအပ္လားဆိုပဲ။ ကြ်န္ေတာ္႔အျမင္ အရေတာ့ ဒီေမးခြန္းမွာ သာမန္ကဗ်ာဖတ္သူဆိုတဲ႕ ေနရာမွာ ကဗ်ာေရးသူလို႕ ေျပာင္းေမး ေစခ်င္တာပဲ။ အေျဖပဲ ေပးပါ ဆိုရင္သာမန္ကဗ်ာဖတ္သူအတြက္မလိုဘူးဗ်ာ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ။ ကဗ်ာေရးသူ တိုင္းကေတာင္မွ ေလ့လာဖို႕မလိုဘူးလို႕ ဒီေန႔ထိ ျငင္းရတဲ႕နည္းနာတကၠနိေတြျဖစ္ေနလို႕။ -နည္းနာတကၠနိ ဆိုတာ ကဗ်ာေရးသူက ျပဳလုပ္သံုးစြဲဖို႕ သီးသန္႕တီထြင္ လိုက္တယ္ဆိုတာထက္ ေရးရင္းဖြဲ႕ရင္း ဆန္းျပားရင္းနဲ႕ ေတြ႕ရွိလာတဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဟန္တစ္ခုပါပဲ။ ေ၀ဖန္ဆန္းစစ္ သူေတြနဲ႕ ေတြ႕ထိသြားမွသာ ဒါဟာ Realism, Futurism, Modern, P.M, P.P.M, Contemporary စသျဖင့္ သတ္မွတ္ လိုက္ၾက တာပါ။ ေရးသူဟာ သူ႕အလုပ္ သူလုပ္ေနတယ္ဆိုေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္႔ သေဘာအျမင္အရေတာ့ ကဗ်ာျပဳလုပ္သူေတြအေနနဲ႕ နည္းနာတကၠနိ ေတြကို ေလ့လာသင့္ပါတယ္။ တိုတိုေျပာတာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း မေရမရာ ေသးတဲ႕ အေန အထားမွာျဖစ္လို႕ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒါဟာ ကၽြဲကူး ေရပါ အလုပ္ျဖစ္ေနလို႕ဗ်။

မင္း။   ။ခင္ဗ်ားကဗ်ာေတြမွာ အသံစီးဆင္းမႈေတြ၊ စကားလုံးတစ္လုံးခ်င္းစီရဲ႕ သီးျခားအဓိပၸာယ္ သက္ေရာက္မႈေတြ၊ သံတူေၾကာင္းကြဲလုံးေကာက္ေတြ၊ Fragment ျပဳလုပ္ထားတဲ႔ စကားေတြ၊ အသံတူ(သုိ႔) အဓိပၸာယ္တူ စကားလုံးဆက္စပ္မႈကေန အျခားလုိင္းတစ္လုိင္းကုိ ခုန္ကူးတတ္တာေတြ ကဗ်ာအပုဒ္တုိင္းမွာ ပါေနတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ တစ္ပုဒ္ခ်င္းစီမွာ မသိသာေပမယ္႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ အျဖစ္စုစည္းလုိက္တဲ႔အခါ ထင္းကနဲ ထြက္လာတယ္။ အဲဒီအတြက္ တစ္ခုခုေျပာေပးပါ။
လန္း။  ခက္ၿပီ။ ခင္ဗ်ားစကားလံုးေတြအမ်ားႀကီးသံုးၿပီးေမးတဲ႕ ေမးခြန္းက်မွ ကြ်န္ေတာ္႔အေျဖက တိုေတာ့ မယ္ ထင္တယ္။ ဒါဟာ ကဗ်ာအေပၚထားတဲ႕ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ တစ္ခုပါဗ်ာလို႕ပဲ ေျဖ ခ်င္တယ္ ဗ်ာ။ ဒီအေျဖကုိ ဆြဲဆန္႕မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စာတမ္းတစ္ေစာင္ေလာက္ရေကာင္း ရလာမယ္ဗ်ိဳ႕။
မင္း။   ။ ခင္ဗ်ားကဗ်ာကုိ ဖတ္ၿပီး ကဗ်ာဖတ္သူကုိ ဘာရေစခ်င္သလဲ။ (ဘာတစ္ခုမွ မရေစခ်င္ဘူးဆုိရင္ေတာ ခင္ဗ်ား စာအုပ္ကုိ ဗလာစာအုပ္ပဲ လုပ္လုိက္ပါ။)
လန္း။  ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ကူးတူသြားၿပီဗ် ကိုမင္း။ ကြ်န္ေတာ္ ့ကဗ်ာဖတ္ျဖစ္ႀကတဲ႕ ကဗ်ာဖတ္သူေတြ ဘာတစ္ခုမွ မရလိုက္ပါဘူးဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္႔ကဗ်ာစာအုပ္ကို  ဗလာစာအုပ္လို႔ပဲ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာထား လိုက္မလို႕ ။ ေအးဗ်ာ ။ အားနာပါးနာ ကဗ်ာစာအုပ္မွာပါတဲ႕ ေနာက္ဆံုးကဗ်ာ ႀကီးက်ီးၾကယ္က်ယ္ ကဗ်ာ(၂)ကို ေတာ႔ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ဖတ္လုိက္ပါလုိ႔ပဲ ေျပာပါရေစ။
မင္း။   ။ ကြ်န္ေတာ္ ေမးခ်င္တာထဲ မပါတဲ႔ ခင္ဗ်ားေျပာခ်င္တာ တစ္ခုခုေပါ႔။
လန္း။  တကယ္ေနာ္။ ဒါေပမဲ႕ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာဆိုတာထက္ ေမးခ်င္တာပါ။ ။ေလာေလာဆယ္အနီးဆံုးလူ ခင္ဗ်ား ကိုပဲ ေမးလိုက္ၿပီဗ်ာ။ ကိုမင္း ခင္ဗ်ား ကြ်န္ေတာ့္စာအုပ္ကို ဗလာစာအုပ္အျဖစ္ ကြ်န္ေတာ္သေဘာထား လိုက္ရေတာ့ မွာလားလို႕။ ေျပာခ်င္တာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့ ကိုမင္းရာ။ ဒါေပမဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခြင့္ရွိတယ္ ထင္သေလာက္ပဲ ေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့။
          စက္ေခါင္းအသစ္တင္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚမွာ ဆရာလူလန္းနဲ႔ ခရီးသြားရင္း စကားေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ သူ႔ ကဗ်ာဆုိင္ရာအေရးအသားေတြေပၚမွာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဗလာစာအုပ္အျဖစ္ ထားမည္လား။ ကဗ်ာစာအုပ္အျဖစ္ထားမည္ လား။ ထုိေမးခြန္းကုိ ကဗ်ာဖတ္သူအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ထပ္ဆင့္ခ်န္ထား ေပးလုိက္ပါသည္။ အမွန္အတုိင္း၀န္ခံရလွ်င္လူ လန္း ၏ အေရးအသားမ်ားက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိ အနည္းငယ္ ေခါင္းစားေစသည္။ သူ၏ ကဗ်ာအမ်ားစုသည္ ကဗ်ာဖတ္သူႏွင့္ အသားက်ေနေသာ Lyric ကဗ်ာမ်ားလုိ ပန္းတုိင္ကို အလြယ္တကူသြားလုိ႔ရတာမ်ဳိးမဟုတ္။ စကားလုံးတစ္လုံးစီ၏ အဆင့္ ဆင့္ ဂယက္အနက္ ခြဲျဖာထြက္ရွိမႈ၊ မူလစကားလုံး၏ သီးျခားအဓိပၸာယ္၊ သိမႈနယ္ပယ္ခ်ဲ႕ထြင္ဖုိ႔ ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ အားထုတ္ ရန္ ခ်ျပထားေသာ စကားလုံးအခင္းအက်င္း၊ ကဗ်ာနဲ႔ ကဗ်ာဖတ္သူဟာ ခံစားသူနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖခံပုံစံမ်ဳိးမဟုတ္ဘဲ ကဗ်ာထဲမွာ ကဗ်ာဖတ္သူကုိ တသားတည္းရွိေနေစလုိမႈ၊ ကဗ်ာစာလုံးတစ္လုံးနဲ႔ တစ္လုံးေပၚ သုိ႔မဟုတ္ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းနဲ႔ တစ္ေၾကာင္းအေပၚ သိသိသာသာ Overlapping ျပဳလုပ္ထားရွိမႈ၊ ကဗ်ာဖတ္သူ ရယူခံစားေနတဲ႔ အေနအထားတစ္ခုကုိ မထင္မွတ္တဲ႔ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလဲေစမႈ စသည္ျဖင့္ လူလန္းဟာ သူ႔ရဲ႕ ပါးနပ္မႈ၊ စကားလုံးၾကြယ္၀က်စ္လစ္မႈေတြနဲ႔အတူ ကဗ်ာဖတ္သူကုိ ကဗ်ာ႔အျပင္ဘက္ ဆြဲေခၚသြား ပါလိမ္႔မည္။ ဒါဆုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔က လူလန္းကုိ ေတာ္ပါေတာ႔လုိ႔ ေျပာမည္လား။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ႔ လူလန္းနဲ႔ အတူတူခရီးသြားဖုိ႔ စက္ေခါင္းအသစ္တင္ထားတဲ႔ ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚကုိ ေျခတလွမ္း လွမ္း လုိက္ မိ ပါ ၿပီ။

မင္းနဒီခ
၆၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၃

No comments:

Post a Comment