သုိးတစ္ေကာင္ရဲ႕ အတၳဳပတၱိ
ငါဟာ ျမက္ခင္းတုေတြၾကား က်က္စားေနတဲ႔ သုိးတစ္ေကာင္
ေခတ္ကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည္႕
လူတစ္ခ်ဳိ႕က ငါ႕ရဲ႕ အေမႊးအမွ်င္ေတြကုိ မ်က္ေစာင္းထုိးေနတယ္
လူတစ္ခ်ဳိ႕က ငါ႕ရဲ႕ အေသြးအသားကုိ သြားရည္တမ်ားမ်ားက်လုိ႕
ၾကင္နာသနားကင္းတဲ႕ သူတုိ႕လက္မွာ ေဆးနီေတြ ေပက်ံလုိ႕
ၿပီးေတာ႕
အဲဒီေဆးနီေတြ ေပက်ံေနတဲ႕ လက္ေတြနဲ႕ ဘုရား၀တ္ျပဳ
အဲဒီလက္ေတြနဲ႕ပဲ ဘုရားသခင္ဆီက ဆုေတြ ေတာင္းခံတယ္
ငါဟာ ျမက္ခင္းတုေတြၾကား က်က္စားေနတဲ႕ သိုးတစ္ေကာင္
ျမက္ဟန္ေဆာင္ထားတဲ႕ ျမက္ေတြကုိ စားသုံးၿပီး
လူဟန္ေဆာင္ထားတဲ႕ လူေတြၾကားမွာ ေနထုိင္တယ္
ျမက္စားတဲ႕ ငါ႕လွ်ာေပၚမွာ ဆုိက္ေဘးယီးယန္းစတက္ျမက္ခင္းစိမ္းႀကီးရွိၿပီး
လူတစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ လွ်ာေပၚမွာေတာ႕ အသြားထက္ထက္ ကတ္ေၾကးတစ္လက္ရွိတယ္
အခု ငါ႔ခႏၶာေပၚမွာ ေဆးနီေတြက တစက္စက္ေပက်ံလုိ႕
ေပက်ံေနတဲ႕ ေဆးနီေတြေအာက္က ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴ ငါ႔အေမြးအမွ်င္ေတြဟာ
အၿပဳံးထဲမွာ ဓါးတစ္လက္ထည္႔ဖြက္ထားတဲ႕လူေတြကို အေႏြးဓါတ္ေပးတယ္
ငါ႔အေသြးအသားနဲ႕ တည္ခင္းထားတဲ႕ပြဲေတာ္အုပ္ဟာ ခ်ဳိၿမိန္လို႕
အေငြ႔တေထာင္းေထာင္းထ ညစာစားပြဲအလယ္
လူတစ္ခ်ဳိ႕က အဆီ၀ေနတဲ႕ႏွဳတ္ခမ္းနဲ႕ ကုိယ္႕ဗုိက္ကုိယ္ ျပန္ပြတ္သပ္
အာဟာရျပည္႕ေတာ႕လဲ ေနာက္လွည္႔မၾကည္႔ဘဲ ကုိယ္အိပ္ယာကုိယ္ ထျပန္သြားၾက
ေနာက္ဆုံးေတာ႕
ႏူးည႔ံမွဳဟာ
ခ်ိတ္ထားတဲ႕ သုိးေမႊးအကၤ် ီ တစ္ထည္လုိ
နံရံမွာပဲ တင့္တယ္ေနေလရဲ႕။ ။
မင္းနဒီခ
ပိေတာက္ပြင့္သစ္၊ဧၿပီ၊ ၂၀၁၁
No comments:
Post a Comment