ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ အက္ေဆး

ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ အက္ေဆး 

          သႀကၤန္ရက္မ်ားသည္ ထီသည္မ်ား၏ သႀကၤန္သီခ်င္းဖြင့္သံမ်ားႏွင့္အတူ ေရာက္လာသည္။ စတုိးဆုိင္ႀကီးမ်ားတြင္ ကပ္ထားေသာ ခါသႀကၤန္အထူးေလ်ာ႔ေစ်းမွာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဘယ္ေစ်းလဲ။ ေက်းဇူးျပဳ၍ ေမးခြန္းမ်ား အား ေရမပက္ရ ေၾကာင္း ေျပာေပးပါ။ သႀကၤန္ေရမ်ား တေ၀ါေ၀ါစီးေနေသာ ကတၱရာလမ္းမေပၚတြင္ ကေလးတစ္ခ်ဳိ႕ ေရသန႔္ဘူးမ်ား လုိက္ ေကာက္ေနတာကုိ ေတြ႕သည္။ ဘီယာပုလင္းခြံတစ္လုံးႏွစ္ဆယ္က်ပ္ရသည္ကုိ ကြ်န္ေတာ္အမွန္တကယ္မသိခဲ႔။ အမုိးဖြင့္ ကားအေကာင္းစားတစ္စီးေပၚတြင္ အေပါစားမိန္းမတစ္ေယာက္ မူးေ၀ေအာ႔အန္ေနသည္။ ေခတ္စနစ္၏ အပ်က္အစီးမ်ား အၾကားတြင္ အက်င့္စာရိတၱ အပ်က္အစီးမ်ားအား လုိက္ေကာက္ပါ။ မေန႕က ႀကိဳခဲ႔ေသာ သႀကၤန္ရက္မ်ားကုိ ဒီေန႕က်မွ မလုိခ်င္ေၾကာင္းမေျပာပါႏွင့္။ သေျပခက္ႏွင့္ ေရကစားသည္႔ေခတ္သည္ သမုိင္းျပတုိက္ထဲတြင္ ခန္႔ခန္႔ထည္ထည္ တည္ရွိ ေနပါေစ။

            မွတ္မွတ္ရရ အဲသည္႔ေန႕က ကြ်န္ေတာ္ ရန္ကုန္ကမာၻ႕ကဗ်ာေန႔ပြဲအၿပီး သာေကတရွိ ခန္႔မင္းထက္အိမ္သုိ႔ တကၠစီျဖင့္ ျပန္လာေနသည္႔အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အိမ္ေရွ႕အေရာက္ ကားေပၚက ဆင္းဆင္းခ်င္း ဖုန္း၀င္လာသည္။ ဆရာ စုိးေအာင္( မႏၱေလး) လွမ္းဆက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ` ေဟ႔ေကာင္ မင္းနဒီခ မင္းကဗ်ာေန႔ပြဲမွာ သံခ်ပ္တုိင္ေနတယ္ၾကားတယ္။ ငါတုိ႔လည္း ဒီႏွစ္ မႏၱေလး သႀကၤန္ သံခ်ပ္ကားထြက္ဖုိ႔ တုိင္ပင္ေနတယ္။ မင္းျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ေတာ႔´ တဲ႔။ ကြ်န္ေတာ္ အရမ္း၀မ္းသာသြားသည္။ သံခ်ပ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သႀကၤန္သည္ သံခ်ပ္သံမ်ားျဖင့္ ကင္းကြာေနတာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္နီးပါးရွိခဲ႔ၿပီ။ သုိ႔ေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ သံခ်ပ္ကုိ မေမ႕ၾက။ သံခ်ပ္သံၾကားတာႏွင့္ ေခါင္းေထာင္ထလာသည္႔စိတ္က ဆရာ႔ကုိ ခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲ႔မယ္္ ဆရာဟု ေျပာလုိက္သည္။ ကြ်န္ေတာ္ မႏၱေလးျပန္ေရာက္ေတာ႔ အစီအစဥ္ေတြက အၾကမ္းဆြဲထားၿပီးၾကၿပီ။ သံခ်ပ္စာသားေတြအတြက္ကေတာ႔ မပူရ။ ကုိဆန္း၀င္းရွိန္ႏွင့္ ေမာင္ႏုိင္လင္း(ေကာလင္း)က အဓိကတာ၀န္ယူေရးမည္။  ယခုႏွစ္ေတာ႔ သံခ်ပ္ကားထြက္ျဖစ္ေအာင္ ထြက္မည္။ သံခ်ပ္ကားထြက္ခြင့္ရဖုိ႔ စာတင္ရမည္။ အဓိက ျပႆနာက ရန္ပုံေငြျဖစ္သည္။ ကားျပင္ဆင္စရိတ္က သိန္းဆယ္ဂဏန္းမ်ားမ်ား ကုန္က်မည္။ အဲဒီေငြ ဘယ္က ရွာမလဲ။ ထြက္ခြင့္ရရ မရရ ထုိျပင္ဆင္စရိတ္က မျဖစ္မေနေပးေခ်ရမည္။ ဒုတိယျပႆနာက သံခ်ပ္အဖြဲ႕ ဖြဲ႕ဖုိ႔ျဖစ္သည္။ အဖြဲ႕ထဲတြင္ ျပႆနာရွာတတ္သည္႔လူ၊ သည္းခံစိတ္နည္းသည္႔ လူ၊ အရက္ေသာက္ မူးရမ္းကားမည္႔လူ မ်ားမပါေစရန္ စီစစ္ေရြးခ်ယ္ရမည္။ ေရြးခ်ယ္ေခၚလုိက္မည္ဆုိလွ်င္လည္း ဟုိလူ႕မပါရေကာင္းလား။ ဒီလူ႕မေခၚရ ေကာင္းလားႏွင့္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာျဖစ္ရဦးမည္။ ေနာက္ဆုံးေတာ႔ အားလုံးတုိင္ပင္ၿပီးဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လုိက္သည္။ မႏၱေလး စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ရမည္။ သံခ်ပ္ကားႏွင့္ ပါ၀င္လုိလွ်င္ ပုိက္ဆံႏွစ္ေသာင္းခြဲႏွင့္ သတ္မွတ္ထားသည္႔ စည္းကမ္းမ်ား လုိက္နာႏုိင္ရမည္။

ကဗ်ာဆရာသည္ ပုိက္ဆံက်ပ္ႏွစ္ေသာင္းငါးေထာင္တိတိကုိ ျဖတ္ပုိင္းစာရြက္တစ္ရြက္ႏွင့္ လဲလုိက္သည္။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ ကဗ်ာဆရာသည္ သမိုင္းတစ္ခုထဲသုိ႔ ျဖတ္ပုိင္းစာရြက္တစ္ရြက္ႏွင့္ အတူ ခုန္ခ်လုိက္ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္၏ ေနာက္ပုိင္းစားပြဲ၀ုိင္းတစ္ခုမွ `ထြီ´ ကနဲ တံေတြးေထြးသံၾကားရသည္။ လြင့္ပ်ံလာေသာ သံခ်ပ္ထုိးသံ သည္ မပီျပင္ေသး။ ယခုႏွစ္အတြက္ ဒီဇုိင္းအသစ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕မေငြငန္းႀကီးကုိ မျမင္ရေသး။ ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ သႀကၤန္သည္ သႀကၤန္စာ အလုိအရ က်ေရာက္လာေခ်ၿပီ။ ငယ္ငယ္တုန္းက နားေထာင္ခဲ႔ရေသာ လူရႊင္ေတာ္ ဇာဂနာတုိ႔အဖြဲ႕၏ ` သႀကၤန္ က်ၿပီ သႀကၤန္က်ၿပီ ေမာင္တုိ႔´ ဟူေသာ သံခ်ပ္ကုိ နားထဲၾကားေယာင္လာမိသည္။ သံခ်ပ္ ဘယ္ကစလဲ ကြ်န္ေတာ္မသိပါ။ ကြ်န္ေတာ္ သိသည္မွာ သံခ်ပ္တုိက္သည္႔ေနရာကုိ ညေနသုံးနာရီ အေရာက္သြားရန္ျဖစ္သည္။ သံခ်ပ္တုိက္သည္႔ ေနရာ တြင္ ေကြ်းသည္႔ ၾကာဇံေၾကာ္ႏွင့္ မုန္႔ဟင္းခါးမွာ အရသာရွိသည္။ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ ေျခာက္လုံးပတ္ႏွင့္ သံခ်ပ္ဒုိးသံမွာ နားထဲ တြင္ ပုိ၍ အရသာရွိလြန္းသည္။ သံခ်ပ္အဖြဲ႕နာမည္က ပုိ၍ ပုိ၍ အရသာရွိမည္ ထင္ပါသည္။` ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ´ တဲ႕။

            ေႏြအပူရွိန္ႏွင့္ ေျခာက္ေျခာက္ကပ္ကပ္ သႀကၤန္အႀကိဳရက္မ်ားသည္ သံခ်ပ္တုိက္သံမ်ားႏွင့္ ၿမိဳင္ဆုိင္ေနခဲ႔ပါသည္။ သံခ်ပ္သံမၾကားဖူးေသာ လူငယ္၊ ကေလးသူငယ္မ်ားႏွင့္ သံခ်ပ္သံငတ္ေနေသာ လူႀကီးသူမမ်ား၏ မ်က္လုံးမ်ားတြင္ ပီတီျဖစ္ေနသာ အၿပဳံးမ်ားကုိ ေတြ႔ရသည္။ သူတုိ႔မ်ဳိသိပ္ထားခဲ႔ရေသာ အသံမ်ား သုိ႕မဟုတ္ သူတုိ႔ဖြင့္ေျပာခ်င္ေနသည္႔ အသံမ်ားအတြက္ သူတုိ႔ ၀မ္းသာ၀မ္းနည္းခံစားေနရသည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ သံခ်ပ္တုိက္သည္႔ ေနရာသည္ ၂၆ ဘီလမ္း၊ ေရႊတစ္ေခ်ာင္းေျမာင္းေဘးက ထန္းတစ္ပင္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ဓမၼာရုံေပၚမွာျဖစ္သည္။ ထုိဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ Shade ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာ ကုိသာေဇာ္၏ ေလ်ာက္ထားမႈျဖင့္ သံခ်ပ္တုိက္ခြင့္ရထားျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ သံခ်ပ္တုိက္သည္႔ ေန႔တုိင္း ကုိသာေဇာ္႔မိသားစုမွလည္း ၾကာဇံေၾကာ္တစ္လွည္႔  မုန္႔ဟင္းခါးတလွည္႔ သႀကၤန္ရက္ မေရာက္မခ်င္း အေကြ်းအေမြးျဖင့္ ဧည္႔ခံသည္။ ပထမဆုံးစတုိ္က္သည္႔ ေန႕က ေျခာက္လုံးပတ္ စည္တုိႏွင့္ သံခ်ပ္ဒုိးတီးမည္႔ အဖြဲ႕က အေစာႀကီး ေရာက္ႏွင့္ေနသည္။ ကုိဆန္း၀င္းရွိန္က ဒုိးဆရာမ်ားကုိ ဘယ္ေနရာ၀င္ ဘယ္လုိတီး စသည္ျဖင့္ ဆရာလုပ္ေနသည္။ တကယ္တမ္း သႀကၤန္သံခ်ပ္ဒုိးတီးမည္႔ဆရာမ်ားမွာ မႏၱေလးသံခ်ပ္တစ္ေခတ္တြင္ လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေက်ာ္ၾကားခဲ႔ေသာ ဗုိလ္သခင္ဆရာ သံခ်ပ္အသင္းတြင္ အားပါးတရ တီးခဲ႕ေသာ ဒုိးဆရာမ်ားျဖစ္ေနေၾကာင္း ေနာက္မွသိရသည္။ ဒီလုိႏွင့္ သႀကၤန္မတုိ္င္ခင္ ငါးရက္ေလာက္သံခ်ပ္တုိက္ျဖစ္သည္။

          ခင္ဗ်ားအိပ္မက္ထဲတြင္ သႀကၤန္သံခ်ပ္ထုိးဖူးပါသလား။ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္မက္ထဲတြင္ သႀကၤန္သံခ်ပ္ထုိးေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ အသံမၾကားရ။ ကြ်န္ေတာ္႔အိပ္မက္ထဲတြင္ သံခ်ပ္ထုိးခြင့္ပါမစ္မရျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ ဘာလုိျဖစ္ျဖစ္ သႀကၤန္ မေရာက္ခင္ တစ္ရက္ေတာ႔ သႀကၤန္မုိးရုပ္ရွင္ ျမန္မာ႔ရုပ္ျမင္သံၾကားမွ လႊင့္ပါလိမ္႔မည္။ ၿမိဳ႕မ ေရသဘင္အဖြဲ႔ႀကီး က်န္းမာ ပါေစ ဟူေသာ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သံကုိ ကြ်န္ေတာ္အရမ္းႏွစ္သက္သည္။ ကေလးတစ္ေယာက္သည္ သူ႔အေဖ၏ ေမာင္ဗမာေယာကၤ်ားစီးစက္ဘီးေဘာင္ေပၚမွ ေန၍ ထုိၿမိဳ႕မအလွျပဧည္႔ခံယာဥ္ႀကီးေနာက္ တစ္ညလုံးလုိက္ဖူးခ်င္ လုိက္ဖူး လိမ္႔မည္။ ထုိကေလးသည္ ယခုအခါ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိၿပီလဲ။ က်န္းမာေရးမ႑ပ္တြင္ ယိမ္းကေနေသာ သမီးပ်ဳိေလး တစ္ဦး ႏွာေစးေခ်ာင္းဆုိးျဖစ္ေနသည္။ ေမးခြန္းနံပါတ္ ႏွစ္အရ မီးရထားမ႑ပ္ေအာက္ေျခမွ ဇလီဖားတုံးမ်ားကုိ ေရတြက္ပါ။ ဆက္သြယ္ေရးမ႑ပ္ေရွ႕မွ ဟယ္လုိ ဟယ္လုိ အသံၾကားလား ဟူေသာ အသံကုိ စူးစူးရွရွ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ၾကားေနရသည္။ ေစ်းခ်ဳိသူမ်ား၏ ေျခေထာက္တြင္ ေရႊေျခက်င္းမ်ားကုိ မေတြ႔ရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီျဖစ္သလဲ။ အသားျဖဴ စကတ္ အကြဲ ႏွင့္ ဗမာစကားမပီေသာ သႀကၤန္အေၾကာင္းေရးလွ်င္ မႏၱေလးအား ထိပ္ဆုံးမွ စာစီကုံးပါ။ သံခ်ပ္အား ပထမဆုံး တုိင္ေသာ သူမွာ မည္သူျဖစ္သလဲ။ သမုိင္းသည္ တည္ေဆာက္သူအတြက္သာ ျဖစ္သည္။ လြန္ခဲ႕ေသာႏွစ္မ်ားက ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ သႀကၤန္ကုိ ေအာက္ေမ႔တသေနသူသည္ ယခုႏွစ္မ်ား၏ သႀကၤန္ကုိ စိတ္ကုန္ေနသူသာ ျဖစ္သည္။ သႀကၤန္ သည္ မူးယစ္ရမ္းကားခြင့္ႏွင့္ အရွက္ကင္းမဲ႔ေဖာ္ခြ်တ္ခြင့္ တရား၀င္ေပးထားေသာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ ျဖစ္ပါသလား။ မွန္မွားေျဖပါ။ သက္ေထြးသည္ ေရနီေျမာင္းေဘးတြင္ စက္ဘီးကုိတြန္းလာေနတုန္း မီးသတ္ပိုက္ျဖင့္ ေရထုိးခံလုိက္ရသည္မွာ နယူး ဗားရွင္း သႀကၤန္မိုးဇာတ္ကားတြင္ ထည္႔သြင္းရုိက္ကူးမည္႔ ဇာတ္၀င္ခန္း တစ္ခန္းျဖစ္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ပင္ သႀကၤန္သည္ ဥပုဒ္ ေစာင့္သူမ်ားျဖင့္ စည္ကားလွ်က္ ရွိေပသည္။

            ထုိသုိ႔ႏွင့္ပင္ ရန္ပုံေငြကိစၥသည္ ကုမၸဏီတစ္ခုမွ အဓိကစပြန္စာေပးသျဖင့္ ေျပလည္သြားသည္။ သုိ႕ေသာ္ သံခ်ပ္ကားထြက္ခြင့္ ပါမစ္က မက်ေသး။ သံခ်ပ္တုိင္မည္႔ စာသားနမူနာမ်ားေပးရသည္။ ခြင့္ျပဳခ်က္ထပ္ေတာင္းရသည္။ သံခ်ပ္တုိင္မည္႔ လူဦးေရလည္း အတည္တက်ျဖစ္ေနၿပီ။ သံခ်ပ္စာသားမ်ားလည္း အလြတ္နီးပါး ရေနၾကၿပီ။ သံခ်ပ္ကားကေတာ႔ အခုထိ ရုပ္လုံးမေပၚေသး။ သႀကၤန္က်ဖုိ႕က ရက္ပုိင္းသာလုိေတာ႔သည္။ ဆရာစုိးေအာင္ႏွင့္ ဆရာစုိးဘားဒုိင္တုိ႔ ေခြ်းတလုံးလုံးျဖင့္ ခြင့္ျပဳမိန္႕သြားေတာင္းလုိက္။ မီးစက္ဆရာဆီ ေျပးလုိက္။ သံခ်ပ္ကားရုိက္သည္႔ ဆရာ ကုိေက်ာ္စုိးလြင္ဆီ ေျပးလုိက္ႏွင့္ မေမာမပန္း။ ေမာင္ႏုိင္လင္း ၊ ကုိသာေဇာ္ႏွင့္ ကြ်န္တာ္တုိ႔ကေတာ႔ ကုမၼဏီမ်ားထံမွ စပြန္စာမ်ား ထပ္မံရရွိေရး၊ သံခ်ပ္စာအုပ္ထြက္ရွိေရး၊ သံခ်ပ္အဖြဲ႕လုိဂုိ ပုံေဖာ္ေရး စသည္ျဖင့္ မုိးလင္းက မုိးခ်ဳပ္ ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ႏွင့္ မေနမနား။ လွဳပ္ရွားေနတာ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းသလုိ စိတ္ညစ္စရာလည္း ေကာင္းသည္။ ကုိခင္ေအာင္၀င့္က သံခ်ပ္ကားတြင္ အသုံးျပဳမည္႔ ကာတြန္းပုံမ်ားဆြဲေပးသည္။ ၀ါထပ္သျဖင့္ သႀကၤန္က ငါးရက္က်မည္။ သံခ်ပ္တုိက္တုန္းက အားပါးတရ အသားကုန္ေအာ္ထားၾကသျဖင့္ သႀကၤန္မေရာက္ခင္ကတည္းက အသံက အက္ကြဲ၀င္ေနသည္။ ကိစၥေတာ႔မရွိ။ ကုိသာေဇာ္႔ မိသားစုက သံခ်ပ္အဖြဲ႕သားေတြ အသံထြက္ဖုိ႔ ၾကက္ဥအကာၾကည္ႏွင္႔ ေရွာက္ရွည္ကို ေဖ်ာ္ေပးသည္။ သႀကၤန္ၿပီးသည္အထိျဖစ္သည္။ ဒီလုိႏွင့္ သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ မနက္ပုိင္းအထိ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ မျဖစ္ေသး။ ျပႆနာက စသည္။ သံခ်ပ္ကား အလွဆင္ၿပီးေတာ႔ စုရပ္ဆီကားပုိ႕ရန္ထြက္အလာ လမ္းမီးတုိင္အား ၀င္တုိက္လုိက္သည္။ လမ္းမီးတုိ္င္ခမ်ာ ၀ါယာႀကိဳးေတြျပတ္ၿပီး ေလးဆယ္႔ငါး ဒီဂရီေလာက္ ယုိင္ထြက္သြားသည္။ ရပ္ကြက္ထဲမွ လူမ်ားကလည္း ကုိယ္ခ်င္းစာနားလည္ေပးလုိ႔ ေတာ္ေသးသည္။ ဒီလုိႏွင့္ သႀကၤန္အႀကိဳေန႔ ညေနပုိင္း  ၃ နာရီ သံခ်ပ္ကားစထြက္မည္ စီစဥ္ထားေပမယ္႔ မီးစက္က ပ်က္ ၊ ေဆာင္းေဘာက္ေတြက အသံမထြက္ႏွင့္ ျပင္လုိက္ စမ္းလုိက္ႏွင့္ ညေန ငါးနာရီထုိးသြားသည္။ ေစ်းခ်ဳိနာရီစင္ေထာင္႔မွ ေန၍ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိသႀကၤန္သံခ်ပ္ကားအလာကုိ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ ဓါတ္ပုံရုိက္သတင္းယူရန္ အားခဲထားသည္႔  သတင္းေထာက္မ်ား စုရပ္သုိ႔ အကုန္ေရာက္ရွိလာသည္။ အဖြင့္ကေတာ႔ လွသည္။ ကသုတ္ကယက္ ကေသာင္းကနင္း ။ သုိ႔ေပမယ္႔ ကားစထြက္တာႏွင့္ အခက္အခဲအားလုံးေျပလည္သြားသည္။ မႏၱေလး စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာမ်ား၏ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိ သံခ်ပ္ကား စတင္ထြက္ရွိလာပါၿပီ ခင္ဗ်ား။

          `အေမ႔ေခြ်းမ ေပ်ာက္လုိ႔ရွာ ေတြ႔ပါၿပီဗ်ာ သူပဲ သူပဲ´`အိ္မ္တြင္းပုန္းတဲ႔ အပ်ဳိေတြ မုဆုိးဖုိနဲ႔ ညားပါေစ´ ` လိပ္ဥေပ်ာက္လုိ႔ လိပ္မမႈိင္ သူခမ်ာမွာ ငိုမဲ႔ ငိုမဲ႕`။ အမုိးဖြင့္ထားေသာ ဂ်စ္ကားေပၚမွ ေခတ္ၿပိဳင္လူငယ္မ်ား၏ ေအာ္သံသည္ သံခ်ပ္ျဖစ္သည္။ ကားေရွ႕ေဘာနက္ဖုံးကုိ ႏွစ္တစ္လက္မသစ္သားေခ်ာင္းျဖင့္ တဒုန္းဒုန္းရုိက္ခတ္သံသည္ သႀကၤန္ဒုိး ျဖစ္သည္။ တစ္ေခတ္တစ္ခါက မန္းသႀကၤန္သည္ ၀င္းဦးပါမွ စည္ကားသည္။ သုေမာင္ပါမွ စည္ကားသည္။ သႀကၤန္ မင္းသားႀကီး ေဇာ္၀မ္းပါမွ စည္းကားသည္။ ယခုအခါ သူတုိ႔ မရွိေတာ႔။ ၿမိဳ႕မကေတာ႔ အစဥ္အလာမပ်က္ ေငြငန္းရုပ္ႀကီးႏွင့္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ ထြက္လာပါလိမ္႔မည္။ က်ဳံးေလးျပင္ေလးရပ္ အလွည္႔က်က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ဗဟုိမ႑ပ္ ဒီႏွစ္ ဘယ္ဘက္က်ပါသည္လဲ။ ေရစုိမခံ၍ ပ်က္သြားေသာ လိပ္စာမွာ ကုိေဇာ္၀မ္းတြင္သာ ရွိသည္မဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ႔္တြင္လည္း ရွိသည္။ အိပ္မက္ေစတမန္သည္ ေလကို ထုိးေဖာက္၍ နားစည္ထိေရာက္လာသည္။ ေႏြက ပူျပင္းေသာ္လည္း လြမ္းဖြယ္႔ သႀကၤန္သည္ ေရာက္ရွိလာျပန္သည္။ ေဆးေရးပန္းခ်ီမ႑ပ္မ်ားေနရာတြင္ ဗီႏုိင္းမ႑ပ္၊ ေၾကာ္ျငာမ႑ပ္မ်ား အစားထုိး ေနရာယူလာၾကသည္။ ေရႊေျခခ်င္းနဲ႕ မႏၱေလးသူ။ မူဟန္ပုိႏြဲ႕ ေစ်းခ်ဳိသူ ေနရာတြင္ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ စကားမပီ သူမ်ား အစားထုိေနရာယူလာၾကသည္။ ေသြးေၾကာစိမ္းေလးမ်ား ၀င္းပေနေသာ ေပါင္ရင္းတြင္္ တက္တူးျဖင့္ စာလုံး မ်ားထုိးထား သည္ကုိ ေတြ႔ဖူးပါသလား။ ထုိစာလုံးမ်ားသည္ ငါတု႔ိမႏၱေလး မျဖစ္ပါေစနဲ႔ဟု ခင္ဗ်ားဆုေတာင္းဖူးပါသလား။ ၿမိဳ႕လယ္က မ႑ပ္တြင္  ဟစ္ေဟာ႔သံမ်ား၊ ဒီေဂ်သံမ်ားျဖင့္ ဆူညံေနသည္။ ေခတ္ၿပိဳင္မႏၱေလးသည္ ယဥ္ေက်းမႈကုိ ဘယ္ေလာက္ ရာခုိင္ႏႈန္းေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္ပါမည္လဲ။ ျမဴးၾကြေသာ ဒီေဂ်တီးလုံးေအာက္တြင္ ေရစုိရႊဲေနေသာ အသားစုိင္မ်ား လႈပ္ယမ္းေန ၾကသည္။ ကြယ္၀ွက္ထားေသာ အႏုပညာကုိ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားသူမွာ သူရူးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သည္။ မူးယစ္ ေပ်ာ႔ေခြ လဲက်ေနသာ မိန္းမပ်ဳိေလးတစ္ဦး၏ ပါးစပ္မွ ဆဲေရးတုိင္းထြာသံမ်ားကုိ ကြ်န္ေတာ္မၾကားပါရေစႏွင့္။ သႀကၤန္ကာလ တစ္ေလွ်ာက္လုံး ျပည္ေတာ္၀င္သီခ်င္းသံမ်ား မုိးထက္ညံပါေစ။ မန္းေတာင္ရိပ္ခိုသံမ်ား မုိးထက္ညံပါေစ။ တူးပုိ႔သံမ်ား မုိးထက္ညံပါေစ။ သႀကၤန္သံခ်ပ္မ်ား မုိးထက္ညံပါေစ။ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမႈမ်ား မုိးထက္ညံပါေစ။ အစဥ္အလာရုိးရာ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား မုိးထက္ညံပါေစ။

            ဒီႏွစ္ မႏၱေလးသႀကၤန္တြင္ သံခ်ပ္အဖြဲ႔ႏွစ္ဖြဲ႔ ျဖစ္သြားသည္။ လူရႊင္ေတာ္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးပါပါေလးတုိ႔ အဖဲြ႕၏ ခြပ္လုိက္ၾကစုိ႕သူငယ္ခ်င္းႏွင့္ မႏၱေလးစာေရးဆရာကဗ်ာဆရာမ်ားအဖြဲ႔၏ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိသံခ်ပ္အဖြဲ႕ျဖစ္သည္။ သံခ်ပ္သံအား ငတ္မြတ္ေတာင့္တေနေသာ ျပည္သူတုိ႔၏ တခဲနက္အားေပးမႈကုိ ရရွိခဲ႔တာတစ္ခုတည္းနဲ႔တင္ စိတ္ေမာပင္ပန္းခဲ႔ရာတာေတြ ေပ်ာက္ကုန္သည္။ သႀကၤန္မတုိင္ခင္ကတည္းက လမ္းေၾကာင္းစီစဥ္ထားသည္႔အတုိင္း ဦးစားေပးသြားျဖစ္သည္။ တကူးတကဖိတ္ထားသည္႔ ေနရာမ်ား၊ သံခ်ပ္ကား ျဖစ္ေျမာက္ေရးစပြန္ဆာေပးထားသည္႔ လုပ္ငန္းရွႈင္မ်ားဆီသုိ႔လည္း အားနာပါးနာႏွင့္ပင္ လမ္းေၾကာင္းအစီအစဥ္ပါမွသာ သြားျဖစ္သည္။ အဓိက ကေတာ႔ ျပည္သူ႔ေတြရဲ႕ အသံကုိ ျပည္သူေတြ ဦးစားေပးၾကားေစခ်င္သည္႔ ေစတနာျဖစ္သည္။ သံခ်ပ္သည္ ျပည္သူ႔ရင္ခုန္သံျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔ခံစားမႈျဖစ္သည္။ ျပည္သူတုိ႔၏ ရင္တြင္းမွ ပြင့္အန္ထြက္လာေသာ စကားသံမ်ားကုိ သံခ်ပ္ျဖင့္ ဖြင့္ဟျခင္းျဖစ္သည္။ တုိင္းျပည္၏ အခ်ဳိးမက်စံေသြ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ားကုိ သံခ်ပ္ထုိးၿပီး သေရာ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္လည္း သံခ်ပ္တစ္ေခတ္ ဆိတ္သုန္းကြယ္ေပ်ာက္ခဲ႔ၾကသည္။ ယခုႏွစ္ ေျပာင္းလဲလာေသာ အစုိးရသစ္လက္ထက္တြင္ ပထမဆုံး အႀကိမ္ သံခ်ပ္ျပန္လည္ထုိးခြင့္ရျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိသံခ်ပ္ကား သြားသည္႔ လမ္းေဘး၀ဲယာတစ္ေလွ်ာက္ ပရိသတ္မ်ား၏ စိတ္ပါ၀င္စားမႈ၊ ကားေနာက္မွ တေကာက္ေကာက္လုိက္ပါနားေထာင္မႈမ်ားကုိ ျမင္ရသည္မွာ အားရေက်နပ္စရာေကာင္းသည္။ သံခ်ပ္ကားေပၚမွလည္း သံခ်ပ္စာအုပ္မ်ား ေရာင္းခ်ေပးသည္။ ကားရပ္ၿပီး သံခ်ပ္ထုိးသည္႔ေနရာတုိင္းရွိ ပရိသတ္မ်ားလက္ထဲတြင္ ေတာ္ရိေလွ်ာ္ရိသံခ်ပ္စာအုပ္ကုိ ကုိင္ထားၾကသည္။ အတုိင္ အေဖာက္လုိက္ဆုိၾကသည္။ ၾကည္ႏူးစရာျမင္ကြင္း။ ယခုလို မိမိတုိ႔ သံခ်ပ္ယာဥ္ေပၚမွ အတုိင္အေဖာက္ သံခ်ပ္ ေကာင္းေကာင္း ထုိးႏုိင္ေစဖုိ႔ အထူးေက်းဇူးတင္ရမည္႔သူ ႏွစ္ဦးလည္း ရွိေသးသည္။ ဆရာ စုိးေအာင္ (မႏၱေလး)ႏွင့္ ဆရာစုိးဘားဒုိင္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးက သံခ်ပ္ယာဥ္ေရွ႕မွ ဆန္နီကားျဖင့္ တစ္မ်ဳိး၊ ဆုိင္ကယ္ႏွင့္ တစ္သြယ္ လမ္းရွင္း တာ၀န္ယူထားသည္။ ႏွစ္ဦးစလုံးက ငါးဆယ္ေက်ာ္ လူႀကီးေတြ။ သံခ်ပ္ယာဥ္ေရွ႕မွ ပိတ္၍ အေပ်ာ္လြန္ကေနသူမ်ား၊ အမူးလြန္ ေအာ္ဟစ္ေနသူမ်ားအား ျပႆနာမျဖစ္ေအာင္၊ ရန္မျဖစ္ေအာင္၊ ယာဥ္အႏၱရာယ္ကင္းရွင္းေအာင္ တာ၀န္ယူ ထားရသည္။ ဆရာစုိးေအာင္ ဆုိလွ်င္ သူ႔အသက္အရြယ္ႏွင့္မလုိက္ အမူးလြန္၊ အေပ်ာ္လြန္လူငယ္မ်ားႏွင့္ လည္ပင္းဖက္ အတူတူကရင္း ၊စည္းရုံးရင္း ျပႆနာမတက္ေအာင္ ေျဖရွႈင္းသြားႏုိင္သည္။ ဆရာစုိးေအာင္က စိတ္ဆတ္သည္။ ထစ္ကနဲဆုိ လက္ပါတတ္သည္။ လူမွန္ႀကီး ျဖစ္သည္။ မႏၱေလးစာေပေလာကတြင္ ဆရာ စုိးေအာင္အေၾကာင္းကုိ မသိသူ မရွိ။ ထုိသုိ႔လူတစ္ေယာက္က လူငယ္ေတြကုိ ျပႆနာမျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံး သိမ္းသြင္းၿပီး သံခ်ပ္ယာဥ္ႏွင့္ တသားတည္း ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ျပသြားသည္။ အရမ္းေလးစားဖုိ႔ ေကာင္းသည္။ သႀကၤန္ရက္မ်ားသည္ သံခ်ပ္သံမ်ားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ရင္း။ ရင္တထိတ္ထိတ္ၾကည္ႏူးရင္း ေအာင္ျမင္စြာ ၿပီးဆုံးသြားခဲ႔ပါသည္။ ေတာ္ရိေလ်ာ္ရိသည္လည္း ေခတ္အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုတြင္ စာမ်က္ႏွာသစ္ေရးထုိးမွတ္တမ္းတင္ႏုိင္ခဲ႔ပါၿပီ။

          `ဘာကြ။ မင္းလက္မခံႏုိင္ရင္ အခုခ်က္ခ်င္းကြာရွင္းလုိက္။ ငါ အေလလုိက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ ေကတီဗီြ သြားေနတာမဟုတ္ဘူး။ အရက္ဆုိင္မွာ မူးအိပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ သံခ်ပ္ကားေနာက္ လုိက္ေနတာကြ။ သံခ်ပ္ဆုိတာ မင္းၾကားဖူးလား။ သံခ်ပ္ဆုိတာ မင္းနားလည္လား။ ဒီသံခ်ပ္ေတြ မၾကားရတာ ႏွစ္ေပါင္းဘယ္ေလာက္ရွိေနၿပီလဲ။ မင္း မေက်နပ္ရင္ အခုခ်က္ခ်င္း ကြာရွင္းလုိက္၊ ငါ ျပန္မလာႏုိင္ဘူး´။ သံခ်ပ္ယာဥ္ေဘးမွ လူငယ္တစ္ေယာက္၏ ဖုန္းေျပာ ေနသံ ၾကားရသည္။ မုိးလင္းေတာ႔မည္။ သံခ်ပ္သံမ်ား အားေကာင္းေနဆဲ။ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ ပိတ္ထားေသာ တံခါးမ်ား ပြင့္လာသည္။ မွိတ္ထားေသာ မီးေတြ ဖ်တ္ကနဲ ျပန္လင္းလာသည္။ သံခ်ပ္သံသည္ လမ္းမတေလ်ာက္ အလင္းထက္ ျမန္ေသာ ႏႈန္းျဖင့္ အိပ္မက္မ်ားကုိ တံခါးေခါက္လွဳပ္ႏွဳိးပစ္လုိက္သည္။ ကဗ်ာဆရာသည္ အက္ကြဲေျခာက္ကပ္ ေနေသာ အသံအား ဆြဲထုတ္ရန္ လက္ကုိ ပါးစပ္ထဲသြင္းလုိက္သည္။ အသံကား ထြက္မလာ။ ၾကက္ဥအကာၾကည္ႏွင့္ ေရွာက္ရည္ တန္ခုိးျဖင့္ ဆြဲဆန္႔ထားေသာ အသံသည္ မုိးလင္းလုလုတြင္ ဘက္ထရီအားကုန္သလုိျဖစ္သြားသည္။ ကဗ်ာဆရာသည္ သူ႔ဘ၀တစ္ေလ်ာက္ အျမင့္ဆုံးစိတ္ၾကည္ႏူးမႈကုိ ရေနသည္။ သံခ်ပ္ယာဥ္ ေရွ႕ေျပးလမ္းရွင္းကားေလးေပၚမွ ေရစုိရႊဲ ေန ေသာ ဇနီးႏွင့္တစ္ႏွစ္သမီးေလးမွာ ခုိက္ခိုက္တုန္ခ်မ္းေနရွာသည္။ သူတုိ႔မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း ၾကည္ႏူးမႈမ်ားအတုိင္းသား။ မိတ္ေဆြ။ သံခ်ပ္သံေတြ ခင္ဗ်ားနားထဲမွာ ၾကားေနပါေသးသလား။ ၾကားေနေသးသည္ဆုိလွ်င္ ထုိအသံမ်ားသည္ ခင္ဗ်ား ရင္တြင္းမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံသာ ျဖစ္ပါသည္။ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေလာကႀကီးကုိ လွဳပ္ႏုိးဖုိ႔လုိအပ္ပါက သံခ်ပ္ တစ္ပုဒ္ေလာက္သာ တုိင္လုိက္ပါ။ သႀကၤန္သည္ ခါေတာ္မီေရာက္ရွိလာၿပီး တစ္ႏွစ္ကူးခဲ႔ ျပန္ပါၿပီ။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ သည္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္ သႀကၤန္ေတးသီခ်င္းႏွင့္အတူတူ ေရာက္ရွိခဲ႔ပါသည္။ သံခ်ပ္ယာဥ္တစ္စင္း၏ သႀကၤန္အတက္ေန႔ ေနာက္ဆုံးညခ်မ္းသည္ စိတ္ေက်နပ္မႈမ်ားႏွင့္အတူ စုိးရိမ္ပူပန္မႈမ်ားကုိပါ ၿငိမ္းေအးၾကည္ႏူးေနပါလိမ္႔မည္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေနာက္လွည္႔ၾကည္႔လုိက္ပါ။ ခပ္ေ၀းေ၀းက ျပတင္းေပါက္တစ္ခုမွာ သံခ်ပ္သံကုိ ေမွ်ာ္လင့္ေနေသးေသာ နားတစ္စုံကုိ ေတြ႔ရပါလိမ္႔မည္။ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔ အရုဏ္ဦးသည္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္၏  အိမ္အျပန္လမ္းမွာ တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္လွ်က္။

မင္းနဒီခ

၃၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၃
( မႏၱေလးအလင္းဂ်ာနယ္၊ ၁၄ ၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၄)