ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ဧရာ၀တီဟာ
ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕ သတုိ႕သမီးဆုိရင္
ဂီတတရားရဲ႕
ခန္႕ညားေသာ သတုိ႕သားဟာ သူပဲေပါ႕
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ဒီသီခ်င္းကုိ
ပိတ္မပစ္လုိက္ပါနဲ႕
အရင္အတုိင္းပါပဲ
နာရီေပၚမွ
မ်က္ရည္စက္မ်ား ပူေႏြးစြတ္စုိေနတုန္း
ဂ်ပ္ဆင္ထိပ္က
လရိပ္ကေလးလဲ အခုထိ လဲ႕ျပာေနတုန္း
ေကာင္းကင္ထဲက
ျမစ္တစ္စင္း တသြင္သြင္စီးဆင္းေနတုန္း
အလြမ္းရဲ႕
မီးလွ်ံမ်ား အရွိန္ျပင္းျပင္းေတာက္ေလာင္လုိ႕ေကာင္းေနတုန္း
ရထားဥၾသသံေတြၾကားတုိင္း
အေမ႕အိမ္ေလးကို လြမ္းလုိ႕ေကာင္းေနတုန္း
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ဒီသီခ်င္းကုိ
ပိတ္မပစ္လုိက္ပါနဲ႕
အတၱပုံေဆာင္ခဲမ်ားဟာ
အုိင္တီေခတ္ရဲ႕
အသစ္အသစ္ေသာ ပါေဖာ႕မန္႕တစ္ခုျဖစ္တယ္
သက္ၿငိမ္ဟာ
ဗင္းဆင္႕ဗန္ဂုိးတမ္းခ်င္းထဲက
လွပေသာ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ျဖစ္တယ္
ေမွာ္ဆရာအိပ္မက္ဟာ
စကားလုံးမရွိတဲ႕
ေကာင္းကင္ကုိ ဖန္ဆင္းဖုိ႕အတြက္ျဖစ္တယ္
ေလလြင္႕ျခင္းလမ္းမမ်ားဟာ
သင္းကြဲငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႕
ေျခဦးတည္႕ရာ ျဖစ္တယ္
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ဒီသီခ်င္းကုိ
ပိတ္မပစ္လုိက္ပါနဲ႕
ၿမိဳ႕ျပလေရာင္ေအာက္မွာ
ဘယ္ေတာ႕မွ
မဆုံးတဲ႕ သီခ်င္းကုိ ဆက္ဆုိပါ
တစ္ေန႕စာအလြဲမ်ားကုိ
မွတ္သားထားပါ
ခင္ဗ်ားမွာ
ခံစားတတ္တဲ႕ ႏွလုံးသားရွိရင္
ဒီသီခ်င္းကုိ
ဘယ္လုိအေၾကာင္းနဲ႕မွ ပိတ္မပစ္လုိက္ပါနဲ႕
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္။ ။
မင္းနဒီခ
(ကုိငွက္သုိ႔ ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ အမွတ္တရ)
No comments:
Post a Comment