မီးမီးေရ
ေနာက္ထပ္တစ္ပုဒ္
အခုေလာင္ေနတဲ႔ မီးကုိ ဘယ္သူေမႊးသလဲ
အခုမီးက ၿမိဳ႕ကုိေလာင္တယ္ ျမစ္ကုိေလာင္တယ္
သားကုိ ေလာင္တယ္ အေမကုိေလာင္တယ္အခု
မီးတဟုန္းဟုန္း ေလတလုန္းလုန္း
ေတာေၾကာင္ဟာ ေတာင္ေၾကာမွာတစ္ေကာင္တည္း
လက္ခေမာင္းခတ္ေနခ်ိန္
ၿမိဳ႕ေလးဟာ ကုိယ္႔ဒဏ္ရာကုိယ္ လွ်ာနဲ႔သပ္လုိ႔
ကုိယ္ေက်ာကုိ ပြတ္သိပ္လုိ႔ အိပ္ေတာ႔မယ္
ဖြင့္ထားတဲ႔သီခ်င္းသံဟာ ခပ္တုိးတုိးမွ ခပ္တုိးတုိးေလး
တျဖည္းျဖည္း တျဖည္းျဖည္း
ညေနဟာ အတည္႔အတုိင္းေစာင္းလုိက္တယ္
အခု ပိတ္လုိက္တဲ႔ မီးဟာ
လင္းေနတဲ႔ မီးလား ေလာင္ေနတဲ႔ မီးလား
ေမွာင္ၿပီဆုိမွ ပန္းကုံးေတြ တထပ္ၿပီး တထပ္ရလာတဲ႔
ကာရာအုိေကအဆုိေတာ္မေလးတစ္ေယာက္လုိ
ဘ၀နဲ႔ ရင္းလုိက္ရတဲ႔ ခ်မ္းသာမႈ
ဘယ္သူမွ မျပဳဘဲ အမႈက မိမိျဖစ္သလုိ
ဘ၀ဆက္တုိင္း ခ်မ္းသာသမွ် အလုိရွိတဲ႔သူ
ျဖစ္ရပါ၏ ဆုေတာင္း အခုေတာင္းမလား
ဂ်ာမနီမေလးကေတာ႔
ဟစ္တလာကုိ ပန္းကုံးစြပ္ဖုိ႔ ထြက္လာဦးမွာပါပဲ
ေဒ၀ဒတ္လည္း ေဒ၀ဒတ္အေလ်ာက္
အဇာတသတ္လည္း အဇာတသတ္ အေလ်ာက္
ကုိယ္႔ပါရမီ ကုိယ္ျဖည္႔
ေသတစ္ေန႔ ေမြးတစ္ေန႔ေပါ႔ကြယ္
ဒါေပမဲ႔
အခုက်မွ ဘာျဖစ္လုိ႔ အဲဒီလ်ပ္စစ္ထုိင္ခုံက မီးပ်က္
ေနရတာလဲ
ဇာတ္သိမ္းမွာ ဇာတ္လမ္းက ျပႆာနာကုိ
ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းရွာလုိက္သလုိ
အခု အဲဒီထုိင္ခုံေပၚမွာမီး
မီးျပန္လာခ်ိန္ကုိ တထိတ္ထိတ္ေစာင္႔ေနတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ ။
မင္းနဒီခ
No comments:
Post a Comment