မႏၱေလးဟာ သူ႔ကုိယ္သူ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ရြတ္လုိက္တယ္ နားေထာင္ၾကစို႔ ( ကဗ်ာစာအုပ္ခံစားမႈ)

မႏၱေလးဟာ သူ႔ကုိယ္သူ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္အျဖစ္ ရြတ္လုိက္တယ္ နားေထာင္ၾကစို႔

စာအုပ္အမည္                  မႏၱေလးကဗ်ာရြတ္ပြဲေတာ္

ေရးသူ                                 မႏၱေလးကဗ်ာဆရာမ်ား

ထုတ္ေ၀သည္႔ ကာလ         ၂၀၁၃၊ မတ္လ

ထုတ္ေ၀သည္႔ တုိက္           စံပယ္နံ႔သာ စာေပ

         

                ၂၁ မတ္လ ။ ထုိေန႔ကုိ ကဗ်ာေန႔အျဖစ္ ကုလသမဂၢလက္ေအာက္ခံ ကမာၻ႕ပညာေရး၊ သိပၸံႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈကို အဓိက ေဖာ္ေဆာင္ေနသည့္ UNESCO (The United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) မွ ၁၉၉၉ခုႏွစ္  ႏို၀င္ဘာလမွာ သတ္မွတ္ခဲ႔သည္။  UNESCO မွ ၁၉၉၉ ၌ ပဲရစ္ၿမိဳ႕တြင္ အႀကိမ္ သံုးဆယ္ေျမာက္အစည္းအေဝးက်င္းပခ်ိန္အတြင္းတြင္ ထုတ္ျပန္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီး ပထမဆုံးေသာ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔ကုိ ၂၀၀၀ ျပည္႔ႏွစ္ မတ္လ ၂၁ ရက္တြင္ ကမာၻ႔ႏုိင္ငံ အသီးသီးတြင္ တၿပိဳင္နက္ စတင္ က်င္းပႏုိင္ခဲ႔သည္။ ထုိေန႔တြင္ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ား၊ ကဗ်ာ စာတမ္းဖတ္ျခင္းမ်ား၊ ကဗ်ာႏွင့္ ကဗ်ာဆုိင္ရာစာအုပ္စာတမ္းမ်ား ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ား၊ နံရံကပ္ကဗ်ာမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ကဗ်ာ ပန္းဖလက္မ်ား ေ၀ျခင္း၊ ကဗ်ာပုိ႔စ္ကဒ္မ်ား လက္ေဆာင္ေပးျခင္း၊ ကဗ်ာႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း၊ ကဗ်ာဆုမ်ား ေပးျခင္း စသျဖင့္ ခမ္းခမ္းနားနား က်င္းပၾကျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။

`တစ္ကမာၻလုံးတြင္  ကဗ်ာဖတ္ျခင္း၊ ကဗ်ာေရးဖြဲ႔ျခင္း၊  ကဗ်ာပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ျခင္းႏွင့္ ကဗ်ာ သင္ၾကားျခင္း တုိ႔ကုိ ျမွင့္တင္ရန္ႏွင့္ တုိင္းျပည္တြင္း၊ ေဒသတြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာတြင္ ရွိေသာ ကဗ်ာလွႈပ္ရွားမႈမ်ားကုိ  လန္္းဆန္းလတ္ဆတ္သည္႔ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းႏွွင့္ အားေပးအားေျမွာက္မႈကို ေပးရန္' စသည္႔ အခ်က္မ်ားသည္ UNESCO ၏ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔ က်င္းပရျခင္း ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

            မတ္လ ၂၁ အား UNESCO မွ မသတ္မွတ္ခင္က ေယဘုယ် အားျဖင့္ ကမာၻ႕ကဗ်ာေန႔အား ေအာက္တုိဘာလတြင္ က်င္းပၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေမလတြင္လည္း က်င္းပတတ္ၿပီး ၂၀ ရာစု ေႏွာင္းပိုင္းတြင္မူ ကမာၻ႕လူထုသည္ ထုိေန႔ကုိ ေရာမကဗ်ာဆရာ ဗာဂ်ီး၏ ေမြးေန႔ ျဖစ္ေသာ ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ က်င္းပခဲ့သည္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတြင္မူ အေမရိကန္ ကဗ်ာဆရာ အကယ္ဒမီအဖြဲ႔ႀကီးက ဧပရယ္လကုိ ကဗ်ာလအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ႔ၿပီး ၁၉၉၆ တြင္ စတင္က်င္းပခဲ႔သည္။ ကဗ်ာဆရာႀကီး တီအက္စ္ အဲလီေယာ႔( T.S Eliot) ၏ ေထာင္စုႏွစ္ အေကာင္းဆုံး ကဗ်ာရွည္ႀကီးျဖစ္ေသာ ` The Waste Land´  ကဗ်ာ ရွည္ႀကီး အစပထမပုိဒ္ျဖစ္ေသာ` ဧပရယ္ဟာ အရက္စက္အဆုိး၀ါးဆုံးလျဖစ္တယ္´ ဆုိသည္႔ ကဗ်ာပုဒ္ကုိ အထူးျပဳၿပီး အေမရိကန္ ကဗ်ာဆရာ မ်ား သည္ ဧပရယ္လကုိ ကဗ်ာလအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ႔ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အတူ ရုရွႏုိင္ငံတြင္ ၁၉၉၅ တြင္ ကဗ်ာရြတ္ပြဲမ်ား တခမ္းတနား စတင္က်င္းပႏုိင္ခဲ႔ၿပီး ျပင္သစ္ႏုိင္ငံတြင္လည္း ေႏြဦးကဗ်ာပြဲကုိ ၁၉၉၉ ဧပရယ္လ ၁ ရက္ေန႔တြင္ စတင္က်င္းပခဲ႔ၾကသည္။ ထ႔ုိျပင္ေႏြဦးကဗ်ာပြဲအား ျပင္သစ္ႏုိင္ငံမွ ဦးစီးၿပီး ႏုိင္ငံတကာရွိၿမဳိ႕ႀကီးမ်ားတြင္လည္း က်င္းပေပးႏုိင္ခဲ႔ၿပီး ထုိသု႔ိက်င္းပေပးခဲ႔ေသာ အႀကိမ္အေရ အတြက္မွာလည္း တစ္ေသာင္းေက်ာ္ရွိၿပီဟုလည္း သိရသည္။ ထုိ႔ထက္ပုိ၍ ၀မ္းသာစရာ ေကာင္းသည္ မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္လည္း ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ဧပရယ္ ၁ ရက္ေန႔တြင္ ျပင္သစ္သံရုံး၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာဆရာမ်ားျဖစ္ၾကသည္႔ ေမာင္ေမာင္ေဇယ်၊ ေဇယ်ာလင္း၊ စုိးျမင့္သိန္း၊ ေမာင္ျပည္႔မင္း၊ ခင္ေအာင္ေအး၊ ၀င္းျမင့္၊ မအိ၊ ၿငိမ္း( ဒႆန)၊ ခင္ျမဇင္၊ ျဖဴမြန္၊ စုိင္း၀င္းျမင့္၊ ဟိ္န္းျမတ္ေဇာ္၊ မုိးေ၀း၊ လူဆန္း ၊သည္ေမာ္ႏုိင္၊ ထြန္းေ၀ျမင့္ ႏွင့္ အျခားကဗ်ာဆရာမ်ား ပါ၀င္ရြတ္ဆုိၾကသည္႔ ေႏြဦးကဗ်ာ ပြဲေလး က်င္းပႏုိင္ခဲ႔ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

            ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔အခမ္းအနားကို တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္ျပဳလုပ္လာသည္မွာ ၂၀၀၅ ေနာက္ပုိင္းမွ ျဖစ္မည္ထင္ပါသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ AGMP ( Action Group Of Myanmar Poets)  မွ ဦးစီးက်င္းပခဲ႔ေသာ္လည္း မႏၱေလးႏွင့္ အျခားၿမိဳ႕မ်ားတြင္မူ တခမ္းတနားက်င္းပႏုိင္ခဲ႔ျခင္း မရွိခဲ႔ေပ။ ကုိယ္႔ၿမိဳ႕ ကုိယ္႔ရြာတြင္ ကဗ်ာဆရာအနည္းစုျဖင့္ အဆင္ေျပရာ ေနရာတစ္ေနရာမွာ ကဗ်ာရြတ္ဖတ္ျခင္း၊ ကဗ်ာဆုိင္ရာ စာတမ္းမ်ားဖတ္ျခင္း၊ ကဗ်ာစကား၀ုိင္းမ်ား ျပဳလုပ္ျခင္းတုိ႔ေလာက္သာ ျပဳလုပ္ခဲ႔သည္ကို ေတြ႔ရပါသည္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွသာ  ရန္ကုန္ ယုဒႆန္ခန္းမတြင္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာျဖင့္ ဖိတ္ၾကားၿပီး ကမာၻ႕ကဗ်ာေန႔ကုိ ျပဳလုပ္က်င္းပႏိုင္ခဲ႔ပါသည္။ ထုိေနာက္ ၂၀၁၂ တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံကဗ်ာဆရာမ်ားသမဂၢ အား စတင္ဖြဲ႔စည္းၿပီး ပုိမုိႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔အခမ္းအနားအား က်င္းပႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။ ထုိကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔ ၂၀၁၂ တြင္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးအတုိင္းအတာျဖင့္ ကဗ်ာဆရာမ်ားအား ဖိတ္ၾကားၿပီး တက္ေရာက္လာေသာ ကဗ်ာဆရာမ်ားမွ  ကဗ်ာစာတမ္းမ်ားဖတ္ျခင္း၊ ကဗ်ာရြတ္ဆုိျခင္း၊ ကဗ်ာႏွင့္ ကဗ်ာဆုိင္ရာ စာအုပ္မ်ားေရာင္းခ်ျခင္းတုိ႔အျပင္ ကဗ်ာႏွင့္ ႏွီးႏြယ္ေသာ တခန္းရပ္ျပဇာတ္၊ ျပက္လုံးခြင္၊ သံခ်ပ္ စသည္ျဖင့္ ၿမိဳင္ဆုိင္ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္စြာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ႔ပါသည္။

            မႏၱေလးၿမိဳ႕အေနျဖင့္မူ ယခုႏွစ္ ၂၀၁၃ ကမာၻ႕ကဗ်ာေန႔သည္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ က်င္းပခဲ႔ျခင္း ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ျပင္ဦးလြင္၊ ေက်ာက္ဆည္၊ မတၱရာ၊ စစ္ကုိင္း၊ မုိးကုတ္၊ မေကြး၊ ျမင္းၿခံ၊ ေကာလင္း၊ ကန္႔ဘလူ၊ မုံရြာ၊ ေရဦး၊ ေရႊဘုိ၊ ကေလး စသည္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအထက္ပုိင္းမွ ကဗ်ာဆရာမ်ား ဦးစားေပး လာေရာက္ၾကၿပီး ရန္ကုန္မွ ကဗ်ာဆရာအခ်ဳိ႕လည္း လာေရာက္ဆင္ႏြဲ ကဗ်ာရြတ္ဆုိခဲ႔ၾကေသာေၾကာင့္ အလြန္စည္ကားသုိက္ၿမိဳက္ခဲ႔ပါသည္။ မႏၱေလးၿမိဳ႔အေနျဖင့္ ႏုိ၀င္ဘာ ၂၉  အေမလူထု ေဒၚအမာ ေမြးေန႔ပြဲမ်ား ေနာက္ပုိင္း ကဗ်ာဆရာမ်ားအမ်ားဆုံး၊ ကဗ်ာရြတ္သံအမ်ားဆုံး၊ အစည္ကားဆုံးပြဲတစ္ပြဲလည္း ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ အခမ္းအနားတြင္ကဗ်ာဆရာႀကီး ကုိေလး (အင္း၀ဂုဏ္ရည္)၊ ဆရာ ေမာင္ေႏြထက္ႏွင္႔ ဆရာ မ်ဳိးသန္႔တုိ႔မွ ကဗ်ာဆုိင္ရာ စာတမ္းမ်ား အသီးသီးဖတ္ၾကားၾကၿပီး အြန္လုိင္းကဗ်ာႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကဗ်ာစာတမ္းအား လူငယ္ကဗ်ာဆရာ မွဴးေန၀န္းမွ ဖတ္ၾကားခဲ႔သည္။ အခမ္းအနားတြင္  ကဗ်ာဆရာမ်ားသမဂၢ သ၀ဏ္လႊာ ဖတ္ၾကားျခင္း၊ ကြယ္လြန္ဆုံးပါးသြားၾကၿပီျဖစ္ေသာ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာမင္းသု၀ဏ္မွအစ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္၊ လွသန္းအထိ ကဗ်ာဆရာႀကီးမ်ားအား ေအာက္ေမ႔ သတိရျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ဆုေတာင္းျခင္း၊ ကဗ်ာပန္းဖလက္မ်ား ေ၀ျခင္း၊ ကဗ်ာစာအုပ္ႏွင့္ အမွတ္တရလြယ္အိတ္မ်ား ေရာင္းခ်ျခင္းတုိ႔ႏွင့္အတူ တက္ ေရာက္လာေသာ ကဗ်ာဆရာမ်ားမွ ဂစ္တာ၊ တေယာ စသည္႔ ေနာက္ခံ ေတးသြားမ်ားႏွင့္ ကဗ်ာရြတ္ဆုိျခင္း အစီအစဥ္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ႔ပါသည္။ ၂၀၁၃ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အျဖစ္လည္း မႏၱေလး ကဗ်ာရြတ္ ပြဲေတာ္ ဆုိသည္႔ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးတစ္အုပ္လည္း အမွတ္တရ ထုတ္ေ၀ ႏုိင္ခဲ႔ပါသည္။

            မႏၱေလးကဗ်ာရြတ္ပြဲေတာ္ ကဗ်ာစာအုပ္တြင္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ခံကဗ်ာဆရာမ်ားအပါအ၀င္ မတၱရာ၊ ေက်ာက္ဆည္၊ ပုလိပ္၊ ေရဦး၊ မိတၳီလာ၊ ျမင္းၿခံ၊ ေတာင္တြင္းႀကီး၊ ကန္႔ဘလူ၊ ေကာလင္း အစရွိသည္႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအထက္ပုိင္းတ၀ုိက္မွ ကဗ်ာဆရာမ်ား(၆၅)ဦး ၏ ကဗ်ာမ်ား ပါ၀င္ေပါင္းစပ္ဖြဲ႔စည္းထားသည္ကုိ ေတ႔ြရၿပီး ေမာ္ဒန္၊ ပုိ႔ေမာ္ဒန္၊ ေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ၊ အြန္လုိင္းကဗ်ာ စသည္ျဖင့္ ကဗ်ာ အမ်ဳိးအစားမ်ားလည္း စုံလင္သည္ကုိ ေတြ႔ရွိရပါသည္။

ျမန္မာျပည္

အျပင္ ေခြး

အိမ္က ေခြး

ႏွစ္ေခြးေပါင္းေတာ႔ အိမ္ၾကက္ေျပာင္

ကုိေလး ( အင္း၀ဂုဏ္ရည္)

         

ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာ ပုံႏွိပ္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚမွာ ေဖာ္ျပခြင့္ တားဆီးခံထားရသည႔္ ဆရာႀကီး ကုိေလး(အင္း၀ဂုဏ္ရည္) ၏ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္တည္းႏွင့္ပင္ ကဗ်ာစာအုပ္က အားရစရာေကာင္းလြန္းသည္။ ကဗ်ာက တုိသည္။ က်စ္သည္။ ရွင္းသည္။ ျပတ္သည္။ အနက္ျပန္စရာမလုိ ။ လူတုိင္းနားလည္သည္။ တစ္ဆယ္႔သုံးလုံးေသာ ကဗ်ာစကားလုံးမ်ားသည္ ျမန္မာျပည္ကုိ ကုိယ္စားျပဳေနသည္။ သမုိင္းကုိ ထင္ဟပ္ေစသည္။ ကုိယ္႔လူမ်ဳိး၏ အားနည္းခ်က္၊ ဘာသာျခားတုိ႔၏ စီးပြားေရး၊ လူမ်ဳိးေရး ၀ါးမ်ဳိမႈေအာက္တြင္ ျမန္မာျပည္သည္ အိမ္ၾကက္အျဖစ္ အစားခံေနရသည္မွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ျဖစ္သည္။ သုံးေၾကာင္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္၏ အဆုံးတြင္ ေတာက္ေခါက္သံတစ္ခ်က္ၾကားလုိက္သည္။

ဆရာပုိင္စုိးေ၀က ကမာၻ႕ကဗ်ာေန႔ကုိ ဦးညြတ္သည္။ ေနမ်ဳိးရဲ႕ မွတ္စု မွာ လင္းခါးက ျပည္သူ႔ ကဗ်ာဆရာမ်ားကုိ ေရးသည္။ ေဇာ္ထိန္က ျပည္သူ႔ေခတ္ႀကီးကုိ စိတ္နာသည္။ ေမာင္ႏုိင္လင္း (ေကာလင္း)က စေနဟာ တေစၧတစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္၊ ပဲျပဳပ္နဲ႔ နံျပားစားဖုိ႔ ဘယ္သူမွ မစဥ္းစားဘူး တဲ႔။  စံညိမ္းဦးရဲ႕ မယုံၾကည္ ရတဲ႔ကမာၻမွာ ေနမုိးက ျပတုိက္ရွိတဲ႔ ၿမိဳ႕ကို လုိက္ရွာသည္။ ျမစ္သတ္သူ စစ္ၿငိမ္ကုိ  ကမာၻမေၾကေသးတဲ႔ ညီမင္းေ၀။ ညီေက်ာ္ရဲ႕ ပင္လယ္မွာ မုိးရင့္ၾကယ္ရဲ ႔ ပင္႔ကူက အမွ်င္တန္းလုိ႔။ ဟိန္းရဲ႕ ငါ႔မွာ ၂၀၀၀ ပဲ ရွိတဲ႔ေန႔က ေနညိဳေအာင္ဟာ မေသခ်ာျခင္း ေရာဂါကုိ ရလုိက္သည္။ ထြဏ္းေသြးအိမ္ကေတာ႔ ဟုိလူ႔ေမး ဒီလူ႔ေမးနဲ႔ ဒီေနရာထိ ေရာက္ခဲ႔ၿပီ။ မႏၱေလးလား ခရီးထြက္သြားတယ္ ရတုသစ္။ ရုိးဒီက ေရာ႔ခ္ပန္းခ်ီကားကုိ ဆြဲေတာ႔ ကုိၿငိမ္း( မႏၱေလး) က တေယာမထုိးရ တဲ႔။ အခုအခ်ိန္ထိကုိ မေရမရာ ျဖစ္ေနတုန္းပဲ ေမာင္သစ္ဦး။ ကမာၻႀကီးအရင္လုိမဟုတ္ေတာ႔တာ ထားလုိက္ပါ ဟိန္းထက္လြင္။ ေမာင္စုိးသစ္( မႏၱေလး)က ၂၁ ကမာၻ ၂၁ ကဗ်ာ ဆုိေတာ႔ ေမာင္နီဦးက Key+Board ထဲမွာ ကဗ်ာရွိတယ္ တဲ႔။ လင္းသက္ၿငိမ္၏ တတိယကမာၻက လာေသာစာ ထဲတြင္ လူႏွင္းခ်ဳိ( မတၱရာ)၏ ႀကိဳးကြင္းရွိသည္။ ရင္နင့္ေအာင္ ခုန္ခ်သူအတြက္ နရီမင္းထက္က ငါဟာ သူရဲေကာင္းျဖစ္တယ္ လူေတြကုိ ကယ္တင္ရမယ္ တဲ႔။ တနလၤာနံ အသုိက္ကုိ မုိးခါး ေစာင့္သည္။ ဒီလုိပုံနဲ႔ ေတာ႔ မလြယ္ေသးဘူး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုိ႔ လင္းသစ္ေ၀ ကညည္းေတာ႔ အာကာမုိးျမင့္က ဒီဇာတ္ကုိ ကားလိပ္မခ်ခင္ ၿပီးေအာင္ က တဲ႔။ ကြ်န္ေတာ္ မႏၱေလးကဗ်ာရြတ္ပြဲေတာ္မွာ မိမိကုိယ္ကုိယ္ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ႔သည္။

ရက္ပ္ပါတစ္ေယာက္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ေရးစပ္သီကုံးသလုိမ်ဳိး အနီးစပ္ဆုံးဥပမာ အဆုိး

မဆုိနဲ႔ဆုိၿပီး ျပတင္းေပါက္ကုိဖြင့္ၾကည္႔ အတူတူဆုိမယ္ ဆုိရင္းကမယ္ဆုိလားေနာက္

တစ္ေယာက္ဆုိလား ေခတ္ေပၚ ယဥ္ေက်းမႈ ထရစ္ကာ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ ကုိကုိ၊

အေဆာင္သူ Snap Shot ဆတ္ဆတ္ေဆာေဆာ႔ အျမင္အာရုံ၊ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္

....................................................................................................................

....................................................................................................................

ေရႊကုိယ္နတ္(UCSM)

(ကြ်န္ေတာ္၊ ခင္ဗ်ားနဲ႔ အျခားရဲ႕ Processes ျဖစ္စဥ္ေတြ ကဗ်ာမွ)

မႏၱေလးကဗ်ာရြတ္ပြဲေတာ္သည္ လူႀကီးႏွင့္ လူငယ္ ေပါင္းစည္းျခင္းျဖစ္သည္။ အြန္လုိင္းႏွင့္ ပရင့္ ေပါင္းစပ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဂႏၳ၀င္ႏွင္႔ ေမာ္ဒန္ေပါင္းစပ္ကာ ေခတ္ၿပိဳင္ကုိ ေမြးဖြားျခင္းျဖစ္သည္။ ကဗ်ာလက္ဆင့္ ကမ္းပြဲ ဖစ္သည္။ ကဗ်ာတာ၀န္ပခုံးထမ္း လႊဲေျပာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ဆရာ ဒဂုန္တာရာ ေျပာခဲ႔ဖူးေသာ စကား တစ္ခြန္းကုိ အမွတ္ရမိသည္။ ` ကြ်န္ေတာ္က လူငယ္ပြင့္သစ္မ်ား ပုံသ႑ာန္သစ္ရွာေဖြတာကုိ ႀကိဳက္သည္။ ပုံသဏၭာန္ဆုိတာ အၿမဲေသေနတာမဟုတ္။ ေျပာင္းလဲရမည္။ ယင္းသုိ႔ ေျပာင္းလဲရန္ ဘာက လွဳံ႕ေဆာ္သနည္း။ မိမိပတ္၀န္းက်င္ ေခတ္ၿပိဳင္လွဳပ္ရွားမႈက လွဳံ႕ေဆာ္သည္ဟု ထင္သည္။ ကြ်န္ေတာ္၏ ကဗ်ာအဖြဲ႔အႏြဲ႔ကုိ ကြ်န္ေတာ္က လုပ္တာမဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္ျဖတ္သန္းလွ်က္ရွိေသာ ေခတ္ၿပိဳင္လႈပ္ရွားမႈက လုပ္သည္ဟု နားလည္သည္။´ ဟု ဆရာဒဂုန္တာရာက အမွာစာ တစ္ခုတြင္ ေျပာဖူးသည္။ ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ အနာဂတ္သည္ လူငယ္တုိ႔၏ လက္ထဲတြင္ ရွိသည္။ ေျခကုန္သြားေသာ လူႀကီးမ်ားေနရာတြင္ လူငယ္ေျခတက္မ်ားကုိ အစားထုိးကန္ခြင့္ ေပးရမည္။ ထုိ႔မွသာ စဥ္ဆက္မျပတ္ေသာ ကဗ်ာေရစီးေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္ပါလိမ္႔မည္။

က်ဳပ္ေခါင္းကုိ ပြတ္ က်ဳပ္ဗုိက္ကုိ ပြတ္

ဒါေပမယ္႔ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ အပြတ္သပ္ခံဖုိ႔ ေမြးလာတာမဟုတ္ဘူး

ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ပုလႅင္လုပ္ထုိင္ေနတာ

က်ဳပ္အၿမီးဟာ အႏုပညာပဲ

က်ဳပ္လက္သည္းေၾကာင့္ ဘယ္သမုိင္းမွ ျခစ္ရာမထင္ခဲ႔ဘူး

မွဴးေန၀န္း

(ဒီဘရစ္တုိ ကဗ်ာ မွ)

          လူငယ္ေတြရဲ႕ အေတြးက ရဲရင္႔သည္။ စကားလုံးေရြးခ်ယ္မႈက ရဲတင္းသည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မထားသည္႔ အေရးအသားမ်ားကုိ အြန္လုိင္းကဗ်ာမ်ားတြင္ ေတြ႔ရသည္။ ေခတ္ေပၚ( ေမာ္ဒန္) ကဗ်ာ သည္ ၁၉၇၀ ၀န္းက်င္တြင္ ေသဆုံးခဲ႔ၿပီးေနာက္ အစားထုိး၀င္ေရာက္လာသည္႔ ေခတ္ၿပိဳင္အႏုပညာ မ်ားထဲတြင္ အြန္လုိင္းကဗ်ာမ်ားလည္း ပါ၀င္သည္။ အြန္လုိင္းကဗ်ာမ်ား၏ အားသာခ်က္က မိမိအျမင္ကုိ လြတ္လပ္စြာ ေရးသားႏုိင္သည္။ စီစစ္တည္းျဖတ္ပိတ္ပင္တားဆီးမည္႔သူ မရွိ။  ပုံႏွိပ္မီဒီယာ ကဗ်ာေလာက၏ ဖိႏွိပ္တားျမစ္ ျဖတ္ေတာက္ခံရမႈမ်ဳိး အြန္္လုိင္းကဗ်ာေလာကတြင္ မရွိ။ ထုိလြတ္လပ္မႈသည္ ပိတ္ထားေသာ တံခါးမ်ား ကုိ ပြင့္ထြက္ေစသည္။ မွိတ္ထားေသာမ်က္စိကုိ အလင္းရေစသည္။ ထုိ႔ျပင္ တစ္ေန႔တစ္ျခား တုိးတက္လာေသာ နည္းပညာေခတ္ႀကီးအားကုိးျဖင့္ ႏုိင္ငံတကာအႏုပညာမ်ားႏွင့္ တုိက္ရုိက္ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ေစသည္။ ကုိယ္တုိင္ ေလ႔လာႏုိင္စြမ္းရွိသေလာက္ ကမာၻႏွင့္ယွဥ္ၿပီး ခရီးေရာက္ႏုိင္သည္။ လက္ရွိေခတ္ၿပိဳင္ကဗ်ာ အမ်ဳိးအစား မ်ားထဲတြင္ တစ္ခုပါ၀င္ေသာ Flart Poetry၊  Digital Poetry စသည္႔ နည္းပညာအေျချပဳ ကဗ်ာအမ်ဳိးအစား မ်ားကို ဖန္တီးႏုိင္စြမ္းရွိသည္။ Print Media တြင္ ဖန္တီးမရႏုိင္သည္႔ Cyber Poetry မ်ားကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိး စမ္းသပ္ႏုိင္သည္။ သို႔ေသာ္ အားနည္းခ်က္တစ္ခုက အခုေရး အခုကဗ်ာျဖစ္ကာ လူငယ္စိတ္ႏွင့္ ေသြးနထင္ေရာက္ဘ၀င္ျမင့္သြားႏုိင္ျခင္း၊ လူခ်င္းမေတြ႔ရဘဲ ပြင့္လင္းစြာ ေ၀ဖန္သုံးသပ္ႏုိင္သျဖင့္ ကဗ်ာဆရာ အခ်င္းခ်င္း ရုိေသေလးစားမႈ ေလ်ာ႔ႏုိင္ျခင္း၊ ရိုင္းျပေသာ စကားလုံးမ်ားအား အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ သုံးစြဲၾကျခင္းျဖင့္ ယဥ္ေက်းမႈ နည္းပါးလာႏုိင္ျခင္း စသည္႔အားနည္းခ်က္မ်ားေတာ႔ ရွိေကာင္းရွိႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အခ်ိန္ကာလက အေတြ႔ အႀကံဳက သင္သြားပါလိမ္႔မည္။ ကဗ်ာသည္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အားလုံးကုိ အတူယွဥ္တြဲ ေနထုိင္ႏုိင္ေအာင္ ကူညီေပး သြားပါလိမ္႔မည္။ ကဗ်ာျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ လက္ခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္ ၾကပါလိမ္႔မည္။ ကဗ်ာျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ခ်ဴိးျဖဴငွက္မ်ား ပ်ံ၀ဲလာၾကပါလိမ္႔မည္။ 'ကဗ်ာဟာ သမုိင္းထက္ စာရင္ အမွန္တရားနဲ႔ ပိုနီးတယ္' ဆုိတဲ႔ ပေလတုိေျပာခဲ႔ဖူးတဲ႔ စကားလုိ အမွန္တရားကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ႔ ကဗ်ာဆရာေတြက သမုိင္းကုိ ထုဆစ္ႏုိင္ၾကပါလိမ္႔မည္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အားလုံး ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔မွာ ကဗ်ာနဲ႔ တစ္သားတည္း ေနထုိင္ရင္း ကဗ်ာအက်ဳိး ထမ္းရြက္သယ္ပုိးႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းရင္း။

မင္းနဒီခ

၂၊၄၊ ၂၀၁၃